Από την πρώτη στιγμή που έφτασαν στο αεροδρόμιο της Μανίλα οι Beatles, τον Ιούλιο του 1966, για να δώσουν δύο συναυλίες, τα πράγματα δεν τους πήγαιναν και τόσο καλά.
«Μισούσα τις Φιλιππίνες. Ήταν σαν Ιερά Εξέταση… Μόλις φτάσαμε εκεί, τα νέα ήταν άσχημα. Υπήρχαν μικροί γορίλες, με κοντά παντελόνια, που λειτουργούσαν πολύ μελαγχολικά», είχε δηλώσει ο Τζορτζ Χάρισον.
Τα μέλη του διάσημου συγκροτήματος τα υποδέχτηκαν στο αεροδρόμιο οπλισμένοι άνδρες, που είχαν λάβει οδηγίες να τους μεταφέρουν σε μία βάρκα. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που τα μέλη του συγκροτήματος χωρίζονταν από τον μάνατζέρ τους και το συνεργείο που τους ακολουθούσε. Μπήκαν σε μια λιμουζίνα και συνοδεύτηκαν πανηγυρικά μέχρι το ξενοδοχείο. Κανένας άλλος δεν το γνώριζε, εκτός από αυτούς, αλλά είχαν και άλλον ένα λόγο να φοβούνται. Οι φρουροί στη Μανίλα είχαν κατασχέσει τις αποσκευές τους, οι οποίες περιείχαν μαριχουάνα. Για καλή τους τύχη όμως, δεν τις έψαξαν και έτσι οι απαγορευμένες ουσίες δεν ανακαλύφθηκαν.
Εκείνη την εποχή, η Μανίλα είχε χούντα, με δικτάτορα τον Φερντινάντ Μάρκος. Η γυναίκα του δικτάτορα, Ιμέλδα, ζήτησε από τους Beatles να τη συναντήσουν. Τα μέλη του συγκροτήματος, κουρασμένα από το πολύωρο ταξίδι, ενημέρωσαν ευγενικά τους φρουρούς, ότι δεν μπορούν να αποδεχτούν την πρόσκληση και ύστερα από αρκετή λογομαχία, εγκαταστάθηκαν στο ξενοδοχείο. Τελικά, οι Beatles έδωσαν δύο μεγαλειώδεις συναυλίες. Μόλις τελείωσαν, το καμαρίνι τους ήταν άνω κάτω και τους είχαν σερβίρει ένα απαίσιο γεύμα με κορν φλέικς και ξινό γάλα. Ωστόσο, αυτό δεν ήταν τίποτα, μπροστά σε αυτό που θα ακολουθούσε λίγο αργότερα.
Το επόμενο πρωί, ο Ρίνγκο Σταρ και ο Τζον Λένον πήραν τηλέφωνο στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου, για να παραγγείλουν πρωινό. Στην άλλη γραμμή του τηλεφώνου υπήρχε μια τρομερή ησυχία και στάθηκε αδύνατο να δώσουν την παραγγελία τους.
Οι σταρς άνοιξαν την τηλεόρασή τους και είδαν τον πρόεδρο Μάρκος και ένα τεράστιο γκρουπ με απογοητευμένα παιδιά, που έκλαιγαν. Προφανώς, οι Beatles είχαν απογοητεύσει και προσβάλει τη σύζυγο του δικτάτορα και είχαν στεναχωρήσει τα παιδιά της. Λίγο αργότερα, έφτασε μια εφημερίδα με κεντρικό θέμα «Οι Beatles σνόμπαραν τον πρόεδρο».
Μετά από πολλή φασαρία και ανησυχία, ο μάνατζέρ τους, Μπράιαν Έπσταϊν, αποφάσισε να ζητήσει δημόσια συγγνώμη στην φιλιππινέζικη τηλεόραση. Κατά τη διάρκεια της μετάδοσης, η εικόνα χάθηκε μυστηριωδώς από τους δέκτες και “έπεσε μαύρο”. Φοβισμένα πλέον, τα μέλη του συγκροτήματος και το επιτελείο τους, τα μάζεψαν άρον άρον με κατεύθυνση το αεροδρόμιο της Μανίλα.
Η αποχώρησή τους από τη χώρα, δεν έμοιαζε σε τίποτα με την πανηγυρική τους άφιξη. Αυτή τη φορά δεν υπήρχε λιμουζίνα για να τους συνοδεύει, αλλά ένα αυτοκίνητο και μια μικρή μοτοσικλέτα. Όταν έφτασαν στο αεροδρόμιο, κουβάλησαν μόνοι τους τις αποσκευές και μπήκαν στην ουρά για τον έλεγχο των εισιτηρίων. Οι μόνοι που τους περίμεναν στο αεροδρόμιο, ήταν ένας αιμοδιψής όχλος οργισμένων Φιλιππινέζων. Τα μέλη του διασημότερου συγκροτήματος όλων των εποχών και οι βοηθοί τους ποδοπατήθηκαν, έφαγαν κλωτσιές, τους έφτυσαν και τους έβρισαν με πολλά κοσμητικά επίθετα.
«Σας συμπεριφερόμαστε σαν συνηθισμένους επιβάτες», τους είπαν οι αρχές ασφαλείας του αεροδρομίου.
Ο Τζον Λένον και ο Ρίνγκο Σταρ κρύφτηκαν πίσω από μια ομάδα με καθολικές μοναχές, ο Τζόρτζ Χάρισον βρήκε καταφύγιο κοντά σε έναν βουδιστή μοναχό, ενώ ο Πολ Μακ Κάρτνεϊ, που δεν κατάφερε να ξεφύγει, δέχτηκε τις κλωτσιές ενός «αγανακτισμένου» Φιλιππινέζου και έπεσε στο έδαφος. Επαθε διάστρεμμα στον αστράγαλο, από μάχη που έδωσε σώμα με σώμα. Μελανιασμένοι και μες τα αίματα, μπήκαν στο αεροπλάνο, πιο φοβισμένοι από ποτέ.
Στο τέλος τους ζητήθηκε να πληρώσουν και φόρο αποχώρησης από το αεροδρόμιο της Μανίλα, ο οποίος –συμπτωματικά- ήταν ίσος με το ποσό που είχε εισπραχθεί και από τις δύο συναυλίες. Ο Έπσταϊν πλήρωσε ότι του απαιτήθηκε και ύστερα από πολλές ώρες το αεροπλάνο απογειώθηκε.
Ο Ρίνγκο το θυμάται εκείνη την ημέρα ως τη χειρότερη εμπειρία της ζωής του «Νόμιζα ότι θα μας βάλουν φυλακή», είπε, ενώ ο Χάρρισον δήλωσε ότι θα ήθελε να ρίξει μια βόμβα στις Φιλιππίνες. Οι Beatles ορκίστηκαν να μην ξαναπάνε στις Φιλιππίνες.
Το παράδοξο της ιστορίας είναι ότι συνολικά τις δύο συναυλίες τους είχαν παρακολουθήσει 80.000 θεατές, που είναι ο υψηλότερος αριθμός θεατών, που έχει παραστεί ποτέ σε συναυλίες τους σε μία μέρα!!!
Δείτε το βίντεο με τις μαρτυρίες των Σκαθαριών για την φρικτή τους εμπειρία στην Μανίλα. Δεν την ξέχασαν ποτέ!
Διαβάστε στη «ΜτΧ»: 
