Ανήμερα τα Χριστούγεννα, είχαμε ορίσει τον γάμο μας η Κάκια κι εγώ. Τα είχε τακτοποιήσει όλα μόνη της.
Πιστοποιητικά, ληξιαρχεία, άδειες, όλα. Και εγώ ο καλός σου δεν είχα τίποτα άλλο να κάνω παρά να κατέβω τα Χριστούγεννα στην Αθήνα να παντρευτούμε και να γυρίσουμε αυθημερόν στην Πάτρα για να κάνω παράσταση με τον θίασο της κυρίας Κατερίνας. Είχαμε ήδη αρχίσει τις παραστάσεις εκεί.
Την παραμονή των Χριστουγέννων και ανήμερα θα παίζαμε την ‘Όγδοη σύζυγο του Κυανοπώγωνος’.
Δώσαμε την παραμονιάτικη παράσταση μας και το βράδυ έφυγα με το τραίνο για την Αθήνα.
Έκανε πολλές ώρες εκείνο τον καιρό το τραίνο.
Έφτασα λοιπόν ξημερώματα και πήγα κατευθείαν στο σπίτι μου στη Σικίνου 56 να ετοιμαστώ για το γάμο.
Το γαμπριάτικο κουστούμι μου ήταν το σμόκιν που φορούσα στο έργο που παίζαμε.
Πλύθηκα, ξυρίστηκα, στολίστηκα, μπήκαμε στο ταξί και κατεβήκαμε οικογενειακώς στη Μεταμόρφωση του Καλαμακίου. Στάθηκα στην πόρτα της εκκλησίας και περίμενα την Κάκια, που κατέφθασε μετά από λίγο πιασμένη στο μπράτσο του πατέρα της. Φοβερά τρακαρισμένη και αφάνταστα ευτυχισμένη. Το ίδιο ίσως και περισσότερο εγώ.
Προσπαθούσα όμως να κάνω τον άντρα και τον άνετο όσο μπορούσα.
Και αμέσως μετά τον γάμο, βουρ στο λεωφορείο για να προλάβω την παράσταση στην Πάτρα.
ΑΠ’ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΥ ‘ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ’
Διαβάστε ακόμη : Κάκια Αναλυτή – Κώστας Ρηγόπουλος. Έζησαν βαθιά ερωτευμένοι και έφυγαν μαζί
