«Έχουμε εργασθή επί 87 συνεχείς ημέρες χωρίς ατυχήματα», έγραφε ο «Πυρσός», το εβδομαδιαίο έντυπο των Διυλιστηρίων Θεσσαλονίκης.
Η ημέρα ήταν Παρασκευή, η 19η Αυγούστου του 1966.
Είχε μόλις ολοκληρωθεί η δεύτερη μεγάλη άσκηση πυρασφάλειας και ακολουθούσε κλήρωση, όπου συμμετείχαν όλοι όσοι διέπρεψαν στην άσκηση.
Η διοίκηση θα μοίραζε ως ενθύμια στυλό μάρκας «PARKER», με χαραγμένη τη φράση: «ESSO PAPPAS ΠΡΩΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ».
Η ταχύτητα και η αποτελεσματικότητα όσων συμμετείχαν στην άσκηση πυρασφάλειας ήταν εντυπωσιακή.
Έξι λεπτά αφότου σήμανε ο συναγερμός, οι εργαζόμενοι είχαν ήδη αρχίσει να παράγουν αφρό για την κατάσβεση της «φανταστικής» πυρκαγιάς.
Οι απαραίτητες στήλες νερού αποπυρώσεως ήταν έτοιμες μέσα σε 15 λεπτά, στον μισό χρόνο από όσο χρειάστηκαν στην προηγούμενη άσκηση, που έφτασε τα 32 λεπτά.
Ο νέος στόχος των υπεύθυνων ασφαλείας ήταν τα 7,5 λεπτά, τον οποίο πίστευαν ότι θα πετύχαιναν στην τρίτη άσκηση.
Τα βραβεία δεν θα αποδίδονταν την ίδια μέρα όμως, καθώς περίμεναν να περάσουν ακόμα δύο εβδομάδες χωρίς ατύχημα.
Επιτροπή Ασφαλούς Λειτουργίας
Οι τακτικές ασκήσεις πυρασφάλειας, καθώς και οι μετέπειτα κληρώσεις, ήταν έργο της Επιτροπής Ασφαλούς Λειτουργίας ή αλλιώς ΕΑΛ.
Η πρώτη της συνάντηση έγινε στις 4 Ιανουαρίου του 1966, πέντε μήνες πριν από τα εγκαίνια των Διυλιστηρίων.
Στόχος τους ήταν η συνεχής αναθεώρηση και βελτίωση των μέτρων ασφαλείας, το οποίο πετύχαιναν μελετώντας λάθη και ατυχήματα του παρελθόντος.
Όμως το έργο της ΕΑΛ δεν περιοριζόταν μόνο στην εφαρμογή μέτρων ασφαλείας, αλλά και η ενημέρωση των εργαζομένων.
Δεν αρκούσε η τεχνολογία για να προφυλάξει τους εργαζόμενους, αν και οι ίδιοι δεν μεριμνούσαν για την προσωπική τους ασφάλεια και των συναδέλφων τους.
Εκτός από ενημερωτικά φυλλάδια, διοργανώνονταν τακτικές εισηγήσεις, όπου εκπαιδευόταν το προσωπικό.
Ακόμα και τα πρώτα χρόνια λειτουργίας των Διυλιστηρίων, τη δεκαετία του ’60 και του ’70, οι στολές των πυροσβεστών ήταν η τελευταία λέξη της τεχνολογίας. Με την πρώτη ματιά, θύμιζαν πολύ τις στολές των αστροναυτών, που πάτησαν για πρώτη φορά στη Σελήνη το 1969.
Παντού είχαν αναρτηθεί αφίσες, που υπενθύμιζαν στους εργαζόμενους να προσέχουν.
Αν και οι συμβουλές ήταν σοβαρές, οι εικόνες που συνόδευαν το κείμενο ήταν χιουμοριστικές.
«Μην αφαιρείσθε, όταν εργάζεσθε», έγραφε ένα πόστερ, που απεικόνιζε έναν εργαζόμενο να «χαζεύει» μία καλλίγραμμη γοργόνα.
«Ποιος δεν φοράει παπούτσια ασφαλείας;», ρωτούσε ένα δεύτερο.
Στο σκίτσο, ένας εργάτης έβγαζε καπνούς απ’ τα αυτιά, επειδή «αμέλησε να φορέσει τον ατομικό προστατευτικό εξοπλισμό του».
Κάθε μέρα που περνούσε χωρίς ατύχημα ήταν κατόρθωμα για την επιτροπή, γι’ αυτό και φρόντιζε να τις αναρτήσει σε έναν πίνακα, για την ενημέρωση όλων των εργαζόμενων.
Ο σεισμός του 1978
Μερικές φορές, τα Διυλιστήρια δεν είχαν να αντιμετωπίσουν ένα ατύχημα που προκλήθηκε από ανθρώπινο λάθος, αλλά τα ίδια τα φυσικά φαινόμενα.
Τα μεσάνυχτα της 20ης Ιουνίου του 1978, ο «Εγκέλαδος» χτύπησε τη Θεσσαλονίκη.
Ο σεισμός των 6,5 Ρίχτερ πάγωσε την πόλη.
Ο κόσμος βγήκε στους δρόμους πανικόβλητος. Ανθρώπινες φωνές, κόρνες αυτοκινήτων, σειρήνες ασθενοφόρων, κλάματα παιδιών και ηλικιωμένων.
Μια ατμόσφαιρα χάους και τρόμου.
Μία οχταώροφη πολυκατοικία στην οδό Ιπποδρόμου κατέρρευσε, θάβοντας τους ενοίκους της.
Τα συνεργεία άργησαν να φτάσουν στο σημείο, λόγω του μποτιλιαρίσματος στο δρόμο.
Στα ερείπια της πολυκατοικίας θάφτηκαν 39 άνθρωποι, ενώ ο συνολικός αριθμός των νεκρών έφτασε τους 48.
Για μήνες, η Θεσσαλονίκη είχε αδειάσει, καθώς οι κάτοικοι περίμεναν να ολοκληρωθεί ο έλεγχος των κτιρίων, πριν επιστρέψουν στα σπίτια τους.
Σχεδόν 10 χιλιάδες οικοδομές κρίθηκαν κατεδαφιστέες και 23.590 υπέστησαν σοβαρές βλάβες.
Τα Διυλιστήρια «πέρασαν» το τεστ.
Η λειτουργία τους σταμάτησε για μερικές ώρες, αλλά όλοι διατήρησαν τη ψυχραιμία τους.
Το προσωπικό έμεινε στις θέσεις του και η εταιρεία κάλεσε ειδικούς για να ελέγξουν την κατάσταση των εγκαταστάσεων.
Το συγκρότημα είχε κατασκευαστεί με αντισεισμικές προδιαγραφές και δεν υπήρχε ούτε μία ζημιά.
Τα Διυλιστήρια μπήκαν πάλι στον κανονικό τους ρυθμό και οι εργασίες συνεχίστηκαν.
Παρότι για τον Όμιλο ΕΛΠΕ η Ασφάλεια είναι ένας πολυσύνθετος τομέας στον οποίον δίνεται ιδιαίτερη έμφαση και κατά συνέπεια δεν είναι εύκολο να αναφερθεί κανείς σε αυτόν σύντομα και γενικόλογα, δείτε παρακάτω μια γενική πολύ σύντομη άποψη για την πάγια θέση μας σε ότι αφορά την Ασφάλεια εργαζομένων και εγκαταστάσεων. Θα πρέπει βέβαια να βρείτε τον τρόπο να το συνδέσετε με τα αναφερόμενα στο παρελθόν.
Η προάσπιση της Ασφάλειας και της Υγείας στο χώρο εργασίας παραμένει πάντα η πρώτη προτεραιότητα για τον Όμιλο ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ, εφαρμόζοντας ολοκληρωμένα συστήματα διαχείρισης, υλοποιώντας σημαντικές επενδύσεις και φροντίζοντας για την συνεχή και πολύπλευρη εκπαίδευση των εργαζομένων.
