Όταν γεννήθηκε, η μητέρα του ανησυχούσε ότι το κεφάλι του ήταν υπερβολικά μεγάλο για το σώμα του, ενώ η γιαγιά του τον θεωρούσε πολύ χοντρό μπόμπιρα.
Μεγαλώνοντας, το βάρος ήρθε σε φυσιολογικά επίπεδα, ενώ το μέγεθος του κεφαλιού του έπαψε να απασχολεί την μητέρα του, καθώς είχε οικονομικά προβλήματα να αντιμετωπίσει.
Ο σύζυγός της είχε αναγκαστεί να κλείσει το μαγαζί του, που πουλούσε κρεβάτια και έγινε ηλεκτρολόγος.
Όμως ούτε εκεί τα κατάφερε και έψαχνε απεγνωσμένα κάποια δουλειά για να συντηρήσει την οικογένειά του.
Πρώτη του έγνοια ήταν η εκπαίδευση του γιου του, ο οποίος από μικρή ηλικία είχε δείξει έφεση στα μαθηματικά και τη φυσική.
Ήταν ένα φοβερά έξυπνο παιδί, που όμως δυσκολευόταν να κοινωνικοποιηθεί και αδυνατούσε να πειθαρχήσει στο σχολείο.
Βαριόταν τα θεωρητικά μαθήματα και έψαχνε συνέχεια ευκαιρίες να την «κοπανήσει».
Οι γονείς του ήταν Εβραίοι, αλλά τον έστειλαν σε καθολικό σχολείο, το οποίο το θεωρούσαν καλύτερο.
Έτσι οι θρησκευτικές πεποιθήσεις δεν ήταν πρόβλημα γι’ αυτούς.
Ο μικρός πάντως, μελέτησε την εβραϊκή θρησκεία και τηρούσε τις παραδόσεις, μέχρι τη στιγμή που η επιστήμη συγκρούστηκε με τη θρησκεία. Τα βιβλία στο σχολείο έδιναν άλλες εξηγήσεις για τον κόσμο από τα ιερά κείμενα και ο νεαρός σε αυτό δεν έκανε πίσω. Απογοητεύτηκε και απέρριψε οριστικά τη θρησκεία.
Εκμεταλλεύτηκε την μετακόμιση των γονιών του στην Ιταλία, όπου έψαχνε δουλειά ο πατέρας του και σχεδόν πανηγύρισε το γεγονός ότι άλλαξε σχολείο.
Έφτασε στην Ιταλία χωρίς να έχει ειδοποιήσει τους γονείς του και τους ανακοίνωσε ότι θα έδινε εξετάσεις για το Πολυτεχνείο της Ζυρίχης. Την πρώτη φορά κόπηκε.
Χρειάστηκε να κάνει εντατικά μαθήματα για ένα χρόνο, για να πιάσει την βαθμολογία που έπρεπε.
Βέβαια, όπως αποδείχτηκε, η πρώτη αποτυχία δεν τον εμπόδισε να κάνει μια λαμπρή καριέρα και το όνομά του να γίνει αντίστοιχο της ευφυίας. Ο έφηβος στη φωτογραφία είναι ο Άλμπερτ Αϊνστάιν.
