Λίγο πριν την απελευθέρωση της Ελλάδας, η Γκεστάπο πραγματοποίησε την τελευταία εκτέλεση Ελλήνων αντιστασιακών στο Άλσος Δαφνίου, εκεί που σήμερα βρίσκεται ο Διομήδειος Κήπος.
Στις 8 Σεπτεμβρίου 1944, 58 Έλληνες (άλλοι λένε 71 κι άλλοι 52) στήθηκαν από τα Ες-Ες στον τοίχο και εκτελέστηκαν.
Ανάμεσά τους ήταν και η Λέλα Καραγιάννη, γνωστή και ως «Μπουμπουλίνα της Κατοχής», που μέχρι την τελευταία στιγμή τραγουδούσε τον Εθνικό Ύμνο, για να εμψυχώσει τους υπόλοιπους.
Η Μπουμπουλίνα της Κατοχής
Μάνα επτά παιδιών, η Λέλα Καραγιάννη δεν άργησε να αναπτύξει έντονη αντιστασιακή δράση, με την είσοδο των γερμανικών στρατευμάτων στην Ελλάδα, όταν δημιούργησε την ομάδα «Σιωπηλή Στρατιά» που μετονομάστηκε σε ομάδα «Μπουμπουλίνα».
Επιστρατεύοντας τα παιδιά της και τον σύζυγό της αλλά και άλλα σχεδόν 100 άτομα, άντρες και γυναίκες, η οργάνωση της Λέλας Καραγιάννη, βοηθούσε φυγάδες αλλά συνάμα προκαλούσε δολιοφθορές στις γερμανικές δυνάμεις.
Στις 11 Ιουλίου 1944 και ενώ νοσηλευόταν στον Ερυθρό Σταυρό, συνελήφθη από την Γκεστάπο και οδηγήθηκε στο κολαστήριο της οδού Μερλίν στο Κολωνάκι, όπου υπέστη φρικτά βασανιστήρια.
Απτόητη, χτύπησε τον ανακριτή Φριτς Μπέκερ. Ό,τι ακολούθησε ήταν αποτρόπαιο. Την κρέμασαν ανάποδα, της εξάρθρωσαν τους ώμους, της τρύπησαν τα πλευρά με το πόμολο της πόρτας και την υπέβαλαν στο τριήμερο βασανιστήριο της δίψας.
Ακόμη και τότε όμως δεν υπέκυψε κι όταν την απείλησαν πως θα εκτελούσαν τον γιο της Νέλσωνα, απάντησε: «Ζητείτε από μία Ελληνίδα μάνα να προδώσει τους συνεργάτες της και την πατρίδα της με την απειλή του τυφεκισμού των παιδιών της. Ε, λοιπόν, μάθετε ότι τα παιδιά μου ανήκουν στην Ελλάδα και το αίμα τους θα πνίξει τους Ούνους και όλη τη Γερμανία σας!».
Η εκτέλεση
Το πρωί της 8ης Σεπτεμβρίου, η Λέλα Καραγιάννη μαζί με άλλους 58 Έλληνες, στάλθηκε στο εκτελεστικό απόσπασμα, με την κατηγορία της κατασκοπίας.
Ήταν η τελευταία μαζική εκτέλεση των Ναζί στην Ελλάδα, πριν φύγουν και ελευθερωθεί η χώρα.
Λίγο πριν την εκτέλεσή τους, η Λέλα φώναξε στους υπόλοιπους μελλοθάνατους: «Ψηλά παιδιά τα κεφάλια να δουν οι Ούνοι πως ξέρουν να πεθαίνουν οι Έλληνες για την πατρίδα τους».
Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος
Κατά τη διάρκεια της κατοχής, ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος βρέθηκε στην Αθήνα για να σπουδάσει θεολογία.
Παράλληλα με τις σπουδές του, υπηρετούσε ως διάκονος στον ναό της Αγία Ειρήνης, συνδέθηκε με πολλούς Κύπριους αντιστασιακούς και αναμείχτηκε στην αντίσταση.
Την 8η Σεπτεμβρίου 1944, μετά την εκτέλεση στο Δαφνί, ο Μακάριος εκτελούσε χρέη διάκου δίπλα στον παπά που έθαψε τους 59 εκτελεσθέντες του Χαϊδαρίου.
Διαβάστε επίσης στη ΜτΧ: 
