Καθ’ όλη τη διάρκεια του 14ου και 15ου αιώνα, η Μεσόγειος και τα νησιά της υπέφεραν από τις πειρατικές επιδρομές. Ροδίτες, Καταλανοί, Γενουάτες και Κύπριοι σάρωναν τα εμπορικά πλοία προκαλώντας τεράστια προβλήματα στις εμπορικές δραστηριότητες.
Κάποια από τα νησιά τα μετέτρεψαν σε πειρατικές βάσεις για να διευκολύνονται στις επιδρομές τους αλλά και σε σκλαβοπάζαρα. Από την κατάσταση αυτή, δεν έμεινε εκτός η Κύπρος, που βόλευε τους Ευρωπαίους πειρατές στο να επιτίθενται στις ανατολικές χώρες.
Οι πειρατικές ληστείες
Στο μεταξύ, η πειρατεία των Καταλανών είχε και πολιτικά κίνητρα, αφού Καταλανοί και Γενουάτες ήθελαν τον έλεγχο της Σαρδηνίας.
Έτσι, οι ληστείες που πραγματοποιήθηκαν στις αρχές του 14ου αιώνα, αφορούσαν γενουατικά εμπορικά πλοία με κατεύθυνση την Κύπρο τα οποία καταλάμβαναν οι Καταλανοί.
Οι αξιωματούχοι της Κύπρου, διαρκώς ζητούσαν αποζημιώσεις για τις επιδρομές των πειρατών.
Το 1340, ο βασιλιάς της Κύπρου Ούγων Δ’, έστειλε επιστολή στον βασιλιά Πέτρο Α’ της Αραγωνίας, γεμάτη παράπονα για την πειρατική δραστηριότητα των Καταλανών.
Η ενθουσιώδης υποδοχή
Αν και οι αξιωματούχοι της Κύπρου είχαν μεγάλο πρόβλημα με τους πειρατές, αντιθέτως οι Κύπριοι κάτοικοι του νησιού υποδέχονταν με ιδιαίτερη θερμότητα τους πειρατές, στους οποίους προσέφεραν κάθε φορά διευκολύνσεις, στέγη, φαγητό και τιμές.
Κι αυτό γιατί οι Καταλανοί πειρατές, πουλούσαν σε πολύ χαμηλές τιμές τα κλοπιμαία εμπορεύματα.
Πειρατεία υπέρ της Κύπρου
Έως και τα τέλη του 14ου αιώνα, οι βασιλείς του νησιού, επέμεναν να στέλνουν επιστολές στους Καταλανούς βασιλείς σχετικά με τις πειρατικές επιδρομές.
Όταν η Κύπρος έχασε το εμπορικότερό της λιμάνι, την Αμμόχωστο, μετά τον ολέθριο πόλεμο με τους Γενουάτες το 1374 μέχρι το 1464, το νησί υποχρεώθηκε να πληρώνει βαρύτατους φόρους και οι βασιλείς της Κύπρου έπρεπε να βρουν νέους τρόπους να αυξήσουν τα έσοδά τους.
Έτσι, άρχισαν να ενθαρρύνουν την πειρατεία εναντίον των Μαμελούκων της Συρίας και της Αιγύπτου, ενώ μαζί με τους Καταλανούς προστέθηκαν στο πειρατικό πλήρωμα και πολλοί Κύπριοι.
Οι χριστιανοί πειρατές, κούρσευαν τα παράλια της Αιγύπτου και της Συρίας και εκτός των εμπορευμάτων που έκλεβαν, έπαιρναν μαζί τους και εκατοντάδες μουσουλμάνους ως αιχμάλωτους τους οποίους αργότερα πουλούσαν στα μεγάλα σκλαβοπάζαρα της Ρόδου και της Κύπρου.
Μόνο το 1415, εξαγοράστηκαν στην Κύπρο 535 αιχμάλωτοι.
Η εισβολή των Μαμελούκων
Η υποστήριξη των πειρατών, εκ μέρους της Κύπρου, είχε οδηγήσει την κατάσταση στο απροχώρητο για τους Μαμελούκους.
Έτσι, με αφορμή τον τερματισμό της Κύπρου ως πειρατική βάση, το 1426, οργάνωσαν εισβολή εναντίον του νησιού. Πρώτα κατέλαβαν και λεηλάτησαν τη Λεμεσό και τον Αύγουστο μετά τη μάχη της Χοιροκοιτίας, τη Λευκωσία.
Φεύγοντας πήραν χιλιάδες αιχμάλωτους μαζί τους, μεταξύ των οποίων κι ο βασιλιάς Ιανός.
Για να απελευθερώσει τον βασιλιά, οι Κύπριοι υπέγραψαν συνθήκη με τους Μαμελούκους στην οποία υποχρεώθηκαν να καταβάλουν ένα τεράστιο ποσό ως φόρο υποτελείας και να μην φιλοξενούν πλέον Καταλανούς και Γενουάτες πειρατές.
Η Κύπρος ήταν το μόνο νησί που πλήρωσε με βαρύτατο τίμημα την πειρατική δραστηριότητα στη Μεσόγειο.
Οι Μαμελούκοι επιχείρησαν ανεπιτυχώς να καταλάβουν και τη Ρόδο.
Αν και οι Κύπριοι υποσχέθηκαν πως δεν θα επιτρέψουν να χρημοποιηθεί το νησί ξανά ως βάση, στα τέλη του 15ου αιώνα οι Τούρκοι πειρατές ξεκίνησαν επιδρομές εναντίον της ξανά, προξενώντας ζημιές στην ήδη ζημιωμένη και κατεστραμμένη οικονομία της.
Εικόνα εξωφύλλου: «Pirate battle» του DeviCherry on DeviantArt
Διαβάστε επίσης στη ΜτΧ: Το ολέθριο λάθος του Φράγκου βασιλιά της Κύπρου που νίκησε τους Μαμελούκους εισβολείς αλλά δεν τους κατεδίωξε και έχασε την «μάχη της Χοιροκοιτίας». Γιατί ονομάστηκε Λαουδκιά η περιοχή
