Στις 4 Ιουνίου 1878 συνομολογήθηκε με άκρα μυστικότητα η Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης. Προέβλεπε ότι η Αγγλία θα βοηθούσε τον Σουλτάνο Αμπντούλ Χαμίτ Β΄ με στρατιωτική δύναμη στην υπεράσπιση των περιοχών Βατούμ, Αρνταχάν και Καρς, στην περίπτωση που η Ρωσία ήθελε να τις κατακρατήσει ή θα επιχειρούσε να καταλάβει άλλα οθωμανικά εδάφη επί της Ασίας.
Σε αντάλλαγμα, ο Σουλτάνος επέτρεπε στον πρωθυπουργό Ντισραέλι «να βάλει πόδι» στην Κύπρο, με την παραχώρησή της έναντι «ενοικίου» από την Αγγλία στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Έτσι, το νησί περνούσε από την Οθωμανοκρατία στην Αγγλοκρατία.
Ο εβραίος πρωθυπουργός
Γεννημένος στο Λονδίνο το 1804, ο Ντισραέλι καταγόταν από μία εβραϊκή οικογένεια που είχε μεταναστεύσει στην Αγγλία από τη Βενετία το 1750. Αν και ήταν Εβραίοι, ο πατέρας του προκειμένου να προστατεύσει τα παιδιά του από τον αγγλικό αντισημιτισμό, τα βάφτισε χριστιανούς και άλλαξε το επώνυμο τους από «Ντ’ Ισραέλι» σε «Ντισραέλι».
Ο Μπέντζαμιν Ντισραέλι μεγάλωσε σε ένα καλλιεργημένο περιβάλλον.
Ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή του σε ιδιωτικά σχολεία και στα 17 του ξεκίνησε ριψοκίνδυνες κερδοσκοπικές δραστηριότητες οι οποίες τον κατέστρεψαν οικονομικά.
Ταυτόχρονα, προσπάθησε να καλλιεργήσει τις λογοτεχνικές του δεξιότητες γράφοντας ρομαντικά μυθιστορήματα.
Αν και έλαβε κακές κριτικές για τα έργα του, έγινε γνωστός στους κύκλους της καλής κοινωνίας τη εποχής.
Στο σπίτι του δεν υπήρχε ιδιαίτερη τριβή με τα πολιτικά, καθώς οι δικοί του τα θεωρούσαν «ανιαρή» δραστηριότητα.
Στα 26 του έκανε τα πρώτα του πολιτικά βήματα προσπαθώντας να εκλεγεί βουλευτής με το κόμμα των Ουίγων, αλλά απέτυχε.
Η κύρια αιτία που δεν του επέτρεπε να μπει στον κόσμο των πολιτικών με τη βούλα ήταν τα 
ερωτικά σκάνδαλα που γυρόφερναν το όνομά του.
Επτά χρόνια αργότερα, με το κόμμα των Τόρηδων τα κατάφερε και εισήλθε στη Βουλή. Οι συνάδελφοί του ωστόσο τον υποδέχτηκαν με περιφρόνηση. Εκείνος αρκέστηκε να τους προειδοποιήσει: «Μολονότι τώρα κάθομαι, θα έρθει η στιγμή όπου θα με ακούτε». Δύο χρόνια αργότερα παντρεύτηκε την κατά δέκα χρόνια μεγαλύτερη του Μαριάνα Λιούις, χήρα του Γουΐντομ Λιούις κι έτσι σταθεροποιήθηκε κοινωνικά και οικονομικά.
Η πολιτική του ήταν φιλολαϊκή. Κατηγορούσε το κράτος και τον κλήρο ότι άφηνε τον λαό και τα φτωχά στρώματα αβοήθητα.
Το 1852 ανέλαβε το Υπουργείο Οικονομικών με την κυβέρνηση των Συντηρητικών και το 1868 εκλέχθηκε Πρωθυπουργός της χώρας. Αρχικά, δεν διατήρησε για πολύ αυτό το αξίωμα, καθώς η παράταξη του Γλάδστων κατάφερε να ρίξει την συντηρητική κυβέρνηση. Όμως, ο Ντισραέλι, επίμονος και πεισματάρης, κατάφερε να πάρει πίσω την πρωθυπουργία όπου και παρέμεινε έως το 1878.
Για την Κύπρο, ο Ντισραέλι ήταν ο Πρωθυπουργός που κατάφερε να συμπεριλάβει το νησί στη Βρετανική Αυτοκρατορία και να το μετατρέψει σε αποικία.
Ο Ντισραέλι ήταν αγαπημένος πρωθυπουργός της Βασίλισσας Βικτώριας και έμεινε γνωστός στην ιστορία και για τα γνωμικά του. Ένα από αυτά είναι ότι το μυστικό της επιτυχίας είναι η αδιάλλακτη επιμονή στον σκοπό. Ο έλεγχος της Κύπρου από τους Βρετανούς συνέβη επί των ημερών του και ο χάρτης με τη μορφή του απλωμένη στο νησί αποδίδει την επίτευξη του στόχου. Ο Μπέντζαμιν Ντισραέλι πέθανε στις 19 Απριλίου του 1881.
Διαβάστε επίσης στη ΜτΧ: Πως είδαν οι Βρετανοί γελοιογράφοι την συμφωνία για «ενοικίαση» της Κύπρου από τους Οθωμανούς
