Το 450 π.Χ, ο γιος του νικητή του Μαραθώνα Μιλτιάδη και της πριγκίπισσας της Θράκης, Ηγισιπύλης, έπλεε μαζί με 200 τριήρεις για τελευταία φορά, προς την Κύπρο με σκοπό να εκδιώξει τους Πέρσες.
Ήθελε η Αθηναϊκή Ηγεμονία, να επεκταθεί και να αποκατασταθεί ως την ανατολική Μεσόγειο.
Ψηλός, με πυκνά σγουρά μαλλιά και ωραίο πρόσωπο, ο Κίμωνας υπολογίζεται πως γεννήθηκε γύρω στο 506 π.Χ.
Αν και δεν είχε σπουδαία μόρφωση, για τα δεδομένα της αριστοκρατικής τάξης της Κλασικής Αθήνας, γοήτευε πάντα τον κόσμο με τα φυσικά του χαρίσματα και τη γενναιοδωρία του.
Το όνομα του Κίμωνα συνδέθηκε με την Αθηναϊκή Ηγεμονία και τις εκστρατείες του κατά των Περσών.
Πριν πλεύσει για το νησί της Αφροδίτης, ο γιος του Μιλτιάδη έδιωξε τις περσικές φρουρές από τα θρακικά παράλια, υπέταξε τη Σκύρο, την Κάρυστο και τη Νάξο στην Αθηναϊκή Ηγεμονία.
Ο εξοστρακισμός
Το 426 π.Χ, η Σπάρτη έπρεπε να αντιμετωπίσει την εξέγερση των ειλώτων και η αιώνιος εχθρός ζήτησε βοήθεια από τους Αθηναίους.
Η δημοκρατική παράταξη του Εφιάλτη πρότεινε να αφεθεί η πόλη στην τύχη της.
Όμως ο Κίμων, διαφώνησε και μετέπεισε τους Αθηναίους οι οποίοι έστειλαν 400 στρατιώτες με επικεφαλής τον ίδιο.
Αυτό ανησύχησε τους ίδιους τους Σπαρτιάτες, οι οποίοι θεώρησαν πως οι στρατιώτες τελικά θα βοηθούσαν τους είλωτες αντί τους ίδιους και έτσι αρνήθηκαν τη συμμαχία.
Η προσβολή αυτή καταλογίστηκε στον Κίμωνα και ένα χρόνο μετά οι Αθηναίοι τον εξοστράκισαν.
Η εξορία του ανακλήθηκε δύο χρόνια μετά, όταν ζήτησαν τη βοήθειά του για να κλείσει το μέτωπο που είχε ανοίξει μεταξύ Αθηνών-Σπάρτης.
Οι εχθροπραξίες έληξαν με τις πενταετείς σπονδές.
Η τελευταία εκστρατεία
Το 459 π.Χ είχε προηγηθεί η εκστρατεία του Αθηναίου στρατηγού Χαριτιμίδη, ο οποίος επικεφαλής 200 πλοίων κατάφερε να απελευθερώσει πολλές πόλεις.
Όμως αναγκάστηκε να αποπλεύσει προς την Αίγυπτο για να βοηθήσει στην εκεί επανάσταση κατά των Περσών.
Έτσι οι Πέρσες και οι Φοίνικες ανακατέλαβαν το νησί.
Δέκα χρόνια αργότερα, το 450/449 π.Χ ο Κίμωνας, αποφασισμένος να μην αφεθεί καμία ελληνική περιοχή στους Πέρσες, έπλευσε προς την Κύπρο με τον Αναξικράτη και 200 συμμαχικές τριήρεις.
Κατάφερε αρχικά να ελευθερώσει το Μάριο, τους Σόλους και να πολιορκήσει το Κίτιον.
Ενώ πολιορκούσε την πόλη που συνδέθηκε με το όνομά του όμως, ο Κίμωνας πέθανε.
Άλλοι λένε από την πείνα, άλλοι από βαρύ τραύμα στις μάχες και οι περισσότεροι από αρρώστια.
Την ώρα που ξεψυχούσε διέταξε τους στρατιώτες του να κρατήσουν τον θάνατό του κρυφό για όσο χρειαστεί για να μην πέσει το ηθικό των συμμάχων.
Ο θάνατός του παρέμεινε κρυφός για περισσότερες από 30 μέρες και με την τελευταία ναυμαχία στη Σαλαμίνα κατάφεραν να νικήσουν τους Πέρσες, χωρίς όμως να καταφέρουν να τους διώξουν από το νησί.
Η νίκη αποδόθηκε στον νεκρό Κίμωνα, αφήνοντας τη φράση «Και νεκρός ενίκα».
Διαβάστε επίσης στη ΜτΧ: Τα δύο αδέλφια που διαφώνησαν για την Περσική κυριαρχία στην Κύπρο και συγκρούστηκαν μεταξύ τους
