Του Rick Beyer
Το 1620 το πλοίο Μεϊφλάουερ κατευθυνόταν προς τη Βιρτζίνια όταν θύελλες το έβγαλαν από την πορεία του. Τελικά προσάραξε στις ακτές της Μασαχουσέτης.
Αντί να κατευθυνθούν νότια για να βρουν καλύτερη τοποθεσία να αποικίσουν, οι πρώτοι άποικοι αποβιβάστηκαν στον Βράχο του Πλίμουθ.
Μια εφημερίδα των αποίκων εξηγεί τον λόγο: «δεν είχαμε χρόνο για περισσότερη αναζήτηση ή σκέψη, οι περισσότερες προμήθειες μας είχαν εξαντληθεί, ειδικά η μπίρα».
Είναι αλήθεια. Οι πρώτοι άποικοι έπιασαν λιμάνι επειδή τους τελείωσε η μπίρα. Εκείνο τον καιρό τη θεωρούσαν ουσιαστικό και υγιεινό μέρος της καθημερινής δίαιτας όλων. Από την άλλη θεωρούσαν το νερό ύποπτο επειδή μολυνόταν εύκολα με ασθένειες. Το Μεϊφλάουερ είχε ξεκινήσει από την Αγγλία φορτωμένο με βαρέλια μπίρα, η οποία κόντευε να εξαντληθεί.
Αφού βγήκαν στην ακτή, οι άποικοι έχτισαν γρήγορα ένα ζυθοποιείο και έπιασαν δουλειά παράγοντας νέες παρτίδες για να χορτάσουν τη δίψα τους. Έτσι, το Πλίμουθ της Μασαχουσέτης έγινε η ιστορική εστία των πρώτων αποίκων, επειδή είχαν ανάγκη να φτιάξουν μπίρα.
Ένας από τους πρώτους αποίκους που αποβιβάστηκαν εκείνη την ημέρα ήταν ο νεαρός ειδικός για την μπίρα. Ο Τζον Άλντεν είχε προσληφθεί για το ταξίδι ως βαρελοποιός. Ο βρετανικός νόμος απαιτούσε ότι «οποιοσδήποτε μετέφερε μπίρα πέρα από τη θάλασσα» έπρεπε να έχει μαζί έναν βαρελοποιό για να κατασκευάζει ανταλλακτικά βαρέλια, επειδή πάντα υπήρχε έλλειψη βαρελιών στην Αγγλία.
Σημείωση: Η διαφορά της λέξης άποικος από την λέξη έποικος. Πληροφορίες από τη wikipedia
Με τον όρο «έποικος» αναφέρεται το άτομο που εγκαθίσταται μόνιμα σε περιοχές έξω από τον εθνικό του χώρο, οι οποίες είναι ήδη κατοικημένες από άλλους. Η εννοιολογική διαφορά από τον όρο «μετανάστης» ή «μέτοικος» είναι ότι ο έποικος αποφασίζει τη μετεγκατάστασή του με δική του πρωτοβουλία, χωρίς δηλαδή να πιέζεται από εξωτερικές συνθήκες.
Γενικά έποικος είναι κάποιος που ζει σε χώρα διαφορετική από την πατρίδα του από δική του επιλογή, χωρίς δηλαδή να έχει εξαναγκαστεί να εγκαταλείψει την πατρίδα του για οποιοδήποτε λόγο. Ο έποικος επιλέγει να ζήσει σύμφωνα με το σύστημα που βρίσκει στη χώρα στην οποία εγκαθίσταται και δεν είναι υποχρεωτικό ότι συνεχίζει να έχει επαφές με το χώρο καταγωγής του.
Αυτό τον διαφοροποιεί από τον «άποικο» ο οποίος μεταφέρει μαζί του το σύστημα διακυβέρνησης, τη θρησκεία και τα λοιπά έθιμα της πατρίδας του, έχει πάντα επαφή με το μητροπολιτικό κέντρο και δε σχεδιάζει την ενσωμάτωσή του με τους λαούς που συναντά επί τόπου.
Επιπλέον, ο έποικος μπορεί να είναι και ένας μόνο άνθρωπος (άτομο), ενώ η ύπαρξη αποίκων προϋποθέτει την ίδρυση ή ύπαρξη αποικίας (και συνεπώς ο αποικισμός είναι πάντα ομαδική δραστηριότητα).
Διαβάστε: Οι στρατιές των φαντασμάτων: 10 μυστικές ομάδες εξαιρετικών μαχητών που καθόρισαν μάχες και άλλαξαν τους κανόνες του πολέμου…
Διαβάστε: 
