Ήταν χαρακτηριστικό λεβεντιάς, παλληκαριάς και ανδρείας. Οι άνδρες που είχαν μουστάκι, θεωρούνταν και μάγκες. Παχύ, λεπτό, κοντό ή μακρύ το μουστάκι του κάθε άνδρα ήθελε πάνω από όλα περιποίηση.
Ήταν μια τέχνη να ξέρεις να το φροντίζεις για αυτό και πολλοί το «εμπιστεύονταν μόνο στον μπαρπέρη τους».
Από το 1840 έως και το 1940, όποιος άνδρας δεν είχε μουστάκι αποτελούσε αντικείμενο σχολιασμού.
Η λέξη «μουστάκι» καθιερώθηκε πρώτα στη γαλλική γλώσσα, προερχομένη από την ιταλική mustaccio (14ος αιώνας), ή ρίζα του όμως είναι από την Δωρική Ελληνική λέξη μύσταξ, που σημαίνει «άνω χείλος».
Κυπριακοί στίχοι γύρω από το μουστάκι
Το μουστάκι ήταν και στην Κύπρο σύμβολο ανδρείας, παλικαριάς, ερωτικής μαεστρίας και ομορφιάς.
Στα χωριά της Κύπρου, ήταν σπάνιο να εντοπίσεις άνδρα χωρίς μουστάκι.
Οι αμούστακοι άνδρες χλευάζονταν και τους αποκαλούσαν και «μασκαράδες».
Κυριαρχούσαν βέβαια και οι κακόβουλοι ψίθυροι για θηλυπρέπεια του αμούστακου ανδρός.
Πολλοί ανέπτυξαν και θεωρίες γύρω από το σύμβολο ανδρισμού. Στα χωριά της Κύπρου, οι περισσότεροι άνδρες υποστήριζαν πως άμα το μουστάκι βλέπει προς τα κάτω θα χάσεις τη γυναίκα για αυτό και οι γυναίκες πάντα έστριβαν τα μουστάκια των συζύγων τους προς τα πάνω. Άλλοι θεωρούσαν πως ο άντρας πρέπει να έχει μουστάκια κι οι γυναίκες πλεξίδες.
Η κυριαρχία του ήταν τέτοια, που πολλοί «μουστακαλλήδες» εμπνεύστηκαν και διάφορα ποιηματάκια.
«Βάλλαχα το μουστάτζιη μου εγιώνι εν τω ξιουρίζω, τζιαι μασκαράς μες τα χωρκά πάντοτε να γυρίζω».
«Κλώθω το, ξανακλώθω το, τζιαι κορασιές λυΐζουν, θωρούν τζιαι γριλλώνουσιν, νέφκω τους, καϊλλίζουν».
«Ώσπου ο ήλιος εν λαλεί τον δρόμον του ν’ αλλάξει κανένας το μουστάτζιη μου εν θα μου το πειράξει».
«Εσού λοάσαι άρκοντας πόσιης ψηλόν κονάτζιην μα ΄γιω λοούμαι άδρωπος δίκλα τζιαι δε μουστάτζιη».
Πηγή: Το Περιοδικό
Διαβάστε επίσης στη ΜτΧ: Εντυπώσεις Βρετανών για τις Κύπριες το 1878. Έγραφαν για τις αρετές τους και όχι μόνο. «Οι Κύπριες είναι καλές νοικοκυρές, εκπληκτικά δραστήριες και…»
