Στις 13 Μαρτίου 1987 από το Κεντρικό Ταχυδρομείο Λευκωσίας ταχυδρομήθηκε ένας φάκελος προς το Προεδρικό Μέγαρο με παραλήπτη τον Πρόεδρο, Σπύρο Κυπριανού.
Ο φάκελος περιείχε μια επιστολή 13 σελίδων και μια απειλή: αν δεν πλήρωνε 15 εκατομμύρια λίρες στον «Κάπτεν Νέμο» της ομάδας «Ανωτέρα Βία», η Λευκωσία θα πνιγόταν σ’ ένα σύννεφο θανατηφόρου αερίου, τη διοξίνη που θα εκτοξευόταν από τηλεκατευθυνόμενους μηχανισμούς.
Περίπου δύο μήνες αργότερα, τα κυπριακά πρωτοσέλιδα έκαναν λόγο για «σπείρα αδίστακτων εκβιαστών που απειλούσαν να αφανίσουν το νησί με δηλητηριώδη αέρια». Όσο οι αρχές διερευνούσαν την υπόθεση, οι αμφιβολίες πλήθαιναν.
Μυστικοπάθεια δύο μηνών
Η απειλή αποκαλύφθηκε στις 15 Μαΐου σε συνέντευξη τύπου και αφού είχαν ήδη συλληφθεί τέσσερα άτομα στο Λονδίνο.
Η Κυβέρνηση επικοινώνησε με την Ιντερπόλ για να πληροφορηθεί αν υπήρξε παρόμοια απειλή σε άλλη χώρα και έλαβε αρνητική απάντηση.
Η επιστολή ήταν γραμμένη σε πολύ καλά αγγλικά και αυτό κίνησε υποψίες για την ταυτότητα του δράστη. 15 μέρες μετά ο αρχηγός της αστυνομίας ταξίδεψε στο Λονδίνο.
μπλόφα ή πραγματική απειλή;
Μετά από προσεκτική έρευνα, η Σκότλαντ Γιαρντ κατέληξε πως αν και η απειλή ήταν εφικτή, οι εκβιαστές δεν είχαν τα μέσα για να την πραγματοποιήσουν.
Άρα μπλόφαραν για να αποσπασουν από την Κυβέρνηση 15 εκ. λίρες.
Η ααστυνομία σε συνεργασία με τη Σκότλαντ Γιαρντ, ερεύνησε την υπόθεση για έξι εβδομάδες. Η υπόθεση είχε την κωδική ονομασία «ΝΤΡΙΦΤΕΡ» και η βρετανική Αντιτρομοκρατική προέβη σε τέσσερις συλλήψεις στο Λονδίνο.
Οι συλληφθέντες: ένοχοι ή αθώοι;
Στο Λονδίνο οι Βρετανοί συνέλαβαν ένα αντρόγυνο και τους δύο κουνιάδους τους ενώ στην Κύπρο οι αρχές προέβησαν στη σύλληψη συγγενικών τους προσώπων.
Το κεντρικό πρόσωπο της υπόθεσης, ήταν ο Π.Κ. που τον αποκαλούσαν ως Κάπτεν Νέμο,
Αυτός είχε μεταβεί στην Υπάτη Αρμοστεία προκειμένου να λάβει ένα διαβατήριο, ένα πιστόλι και το ποσό των 25.000 λιρών με το οποίο θα εξασφάλιζε στην κυβέρνηση μηχανήματα εξουδετέρωσης της διοξίνης.
Οι αρχές ενοχοποίησαν τον Π.Κ. και την οικογένειά του μετά από επιδρομή της αστυνομίας στην οικία του στον Στρόβολο, όπου βρέθηκαν: ένα πιστόλι, τρεις υπολογιστές, 29 πομποί για παρακολούθηση τηλεφώνων, ασύρματοι και ασύρματα τηλέφωνα, αυτόματος τηλεφωνητής, μία συσκευή βίντεο για παρακολούθηση προσώπων, τρία ραδιόφωνα με τη δυνατότητα λήψης αστυνομικών και αεροπορικών συχνοτήτων, έγγραφα που συνδέονταν με την υπόθεση, φωτογραφικές μηχανές, χειροπέδες και ποδοπέδες, μικροσκοπικά μικρόφωνα, βιβλία και περιοδικά οπλισμού και ειδικού εξοπλισμού και ένα μαγνητόφωνο.
Ο βρετανικός τύπος έκανε λόγο για έναν πανέξυπνο πωλητή ειδών κατασκοπείας που πωλούσε πομπούς και στην κυπριακή κυβέρνηση.
Εκτός από το ανδρόγυνο και τα δύο αδέλφια του Π.Κ., οι αρχές συνέλαβαν την 21χρονη αδελφή της συζύγου του, αφού στο αυτοκίνητό της βρέθηκαν 21 χάρτες με διάφορες περιοχές της Κύπρου.
Η νεαρή κοπέλα παρέμεινε υπό κράτηση για ένα βράδυ χωρίς να γνωρίζει, όπως ισχυρίστηκε για ποιο λόγο την κράταγε η Αστυνομία.
«Δεν υποψιάστηκα ότι ήθελαν εμένα. Με πήραν σε ένα κελί που ήταν αηδιαστικό. Ήταν βρώμικο. Ήθελα να πάω στην τουαλέτα αλλά ήταν ελεεινή. Όλα βρώμικα. Στην πόρτα υπήρχε μία τρύπα από την οποία με παρακολουθούσαν. Η μητέρα μου τους είπε πως αν θα με κρατούσαν έπρεπε να με αφήσουν να δω δικηγόρο. Εγώ όμως δεν ήθελα γιατί δεν είχα τίποτα να κρύψω».
Την επόμενη ημέρα η Λ.Χ – η 21χρονη – οδηγήθηκε στο δικαστήριο φοβισμένη. Μόλις συνειδητοποίησε πως η όλη υπόθεση αφορούσε την ίδια κι όχι τον εργοδότη της όπως πίστευε, λιποθύμησε και εξαντλημένη μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο.
Η Λ.Χ. χαμογέλασε ξανά στο άκουσμα της δικαστικής απόφασης πως το αίτημα της αστυνομίας για κράτησή της απορρίφθηκε λόγω έλλειψης στοιχείων.
Συλλήψεις και φυλάκιση
Για τους τέσσερις συλληφθέντες στο Λονδίνο, απόφαση εξέδωσε το Δικαστήριο της περιοχής Horseferry το οποίο αποφάσισε την κράτηση και των τεσσάρων.
Δύο μήνες αργότερα το Δικαστήριο αποφάνθηκε πως δεν υπήρχε υπόθεση ενάντια στα δύο αδέλφια του Π.Κ. και για αυτό αφέθηκαν ελεύθερα.
Ελεύθερη αφέθηκε και η σύζυγος, Κ.Κ., με εγγύηση ύψους 25,000 λιρών.
Ο μόνος που καταδικάστηκε σε 5 χρόνια φυλάκιση, ήταν ο Π.Κ. Χαρακτηρίστηκε ως εκκεντρικός, έξυπνος και ύπουλος ενώ σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής παραδέχτηκε πως εκβίασε την Κυπριακή Κυβέρνηση ζητώντας 14 εκ. δολάρια.
Υποστήριξε ότι θεώρησε την πράξη του σαν τεστ νοημοσύνης το οποίο εμπνεύστηκε για να δει «πως η Κυπριακή Κυβέρνηση θα χειριζόταν μιαν κατάσταση του 20ου αιώνα» και κατέληξε πως ζούσε σε ένα φανταστικό κόσμο.
Ο ένοχος έγινε λογοτέχνης και μουσουλμάνος
Κατά τη διάρκεια της κράτησής του,στις φυλακές του Γουόρμγουντ Σκραμπς, ο Π.Κ. έστειλε τον Ιούνιο σε ένα φιλικό του πρόσωπο μία επιστολή γραμμένη στα αγγλικά σε λογοτεχνικό ύφος όπου περιέγραφε τις συνθήκες κράτησής του.
Μεταξύ άλλων, δήλωνε πως έγινε μουσουλμάνος γιατί οι ιερείς και η ορθόδοξη εκκλησία των φυλακών δεν του έδωσαν σημασία. Υποστήριξε πως σκόπευε να γυρίσει την περιπέτειά του σε κινηματογραφική ταινία και τέλος πως ο ίδιος ήταν αθώος και άλλοι του την έστησαν.
« […] ασχολούμαι γράφοντας γράμματα αλλά αφού κανένας δεν νοιάζεται να απαντήσει το έχω ρίξει περισσότερο στην καλλιτεχνία. Έχω διαβάσει ένα σωρό ενδιαφέροντα πράγματα και δουλεύω επίσης πάνω στο βιβλίο της ταινίας για αυτήν την περιπέτεια (έχω προσλάβει έναν διαφημιστή που λέει ότι θα πρέπει να βγάλω πάνω από ένα εκατομμύριο απ’ όλη αυτήν την ιστορία). […] Πριν μερικές μέρες οι ιερείς μου απαγόρευσαν να πηγαίνω στην εκκλησία, έτσι υπέβαλα ειδική αίτηση και χαίρομαι να πω ότι τώρα είμαι μουσουλμάνος, επισήμως! […] Άκουσα ότι το CID ήρθε στην Κύπρο για έρευνες. Νομίζω ένας από αυτούς ήταν εκείνος που με τύφλωσε. Στοιχηματίζω πως δεν ξέρεις τι πραγματικά συνέβη. Κανένας δεν ξέρει εκτός από τους τύπους που μου την έστησαν. Εγώ ξέρω κάτι λίγα αλλά δεν έδωσα κατάθεση σε κανέναν. Ειλικρινά είμαι βέβαιος πως όλοι νομίζουν ότι τρελάθηκα τελείως κι ότι πραγματικά δοκίμασα να εκβιάσω την Κύπρο για όλα εκείνα τα χρήματα. Δεν είναι έτσι, είμαι στην πραγματικότητα αθώος, αλλά δεν είμαι τόσο ισχυρός να το αποδείξω!».
Αυτά έγραφε μεταξύ άλλων ο Π.Κ., από τις αγγλικές φυλακές την ίδια στιγμή που οι εφημερίδες δημοσίευαν άρθρα αμφισβητώντας την εγκυρότητα της όλης υπόθεσης.
Λίγο καιρό μετά, η υπόθεση ξεχάστηκε εντελώς.
Διαβάστε επίσης στη ΜτΧ: Η βουτιά θανάτου για τους δύο νέους που έκαναν ελεύθερη πτώση αλλά δεν άνοιξε ούτε το κανονικό αλεξίπτωτο, ούτε το εφεδρικό. Έπεσαν αγκαλιά στην άσφαλτο της Πάφου
