«Είμαι πολύ άρρωστος και δεν θα ήθελα με κανέναν τρόπο να σε αναγκάσω να μου προσφέρεις πάλι τις υπηρεσίες σου σαν νοσοκόμος. Ξέχασε με και φτιάξε τη ζωή σου για να ευτυχίσεις τουλάχιστον τώρα που εγώ δεν θα είμαι πια μαζί σου.»
Αυτά ήταν τα τελευταία λόγια του αυτόχειρα δημοσιογράφου προς τη σύζυγό του, λίγο πριν πυροβολήσει την 19χρονη ερωμένη του μέσα στο αυτοκίνητο και να στρέψει το όπλο και στον δικό του κρόταφο, βάζοντας τέλος στη ζωή του. Είχαν αποφασίσει να πεθάνουν μαζί. Ο Σπύρος Μ. πίστευε ότι είχε καρκίνο στους πνεύμονες. Είχε πειστεί ότι η ζωή του τελείωνε. Και η σύζυγός του το γνώριζε.
Ο 36χρονος δημοσιογράφος τον Δεκέμβρη του 1966 γνώρισε την 19χρονη Βασιλική όταν εκείνη έπιασε δουλειά ως νηπιαγωγός σε σχολείο κοντά στο σπίτι του. Περνούσε και τη χάζευε καθημερινά. Στο προσωπικό του ημερολόγιο, που εντόπισαν λίγη ώρα μετά το τραγικό περιστατικό, οι αστυνομικοί από το τμήμα της Νέας Ερυθραίας, την αποκαλούσε ως μια Αφροδίτη του Μποτιτσέλι. Αντίστοιχα και εκείνη στα δικά της γραπτά περιέγραψε με κάθε λεπτομέρεια την στιγμή που τον γνώρισε στη γιορτή του σχολείου.
«Σήμερα στη γιορτή του σχολείου γνώρισα έναν σπουδαίο άντρα, που όμοιος του δεν υπάρχει. Πότε θα τον ξαναδώ; Μου πρότεινε να εργαστώ ως βοηθός της συζύγου του επειδή γνωρίζω καλή γραφομηχανή».
Η Βασιλική έπιασε δουλειά στο σπίτι του. Όπως περιγράφει ο Τύπος της εποχής η ερωτική σχέση δημιουργήθηκε άμεσα. Η σύζυγος το ήξερε. Οι καβγάδες πύκνωναν, μέχρι που μια μέρα ενώπιον της Βασιλικής αποφάσισαν να χωρίσουν. Ο Σπύρος όμως ήξερε ότι ήταν άρρωστος βαριά. Λίγες μέρες μετά το ανακοίνωσε στην 19χρονη. Εκείνη όμως αντέδρασε γιατί δεν ήθελε να τον αποχωριστεί.
«Δεν θα σε αφήσω μόνο σου σε αυτό το ταξίδι. Θα πεθάνουμε μαζί», του είπε με σιγουριά.
Η τελευταία βόλτα στο Τατόι
Ήταν περίπου 11 το βράδυ όταν τους εντόπισαν. Η 19χρονη είχε ακουμπισμένο το κεφάλι της στο κάθισμα του συνοδηγού. Είχε δεχτεί μια σφαίρα εξ’ επαφής στον δεξιό κρόταφο. Δίπλα της κουλουριασμένος βρέθηκε και ο δημοσιογράφος. Αυτοπυροβολήθηκε. Ο θάνατος και των δυο ήταν ακαριαίος.
Στο αυτοκίνητο βρέθηκαν δυο επιστολές. Η μια ήταν η διαθήκη του, σύμφωνα με την οποία όριζε αποκλειστική κληρονόμο τη σύζυγό του. Στην δεύτερη επιστολή της έγραφε:
«Σου είπα πως θα έφευγα για πάντα και πως δεν θα σου έδινα άλλη αφορμή για να πικραθείς. Κρατώ τον λόγο μου. Δέξου τα τελευταία μου λόγια. Σου ζητώ συγνώμη για όλα και σου ζητώ να συνεχίσεις τη δουλειά μας και να προσπαθήσεις να φτιάξεις τη ζωή σου. Τη δική μου περιπέτεια θα την ξεχάσεις γρήγορα. Ο χρόνος θα τα φτιάξει όλα. Δεν ανησυχώ γι’αυτό. Γεια σου».
Πάνω του βρέθηκαν 5.000 δραχμές, ενώ μέσα στον στηθόδεσμο της κοπέλας βρέθηκαν άλλες τρεις. Οι αστυνομικοί θεώρησαν ότι τα τοποθέτησε εκεί για να τα βρουν και να τα δώσουν στην οικογένειά της για την κηδεία της.
Μαζί με τους αστυνομικούς στο σημείο έφτασε άμεσα και ο ιατροδικαστής Καψάσκης. Εκείνος διαπίστωσε τον ακαριαίο θάνατο και των δυο, αλλά έφερε στο φως και μια σοκαριστική πληροφορία που ανέτρεπε όλα τα δεδομένα.
Ο καρκίνος που πίστευε ότι είχε ο 36χρονος, στην πραγματικότητα δεν ήταν παρά ένας καλοήθης όγκος, ο οποίος ήταν σε έξαρση λόγω παλιάς φυματίωσης. «Εάν το γνώριζε αυτό ίσως και να μην έδινε τέλος στη ζωή του, οδηγώντας στο θάνατο και την άτυχη κοπέλα», δήλωσε ο ιατροδικαστής.
Η υπόθεση έγινε διεθνές θέμα και συγκίνησε. Η γαλλική εφημερίδα Φρανς Σουάρ κυκλοφόρησε με τίτλο «Πριν πεθάνει έγραψε το μυθιστόρημα ενός πάθους χωρίς διέξοδο, το δικό του!»
