Πηγή: Ένα τραγούδι, μια ιστορία, εκδόσεις ΤΑ ΝΕΑ
To 1968, έξι μήνες πριν στηθούν τα οδοφράγματα στο Καρτιέ Λατέν και οι φοιτητές βρουν τη δική τους παραλία κάτω από την άσφαλτο του Παρισιού, ο ιδιόρρυθμος λαϊκός τραγουδιστής Χρηστάκης ηχογραφούσε ένα τραγούδι το οποίο θα γινόταν αθάνατη επιτυχία: Την «Κανάρα» ή «Θα ζήσω ελεύθερο πουλί». Το τραγούδι αυτό τον εκτόξευσε στον χώρο και τον έκανε εξαιρετικά δημοφιλή σε μια χρονιά που ο κόσμος άλλαζε και σημαντικά ιστορικά γεγονότα έμελλε να τη σημαδέψουν.
Του στίχους στην «Κανάρα» έγραψε ο βιολιστής Μιχάλης Γαβριηλίδης.
Όπως αναφέρεται στη βιογραφία του Ζακ Ιακωβίδη «Θα ζήσω ελεύθερο πουλί», που έγραψε ο Κώστας Παπασπήλιος-ο βιολιστής είπε στον Ιακωβίδη, μόλις άκουσε ολοκληρωμένο το τραγούδι: «Ζακ πρέπει να το πει ο Χρηστάκης» Και παρακάτω – σύμφωνα με τα στοιχεία του Παπασπήλιου- το αιτιολόγησε ως εξής: «Έχει παράξενη φωνή, σκωπτική, θεατρική, ό,τι πρέπει για το τραγούδι».
Ο Χρηστάκης κλήθηκε αμέσως και με χαρακτηριστική άνεση μπήκε στον ρόλο και το νόημα της «Κανάρας». Παρά τις εκατοντάδες επανεκτελέσεις, η δική του ερμηνεία παραμένει ασύγκριτη. Σχεδόν αμέσως μετά την κυκλοφορία του δίσκου 45 στροφών με το εν λόγω τραγούδι χάλασε ο κόσμος και οι πωλήσεις ήταν εντυπωσιακές. Μάλιστα, η «Κανάρα» ώθησε ακόμη περισσότερο το ιδιότυπο σόου του Χρηστάκη στα κέντρα και ο τραγουδιστής άφησε εποχή ως ο Έλληνας Τζόνι Χάλιντεϊ, αφού δεν δίσταζε να ξαπλώνει ανάμεσα στα σπασμένα πιάτα των νυχτερινών κέντρων.
Χαρακτηριστικά, ένα χρόνο μετά την ηχογράφηση της «Κανάρας», ο Χρηστάκης που εμφανιζόταν στο κέντρο «Αδυναμία»– του Λευτέρη Ψιλόπουλου- μόλις ερμήνευε το εν λόγω σουξέ πολλοί από το κοινό έκαναν πως φτερούγιζαν!
Ο Χρηστάκης, το αληθινό όνομα του οποίου ήταν Χρήστος Σύρπος- είχε τη δική του συμβολή στο λαϊκό τραγούδι και ο ίδιος αναγνώριζε ως μοναδικό συμπαραστάτη του τον Λάκη Γαβαλά. Ήταν αυτός που έφερε την κίνηση στην ερμηνεία- κάτι αντίστοιχο της Μαίρης Λίντα. Επίσης, πίσω από την εύθυμη παρουσία και τη γελαστή του φάτσα υπήρχε μια αθόρυβη και ζόρικη πλευρά, αφού ο Χρηστάκης είχε πορεία στον χώρο από την εποχή του ρεμπέτικου και μάλιστα με πρώτη του εμφάνιση στο κέντρο 49 της Θεσσαλονίκης με τους Πρόδρομο Τσαουσάκη και Κώστα Καπλάνη.
«Δεν είμαι τίποτε άλλο από έναν καλλιτέχνη που αγαπάει τη δουλειά του και τον κόσμο. Βρήκα τον δικό μου τρόπο να διασκεδάσω το κοινό και με τις διάφορες κινήσεις που κάνω πάνω στην πίστα πιστεύω ότι εκφράζω πιο παραστατικά τα τραγούδια», είπε σε συνέντευξή του στο περιοδικό «Ντόμινο».
Η «Κανάρα» σημείωσε τρομακτική επιτυχία και χορεύεται ακόμη και σήμερα στα απανταχού bachelor parties, αλλά και στα γαμήλια γλέντια και μάλιστα ακόμη και από τις νύφες.
Το τραγούδι πάντως πήρε τον χαρακτήρα ύμνου για την ελευθερία του αμετανόητου εργένη. Ειδικά αυτού που το τραγουδά λίγο πριν χορέψει τον χορό του Ησαΐα.
Διαβάστε: 
