«Ζέστη! Η πλαζ της Βουλιαγμένης γεμάτη από χιλιάδες Αθηναίους που αναζητούν λίγη δροσιά. Ο μαγευτικός κόλπος που οι φροντισμένες εγκαταστάσεις τους προσφέρουν όλες τις ανέσεις στους κολυμβητάς, συγκεντρώνει, ομολογουμένως τις περισσότερες προτιμήσεις. Τις Κυριακές μάλιστα, οι επισκέπτες φθάνουν τις χιλιάδες».
Έτσι άρχιζε το ρεπορτάζ στο περιοδικό «Εικόνες» τον Ιούλιο του 1962. Ήταν η εποχή που οι Αθηναίοι άρχιζαν να κατακλύζουν τις οργανωμένες πια παραλίες της Αττικής.
Από τα τέλη της δεκαετίας του ΄50 είχαν αρχίσει να φτιάχνονται καμπάνες και μπανγκαλόουζ. Είναι χαρακτηριστικές άλλωστε οι σκηνές από ελληνικές ταινίες με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα ή την Αλίκη Βουγιουκλάκη να ξεπροβάλλουν με τα μαγιό τους για μια βουτιά.
Μέχρι τότε η ακτογραμμή της Αττικής ήταν σχεδόν ερημική. Όταν οι παραλίες άρχισαν να οργανώνονται με τις απαραίτητες υποδομές, οι Αθηναίοι τις κατέκλυζαν κάθε Κυριακή του καλοκαιριού.
Οι παραλίες όπως τα Αστέρια της Γλυφάδας διαφήμιζαν τις ανέσεις τι οποίες προσέφεραν για ένα ιδανικό μπάνιο και παιχνίδια στην πλαζ.
«Σε 250.000 υπολογίζονται οι λουόμενοι, που απλώνονται κάθε Κυριακή από τον κόλπο της Ελευσίνας ως και πέρα από τη Βάρκιζα. Ωστόσο, και τις καθημερινές ο αριθμός τους δεν είναι αμελητέος. Το πιστοποιούν οι κατάμεστες μικρές και μεγάλες πλαζ, που πολλαπλασιάστηκαν σαν μανιτάρια τα τελευταία χρόνια, καθώς και οι ταπεινοί ορμίσκοι και οι ανώνυμες ακρογιαλιές, που δεν υστερούν σε επισκέπτες», έγραφε το ρεπορτάζ του περιοδικού.
Κάτω από τις ομπρέλες στηνόταν ένα ολόκληρο «σπίτι» όπου οικογένειες έμεναν από το πρωί έως το βράδυ. Τα παιχνίδια δεν ήταν μόνο για παιδιά, σημειώνει ο συντάκτης τονίζοντας ότι «η απόλαυση της θάλασσας γεφυρώνει τις διακρίσεις της ηλικίας και μια βουτιά από της τσουλήθρα είναι εξίσου διασκεδαστική για έναν ζωηρό μικρό και για έναν κύριο κατά τα άλλα απόλυτα αξιοπρεπή».
Στον συντάκτη του ρεπορτάζ έκανε εντύπωση, εκτός από τις υποδομές με το γρασίδι, τα δέντρα και τη χρυσή άμμο, το γεγονός ότι οι πλαζ ήταν για όλους: για νέους, ηλικιωμένους, οικογένειες με παιδιά, δεσποινίδες και υποψήφιους γαμπρούς. Ήταν όλοι μαζί «σε ένα πολύχρωμο ανακάτωμα».
