Ο Πίτερ Ντίνκλατζ έγινε διάσημος από τον ρόλο του Τίριον Λάνιστερ στη σειρά Game of thrones.
O Ντίνκλαντζ ήταν η πρώτη επιλογή του σεναριογράφου Τζορτζ Μάρτιν για τον ρόλο του Τίριον. Ήταν ο μοναδικός Αμερικανός ηθοποιός της σειράς, αν και όπως είχε δηλώσει δεν κατάφερε να διαβάσει ποτέ τα βιβλία γιατί ήταν πολύ μπερδεμένα.
Ο μόνος όρος που έθεσε για να υπογράψει ήταν να μην του φορέσουν γενειάδα. Οι συμπρωταγωνιστές του τον συμπαθούσαν τόσο πολύ, που ένιωθαν άβολα όταν σύμφωνα με το σενάριο έπρεπε να τον κακομεταχειρίζονται και να του μιλούν άσχημα.
Η συγκατοίκηση με άλλον νάνο και η εταιρεία «Γίγαντας»
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Νιου Τζέρσι. Δίπλα από το σπίτι του έμενε ο μάνατζερ του Μπρους Σπρίνγκστιν, τον οποίο άκουγε συχνά να παίζει κιθάρα.
Από μικρός διαγνώστηκε με αχονδροπλασία μια διαταραχή που προκαλεί ο νανισμός. Κανένας από την οικογένειά του δεν ήταν νάνος.
Το σώμα του αναπτύχθηκε φυσιολογικά, εκτός από τα χέρια και τα πόδια. Έφτασε σε ύψος 1.35, που θεωρείται μέγιστο ύψος για νάνο. Από μικρός ξεχώριζε από τους υπόλοιπους συμμαθητές του και πέρασε καιρός μέχρι να απoδεχτεί την εμφάνισή του.
Όπως είχε πει σε συνέντευξή του: «Όταν ήμουν νεότερος, σίγουρα, άφησα να με επηρεάσει. Ως έφηβος, ήμουν πικραμένος και θυμωμένος. Ύψωνα τείχη γύρω μου. Όσο μεγαλώνεις, συνειδητοποιείς ότι απλά πρέπει να έχεις χιούμορ. Απλά ξέρεις ότι δεν είναι δικό σου το πρόβλημα. Είναι δικό τους.»
Από μικρός ήθελε να γίνει ηθοποιός αν και τον αποθάρρυναν λόγω του ύψους του.
Παρακολουθούσε επί ώρες παλιό αμερικανικό κινηματογράφο και συμμετείχε σε παραστάσεις του σχολείου.
Έπαιζε μαριονέτες μαζί με τον αδερφό του σε αυτοσχέδιες παραστάσεις στη γειτονιά και σπούδασε υποκριτική στο πανεπιστήμιο του Μπένινγκτον.
Όταν τελείωσε τις σπουδές του συγκατοίκησε με τον φίλο του, επίσης νάνο, Ίαν Μπελ στη Νέα Υόρκη.
Είχαν σκοπό να ιδρύσουν μια εταιρία θεάτρου την οποία θα ονόμαζαν χιουμοριστικά «γίγαντας».
Παρόλο που δεν κατάφεραν να πραγματοποιήσουν το όνειρό τους, ο Πίτερ άρχισε να περνάει από τις πρώτες του οντισιόν.
Η πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο έγινε το 1995 στην ταινία «Living in Oblivion”, όπου υποδύθηκε έναν νάνο. Μέχρι τότε δούλευε πίσω από τις κάμερες δανείζοντας τη φωνή του σε τηλεοπτικές παραγωγές και διαφημίσεις.
Την επόμενη χρονιά πρωταγωνίστησε σε θεατρική παράσταση στη Νέα Υόρκη και συμμετείχε σε ανεξάρτητες παραγωγές.
Οι κριτικές για το ταλέντο του ήταν θετικές και το 2005 έπαιξε με τη Μέριλ Στριπ σε θεατρική παράσταση στο Λονδίνο.
Ο πιο γνωστός του ρόλος μετά τον Λάνιστερ ήταν στην ταινία «Elf» όπου έπαιζε στο πλευρό του κωμικού Γουίλ Φέρελ και στα «Χρονικά της Νάρνια».
Παρόλο που οι περισσότερες προτάσεις που δεχόταν ήταν από ταινίες φαντασίας για ρόλους ξωτικών και καλικάντζαρων, αρνήθηκε πάρα πολλές γιατί δεν του άρεσαν.
Όταν υποδύθηκε τον Τίριον Λάνιστερ έσπασε τα στερεότυπα γύρω από την εμφάνισή του και άνοιξαν οι πόρτες του Χόλιγουντ.
Κέρδισε βραβείο Emmy και Χρυσή Σφαίρα για την ερμηνεία του και είναι από τους πιο αγαπημένους χαρακτήρες της σειράς.
Κάποτε είχε πει ότι θα ήθελε να φτάσει σε σημείο όπου θα μπορούσε να είναι πρωταγωνιστής και να «πάρει το κορίτσι». Ωστόσο, αργότερα το πήρε πίσω, λέγοντας ότι του αρέσει να παίζει τον τύπο στο περιθώριο γιατί έχει περισσότερη διασκέδαση.
Όταν δεν ασχολείται με την υποκριτική ζει μια ήρεμη ζωή με τη γυναίκα του, θεατρική συγγραφέα, και την κόρη τους στα προάστια της Νέας Υόρκης.
Διαβάστε επίσης: Quiz. 10 ερωτήσεις για το Game of Thrones. Ίντριγκες, ατάκες και ιστορίες για τους ηθοποιούς…
