Στις 20 Μαΐου 1941 οι Γερμανοί επιχειρούν να καταλάβουν την Κρήτη και πραγματοποιούν τη μοναδική αεροπορική επιδρομή – απόβαση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι Γερμανοί ήθελαν να θέσουν υπό τον έλεγχό τους το νησί γιατί ήταν μεγάλης στρατηγικής σημασίας και να αναγκάσουν τις συμμαχικές δυνάμεις σε υποχώρηση.
Στις 25 Απριλίου του 1941 ο Χίτλερ διέταξε την άμεση εισβολή των Γερμανών στην Κρήτη, ώστε να αποκτήσουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα τον έλεγχο της Ανατολικής Μεσογείου.
Ο Κουρτ Στούντεντ, που ήταν επικεφαλής των γερμανικών δυνάμεων, διαβεβαίωσε τον Χίτλερ για την επιτυχία της επιχείρησης, καθώς θεωρούσε ότι η κατάληψη του νησιού θα ήταν εύκολη υπόθεση. Είχε στη διάθεσή του 1.190 αεροπλάνα (πολεμικά και μεταγωγικά) και 29.000 άνδρες, ενώ οι Ιταλοί συνείσφεραν με 3.000 στρατιώτες.
«Επιχείρηση Ερμής»
Η αεροπορική έφοδος των Γερμανών ονομάστηκε «Επιχείρηση Ερμής». Στις 8 το πρωί ο ουρανός γέμισε από χιλιάδες αλεξιπτωτιστές που έπεφταν από τα αεροπλάνα. Η πρώτη δύναμη των Γερμανών προσγειώθηκε στα Χανιά κοντά στο αεροδρόμιο του Μάλεμε και το μεσημέρι της ίδιας ημέρας μερικές ακόμα χιλιάδες αλεξιπτωτιστές έπεσαν πάνω από το Ρέθυμνο και το Ηράκλειο.
Οι δυνάμεις των Γερμανών αποτελούταν από 29 χιλιάδες στρατιώτες και αλεξιπτωτιστές και 3.000 Ιταλούς.
Την Κρήτη υπερασπιζόταν 40.000 Σύμμαχοι και Έλληνες
Στη στεριά τους περίμεναν οι Σύμμαχοι. Βρετανοί, Αυστραλοί και Νεοζηλανδοί στρατιώτες. Ωστόσο, παρά τις διαταγές που είχαν δοθεί να μη συμμετάσχει ο άμαχος πληθυσμός, οι Κρητικοί υπερασπίστηκαν ηρωικά το νησί με ότι μέσα υπήρχαν, καθώς δεν διέθεταν σύγχρονα όπλα.
Η παλλαϊκή άμυνα
Χρησιμοποίησαν τουφέκια που είχαν από τον ελληνοτουρκικό πόλεμο, γεωργικά εργαλεία, δρεπάνια, κουζινομάχαιρα, μαγκούρες και πέτρες. Χαρακτηριστικά, όπως ανέφεραν στη «Μηχανή του Χρόνου», οι Κρητικοί πυροβολούσαν με τα απαρχαιωμένα τους όπλα ακόμα και τα Στούκας που περνούσαν από πάνω τους.
Στη μάχη πήραν μέρος όλοι οι κάτοικοι του νησιού, γυναίκες ηλικιωμένοι και παιδιά.
Παρά το γεγονός ότι πολέμησαν με αυτοσχέδιο οπλισμό κατάφεραν να προκαλέσουν μεγάλες απώλειες στους Γερμανούς, που είχαν υποτιμήσει τον ηρωισμό των Κρητικών οι οποίοι δεν θα παρέδιδαν αμαχητί το νησί στους εχθρούς.
Η πρώτη ημέρα της μάχης έληξε με τους Γερμανούς να μετρούν 1.800 απώλειες. Η είδηση σόκαρε τους ανώτερους αξιωματούχους στο Βερολίνο οι οποίοι θεωρούσαν ότι θα καταλάμβαναν το νησί μέσα σε λίγες ώρες.
Το αεροδρόμιο του Μάλεμε
Η μάχη που έκρινε την επιχείρηση κατάληψης του νησιού ήταν εκείνη στο αεροδρόμιο του Μάλεμε, το οποίο υπερασπίζονταν 600 Νεοζηλανδοί στρατιώτες. Παρά το γεγονός πως οι Γερμανοί δυσκολεύτηκαν να το καταλάβουν και ήταν σε μειονεκτική θέση, οι Σύμμαχοι έχασαν την επικοινωνία με τις υπόλοιπες μονάδες και εγκατέλειψαν τα ξημερώματα της επόμενης ημέρας το ύψωμα 107, με αποτέλεσμα οι Γερμανοί να θέσουν υπό τον έλεγχο τους το αεροδρόμιο.
Τις επόμενες ημέρες οι Γερμανοί μέσω του αεροδρομίου αποβίβασαν περισσότερες δυνάμεις στο νησί που διευκόλυναν την συνολική κατάληψη του νησιού.
Έπειτα από 12 μέρες είχαν καταφέρει να απωθήσουν τους Συμμάχους και να αναγκάσουν όσους είχαν μείνει ακόμα στο νησί σε παράδοση. Την 1η Ιουνίου 1941 η Κρήτη ήταν υπό την κατοχή των Γερμανών.
Οι Γερμανοί, σύμφωνα με δικά τους στοιχεία, είχαν 3.986 νεκρούς και αγνοούμενους, 2.594 τραυματίες, ενώ έχασαν 370 αεροπλάνα. Σύμφωνα, όμως, με συμμαχικούς υπολογισμούς, οι γερμανικές απώλειες ξεπέρασαν τις 16.000. Ο αιματηρός απολογισμός ανάγκασε τον Χίτλερ να διατάξει τον τερματισμό κάθε αεραποβατικής επιχείρησης στο μέλλον.
