Στις 2 Σεπτεμβρίου του 1970, ένα αυτοκίνητο με εκρηκτικά είχε σταθμεύσει έξω από την αμερικανική πρεσβεία. Ο Γιώργος Τσικουρής και η κοπέλα του Μαρία-Έλενα Αντζελόνι, μέλη της αυτόνομης οργάνωσης «Άρης Βελουχιώτης», η οποία αποτελούσε παρακλάδι του Πατριωτικού Αντιδικτατορικού Μετώπου Μιλάνου, είχαν κανονίσει τις τελευταίες λεπτομέρειες.
Θα άφηναν το αμάξι, θα έφευγαν για το αεροδρόμιο και λίγες ώρες μετά ένας ωρολογιακός μηχανισμός θα «έλυνε» το χειρόφρενο, το αυτοκίνητο θα κύλαγε και θα εκρήγνυτο στον τοίχο της πρεσβείας στην οδό Βασιλίσσης Σοφίας.
Τα πράγματα όμως δεν εξελίχθηκαν έτσι και η ενέργεια ανετράπη δραματικά.
Ο 25χρονος Γιώργος ήταν φοιτητής Μαθηματικών στο Μιλάνο, όπου γνώρισε τη σύντροφό και συναγωνίστριά του, τη 30χρονη Ιταλίδα Μαρία-Έλενα Αντζελόνι.
Ο Γιώργος, κατά τη διάρκεια των σπουδών του έγινε μέλος της οργάνωσης Άρης του ΠΑΜ.
Μαζί με τη Μαρία Έλενα, αποφάσισαν να κάνουν μια συμβολική αλλα δυναμική ενέργεια στην Ελλάδα, για να καταγγείλουν τον ρόλο των Η.Π.Α., στο απριλιανό πραξικόπημα.
Στην Αθήνα, έφτασαν «καθαροί».
Η δημιουργία της ωρολογιακής βόμβας είχε προηγηθεί, όταν όλο το καλοκαίρι, «τουρίστες» από την Ιταλία, μετέφερεν λίγο λίγο τη δυναμίτιδα και άλλα υλικά με τα οποία έφτιαξαν τη βόμβα.
Οι δοκιμές που πήγαν λάθος
Δύο μέρες πριν οι δύο νέοι επιχείρησαν δοκιμή του εκρηκτικού μηχανισμού, στις γραμμές του ηλεκτρικού στο Θησείο, γύρω στις 3 μετά τα μεσάνυχτα.
Χρησιμοποίησαν ένα μηχανισμό που ήταν μικρογραφία του βασικού μηχανισμού. Η έκρηξη απέτυχε.
Όμως ο Τσικουρής, που τα «χέρια του έπιαναν», επέμεινε και θεώρησε πως το πρόβλημα ήταν η μπαταρία. Μία μεγαλύτερη, η οποία θα άντεχε την ποσότητα των εκρηκτικών, θα έλυνε το πρόβλημα, ισχυρίστηκε, και ήταν αμετάπειστος.
Το σχέδιο θα έμπαινε σε εφαρμογή, όσο το ζευγάρι θα βρισκόταν στον αέρα προς Μιλάνο.
Καθ’ οδόν προς την Πρεσβεία, ο μηχανισμός μπλόκαρε.
Ο Τσικουρής, απέτρεψε την πρόωρη έκρηξη και θεωρώντας πως εντόπισε το λάθος, αποφάσισε με την Αντζελόνι να πραγματοποιήσουν την ενέργεια, αντι να την αναβάλουν μέχρι να λύσει τα προβλήματα. Η απόφαση του ήταν λανθασμένη.
Στην προσπάθειά του να συνδέσει σωστά τον μηχανισμό, προκάλεσε έκρηξη που τους διαμέλισε.
Οι περιγραφές του Τύπου, ήταν ανατριχιαστικές.
«Ο Τσικούρης εκσφενδονίστηκε δέκα μέτρα μακριά, του κόπηκε το κεφάλι και τα δυο χέρια, η Αντζελόνι παραμορφώθηκε και απανθρακώθηκε. Κομμάτια του αυτοκινήτου πετάχτηκαν παντού, η έκρηξη ακούστηκε μέχρι το Κολωνάκι. Μαζί τινάχτηκαν τα πλαστά και αληθινά διαβατήριά τους και η ασφάλεια έμαθε γρήγορα την ταυτότητά τους».
Ασφάλεια και ΕΣΑ απέκλεισαν την περιοχή. Η έκρηξη έσπασε τα τζάμια της πρεσβείας και ακούστηκε μέχρι το Κολωνάκι.
Στον χώρο, είχαν απομείνει μόνο τα παραμορφωμένα σώματα, το κατεστραμμένο αυτοκίνητο και κάποια χαρτιά που δεν είχαν καεί και μαρτυρούσαν την ταυτότητα των νέων.
Η ταυτότητα
Ο Γιώργος Τσικουρής, είχε γεννηθεί στο χωριό Άσσια της επαρχίας Αμμοχώστου, το 1945.
Η οικογένειά του ήταν ενταγμένη στην αριστερά και είχε έντονη συνδικαλιστική δράση.
Μετά την αποφοίτησή του από το Γυμνάσιο, πήρε υποτροφία στη σχολή Φυσικομαθηματικών του Μιλάνου.
Η Ιταλίδα Μαρία-Έλενα Αντζελόνι, 30 χρονών, ήταν διαζευγμένη και είχε έναν γιο.
Η σορός της έμεινε πολύ καιρό στην Αθήνα και όταν τελικά μεταφέρθηκε στην Ιταλία στην κηδεία της στις 18 Σεπτεμβρίου, κατακλύστηκε από τα 1500 σχεδόν άτομα μεταξύ των οποίων και πολλοί Έλληνες αντιστασιακοί.
Τον επικήδειο εκφώνησε η Μελίνα Μερκούρη.
Τη σορό του Γιώργου Τσικουρή, ήρθε να παραλάβει ο πατέρας του, Χρίστος.
Τον αποχαιρέτησε όλο το χωριό, υπό αυστηρά μέτρα ασφάλειας, αφού οι εγκάθετοι της Χούντας καραδοκούσαν.
Ο πατέρας του Τσικουρή, τέσσερα χρόνια μετά, πολέμησε κατά τη διάρεια της τουρκικής εισβολής και έκτοτε είναι ένας από τους 86 αγνοούμενους της Άσσιας.
Ο ανιψιός της Αντζελόνι, Κάρλο Τζουλιάνι, σκοτώθηκε από την αστυνομία στα γεγονότα της Γένοβα το 2001.
Διαβάστε επίσης στη ΜτΧ: «Δεν έχουν τον Θεό τους, με φάγανε». Η πρώτη και τελευταία πορεία του Κύπριου Ιάκωβου Κουμή και της Σταματίνας Κανελλοπούλου που τους δολοφόνησαν τα Ματ στην πορεία του Πολυτεχνείου το 1980
