Το «κορίτσι του Γουίντεμπι», είναι μια ανθρώπινη μάζα που εντοπίστηκε το 1952, μέσα σε τυρφώνα (βαλτώδης έκταση γεμάτη από φυτικό υλικό που βρίσκεται σε κατάσταση μερικής αποσύνθεσης λόγω της έλλειψης οξυγόνου). Ανακαλύφθηκε από ντόπιους εργάτες όταν πήγαν να κόψουν την τύρφη σε περιοχή της νότιας Γερμανίας. Επιστήμονες που εξέτασαν τη μουμιοποιημένη σωρό κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι επρόκειτο για 14χρονη κοπέλα.
Πιο πρόσφατες έρευνες όμως έφεραν στο φως και τα λείψανα άνδρα – μάλιστα, μέσα στην αγκαλιά της κοπέλας.
Οι εργασίες σταμάτησαν, όμως η ζημιά είχε ήδη γίνει. Ένα χέρι και ένα πόδι της κοπέλας είχαν κοπεί από το μηχάνημα. Το σώμα όμως, εξαιτίας της τύρφης, είχε διατηρηθεί σε πολύ καλή κατάσταση.
Γύρω από το σώμα δεν βρέθηκαν κτερίσματα. Μόνο μια μάλλινη λωρίδα υφάσματος, στο ύψος των ματιών.
Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι την φόρεσαν στην κοπέλα την ώρα της ταφής, για να δείχνουν τα μαλλιά της περιποιημένα. Μια άλλη πτυχή αυτής της ανακάλυψης είναι ότι βρέθηκε στην αγκαλιά της το σώμα μεσήλικα άνδρα, ο οποίος είχε στραγγαλιστεί.
Οι απαντήσεις δόθηκαν μέσα από τα γραπτά του λατίνου ιστορικού Τάκιτου. Σύμφωνα με τα γραφόμενά του, οι λαοί που είχαν εγκατασταθεί πέρα από τον Ρήνο, είχαν την μακάβρια συνήθεια να τιμωρούν τους μοιχούς, θάβοντας τους μέσα σε τυρφώνες. Η 14χρονη κοπέλα φαίνεται ότι ήταν ερωμένη του μεσήλικου άνδρα, τους οποίους έπιασαν επ’ αυτοφώρω. Τα ευρήματα όμως δεν συμβάδιζαν με τα επιστημονικά συμπεράσματα.
Συγκεκριμένα, δεν υπήρχε κανένα ίχνος τραυματισμού στον άνδρα, που να δικαιολογεί ενδεχόμενο βίαιο θάνατο. Αντίθετα, τα αποτελέσματα των εξειδικευμένων εξετάσεων έδειξαν ότι έπασχε από ασθένεια που τον οδήγησε σε υποσιτισμό και μοιραία στον θάνατο.
Την δεκαετία του 1970, μέσα από νέο κύκλο ερευνών τέθηκε υπό αμφισβήτηση, το εάν το αρχικό εύρημα ήταν γυναικείο σώμα. Το 2007, τελικά η επιστημονική κοινότητα κατέληξε στο οριστικό συμπέρασμα ότι το σώμα ανήκε σε γυναίκα.
