Είχαν κερδίσει τον σεβασμό της πόλης, τη φήμη της δύναμης και μία αμύθητη περιουσία.
Ήταν σκληρές, αρρενωπές καθόλου θηλυκές και στο διάβα τους οι υπόλοιποι έκαναν στην άκρη.
Η Μαρίκα και η Παναγιώτα το γένος Χατζηιωάννου από τον Πεδουλά, ήταν αντρογυναίκες με τα όλα τους. Γυναίκες στο φύλο, άντρες στη συμπεριφορά άφησαν τη δική τους ιστορία στη Λεμεσό.
Απ’ τα βουνά στην πόλη
Γεννήθηκαν γύρω στο 1850-1860, με τη Μαρίκα μάλλον να προηγείται της Παναγιώτας.
Κόρες του Χατζηγιάννη του Πέτσα και αδελφές του Χατζηπετρή, της Πηλούς, της Ελπίδας και της Θεοδοσίας αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τον Πεδουλά και να συνεχίσουν τη ζωή τους στη Λεμεσό.
Έτσι κι αλλιώς οι δύο αδελφές δεν ψάχνονταν για γάμους και κουφέτα, αλλά για δουλειά και λίρες χρυσές.
Κατέβηκαν στην παραθαλάσσια Λεμεσό γύρο στο 1880.
Άνοιξαν χασάπικο στο κέντρο της πόλης κι από τότε άρχισαν να αποκτούν «όνομα» ανάμεσα στους πιο γνωστούς «κασάπηδες» και ζωέμπορους της πόλης.
Αίμα, εντόσθια, κεφάλια και σπάλες η νέα τους καθημερινότητα.
Αρχικά, έσφαζαν ό,τι έστελνε ο αδελφός τους από τον Πεδουλά. Η Μαρίκα και η Παναγιώτα όμως δεν αρκούνταν στις συνεργασίες.
Απέκτησαν τα δικά τους κοπάδια κι έτσι το κρέας που πουλούσαν είχε τη φήμη ότι ήταν το καλύτερο στην αγορά. Φρέσκο, προσεγμένο και «τίμιο» σε τιμή και ποσότητα, σιγά-σιγά γέμισε το θησαυροφυλάκιο των δύο αδελφών.
Αριστοτεχνικά νταλαβέρια
Οι δουλειές τους επεκτάθηκαν κι εκτός του χασάπικου.
Οι δύο αδελφές και ειδικά η Μαρίκα, έγιναν «μπροστάρισσες» στα πανηγύρια.
Με τα κοπάδια τους και τη συνοδεία από βοσκούς, έφταναν στα μεγάλα παζάρια του νησιού και καθόριζαν τα πάντα.
Τίποτα δεν ξεκίναγε αν δεν πάταγαν το πόδι τους η Μαρίκα και η Παναγιώτα για να καθορίσουν τις τιμές του παζαριού.
Μάλιστα σιγά σιγά γνώρισαν και τον κόσμο του εμπορίου, μέχρι την Ελλάδα, την Αίγυπτο και την Τουρκία. Κι έτσι η Μαρίκα επισκεπτόταν τα κοσμπολίτικα παζάρια γνωρίζοντας άλλους κόσμους και άλλες «ράτσες».
Μάλιστα λέγεται πως όταν βρέθηκε για λίγο στην Αθήνα, καθώς περπατούσε στον Βασιλικό Κήπρο την είδε ο βασιλιάς Γεώργιος Β΄.
Τότε, τόσο «εντυπωσιάστηκε» από την αγέρωχη κορμοστασιά της που την προσκάλεσε για γεύμα στα ανάκτορα. Και όχι μόνο ο βασιλιάς της Ελλάδας, αλλά κι ο βασιλιάς της Αιγύπτου Φαρούκ.
Η Μαρίκα τράβαγε τα βλέμματα ως γυναίκα, όχι για τα κάλη της αλλά για την «λεβεντιά» της.
Το Τρίγωνο της Μαρίκας
Στο κέντρο της σημερινής Οδού Ελευθερίας υψώνεται το επιβλητικό εξοχικό της Μαρίκας.
Το μόνο κτήριο που έμεινε να θυμίζει την «αυτοκρατορία» των δύο αδελφών, που στην κατοχή τους είχαν γη περίπου 300 στρεμμάτων, ζώα, χασάπικα, φάρμες, οικόπεδα και σπίτια.
Σήμερα, ο Δήμος Λεμεσού το έχει μετονομάσει σε «Σπίτι των Ανέμων».
Πληροφορίες: Αναστασία Σιακαλλή, Οι θρυλικές αντρογυναίκες
Διαβάστε επίσης στη ΜτΧ: Ποια ήταν η Ελένη που επέζησε από τη σφαγή στη Χίο και δραπέτευσε από το χαρέμι τούρκου μπέη στη Λεμεσό. Οι συγκινητικές μαρτυρίες και το τραγούδι σε ποίηση Μιχαηλίδη
