Ο γνωστός ως «Κρατήρας Νταρβάζα», αποτελεί αξιοπερίεργο φαινόμενο στην μέση της ερήμου Καρακούμ του Τουρκμενιστάν. Έχει διάμετρο 70 μέτρων και βάθος 30 μέτρων. Στο εσωτερικό του κρατήρα υπάρχουν φωτιές που προκαλούνται από τις χημικές ενώσεις του φυσικού αερίου που αναδύεται από τα βάθη.
Το φαινόμενο δημιουργήθηκε το 1971 όταν σοβιετικοί μηχανικοί και γεωλόγοι, πραγματοποιούσαν έρευνες για εξόρυξη πετρελαίου στην ευρύτερη περιοχή.
Πεπεισμένοι ότι στην συγκεκριμένη τοποθεσία υπήρχε τεράστια ποσότητα πετρελαίου, οι μηχανικοί έφεραν γεωτρύπανα και ξεκίνησαν γεωτρήσεις. Όμως, το έδαφος κατέρρευσε και σχηματίστηκε κρατήρας.
Εντόπισαν, επίσης, την έκλυση επικίνδυνων αερίων. Είχαν χτυπήσει ένα υπόγειο σπήλαιο πλούσιο σε φυσικό αέριο.
Οι μηχανικοί ανησύχησαν για τα δηλητηριώδη αέρια και αποφάσισαν να τα κάψουν. Υπολόγισαν ότι η φωτιά θα διαρκούσε μερικές εβδομάδες και μετά θα έσβηνε. Αλλά έκαναν λάθος. Η φωτιά συνεχίζει να καίει ασταμάτητα επί 46 χρόνια.
Σε συνδυασμό με την άγονη έρημο, το τοπίο που δημιουργείται θυμίζει κάτι από ταινία επιστημονικής φαντασίας. Γι’ αυτό και προσελκύει κάθε χρόνο περίπου 12.000-15.000 τουρίστες που συνηθίζουν να κατασκηνώνουν δίπλα. Ο τουρισμός ήταν ο λόγος που απέτρεψε τον πρωθυπουργό της χώρας να σφραγίσει τον κρατήρα για λόγους ασφαλείας.
Ο πρώτος άνθρωπος που επιχείρησε να εισέλθει στον κρατήρα ήταν ο Ελληνοκαναδός εξερευνητής Γιώργος Κουρούνης το 2013.
Χρησιμοποιώντας ειδική στολή, έφτασε μέχρι τον πάτο του κρατήρα και συνέλεξε δείγματα προς μελέτη προκειμένου να διαπιστωθεί εάν θα μπορούσε να αναπτυχθεί ζωή σε τόσο αντίξοες συνθήκες.
Γύρω από τον κρατήρα μαζεύονται συχνά αράχνες ερήμου, που έλκονται από την θερμότητα και συχνά πηδούν μέσα.
Οι ντόπιοι αποκαλούν την περιοχή «Πύλη της Κολάσεως».
Δείτε τον κρατήρα στο παρακάτω βίντεο: