12 Νοεμβρίου 1963. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζον Κένεντι, δολοφονείται στο Ντάλας του Τέξας.
Στις ενδελεχείς έρευνες που ακολούθησαν, μελετήθηκαν καρέ-καρέ όλα τα ντοκουμέντα της στιγμής που έγινε η δολοφονία.
Μυστήριο αποτέλεσε ο άνθρωπος με την ομπρέλα, που τροφοδότησε πολλές θεωρίες συνωμοσίας.
Οι ερευνητές, εξετάζοντας όλα τα στοιχεία που είχαν προκειμένου να βρουν το δολοφόνο και το κίνητρό του, παρατήρησαν κάτι που δεν ταίριαζε.
Η 12η Νοεμβρίου ήταν ηλιόλουστη ημέρα. Τι δουλειά είχε εκείνος ο άνδρας να κρατά ομπρέλα;
Στεκόταν στην άκρη του δρόμου, κοντά στο σημείο που πυροβολήθηκε ο Κένεντι.
Δευτερόλεπτα πριν περάσει η προεδρική λιμουζίνα από το σημείο αυτό, άνοιξε την ομπρέλα του, τη σήκωσε ψηλά και τη στριφογύρισε. Αυτή η κίνηση αυτή, προκάλεσε υποψίες ότι ο άνδρας θα μπορούσε να είναι συνένοχος.
Λίγες ώρες μετά τη δολοφονία, το Αστυνομικό Τμήμα του Ντάλας συνέλαβε τον Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ. Για τους ερευνητές, όμως τα στοιχεία εναντίον του δεν ήταν πολύ ισχυρά.
Οι πρώτες αναφορές της Αστυνομίας ήταν ότι οι πυροβολισμοί προήλθαν από την οροφή της αποθήκης σχολικών βιβλίων του Τέξας, όπου και βρέθηκαν άδειοι κάλυκες.
Αρχικά, ο Όσβαλντ συνελήφθη με την υποψία ότι είχε δολοφονήσει έναν αστυνομικό. Όταν έφτασε στο Αστυνομικό Τμήμα του Ντάλας, εργαζόμενοι της αποθήκης σχολικών βιβλίων, αποκάλυψαν ότι τον είδαν να βγαίνει από το κτίριο την ημέρα της δολοφονίας.
Όμως, ο Όσβαλντ εργαζόταν στην αποθήκη αυτή, οπότε η έξοδός του από εκεί δεν ήταν κάτι περίεργο.
Το στρατιωτικό υπόβαθρο του Όσβαλντ, που ήταν επαγγελματίας σκοπευτής, η αφοσίωσή του στο Μαρξισμό και η επίσκεψή του στη Ρωσία δύο χρόνια πριν τη δολοφονία του Κένεντι αποτέλεσαν τα στοιχεία που ταίριαζαν απόλυτα με τον πιθανό δράστη.
Δύο μέρες αργότερα, στις 24 Νοεμβρίου, o Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ που αρνείται πως είναι ο δολοφόνος του Κένεντι, δολοφονείται από τον Τζακ Ρούμπι κατά τη διάρκεια ζωντανής τηλεοπτικής μετάδοσης και ενώ τελούσε υπό κράτηση. Οι θεωρίες συνωμοσίας αναζωπυρώνονται και πολλαπλασιάζονται.
Μέχρι και σήμερα, πολλοί είναι εκείνοι που πιστεύουν ότι ο Όσβαλντ δεν έδρασε μόνος του.
Οι ερευνητές που ασχολήθηκαν με την υπόθεση ήθελαν να μιλήσουν και με τον άνθρωπο με την ομπρέλα που είχε προκαλέσει πολλά ερωτηματικά, που αποδείχθηκε ότι ήταν ο Λούι Στίβεν Γουίτ. 
Η παρουσία του προκάλεσε τη δημιουργία πολλών θεωριών. Πολλοί ήταν εκείνοι που πίστεψαν ότι η ομπρέλα λειτούργησε ως σήμα προς τον κρυμμένο σκοπευτή.
Άλλοι ερμήνευσαν την κίνησή του ως σημάδι που σχετιζόταν με την άρνηση του Κένεντι να παρέχει στρατιωτική βοήθεια, μία «ομπρέλα προστασίας» στην Κούβα κατά την εισβολή στον Κόλπο των Χοίρων, της στρατιωτικής επιχείρησης για την ανατροπή του Φιντέλ Κάστρο.
Μία άλλη θεωρία υποστήριξε ότι η ομπρέλα ήταν όπλο που εκτόξευε βελάκια και πως κάποιο από αυτά μπορούσε να είχε προκαλέσει το τραύμα στο λαιμό του Τζον Κένεντι.
Καμία από αυτές τις θεωρίες δεν επιβεβαιώθηκε.
Ο Γουίτ κλήθηκε να καταθέσει στην Εξεταστική Επιτροπή Δολοφονιών των Ηνωμένων Πολιτειών (HSCA) το 1978.
Στην κατάθεσή του είπε ότι δεν ήξερε πως αποτελούσε αντικείμενο εξέτασης τόσα χρόνια. Όταν ρωτήθηκε αν η ομπρέλα έκρυβε κάποιο όπλο, απάντησε αρνητικά.
Δήλωσε ότι η μαύρη ομπρέλα ήταν το σήμα κατατεθέν του βρετανού πρωθυπουργού Νέβιλ Τσάμπερλεν. Αποφάσισε να την κρατήσει, ισχυρίσθηκε, ως κίνηση διαμαρτυρίας, όχι για την πολιτική του Τζον Κένεντι, αλλά για τον πατέρα του, Τζόζεφ Κένεντι, ο οποίος είχε υποστηρίξει τον Τσάμπερλεν και την κατευναστική πολιτική του απέναντι στους Ναζί στα τέλη της δεκαετίας του 1930, πριν το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
O Γουίτ, ολοκληρώνοντας την κατάθεσή του, ανέφερε: “Αν το βιβλίο με τα ρεκόρ Γκίνες είχε κατηγορία με τους ανθρώπους που έκαναν την λάθος κίνηση, τη λάθος στιγμή, στο λάθος μέρος θα ήμουν το νούμερο 1 για αυτή τη θέση, χωρίς ούτε έναν κοντινό ανταγωνιστή”.
Η ανάμειξή του δεν έγινε δυνατόν να αποδειχθεί. Ύστερα από εκείνη την ημέρα, λίγα πράγματα έγιναν γνωστά για τον Γουίτ. Πέθανε στις 17 Νοεμβρίου του 2014.
Ποιος είχε την ιδέα για το «Ηappy birthday Mr President» που τραγούδησε η Μέριλιν στον Τζον Κένεντι; Ήταν η τελευταία φορά που γιόρτασε και τα δικά της γενέθλια! Στην πραγματικότητα είχε ήδη καταρρεύσει…
