Τα κυπριακά έθιμα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς σχετίζονται με την καλοτυχία και την καλή σοδειά.
Ένα από τα πιο διαδεδομένα έθιμα όχι μόνο της Κύπρου, αλλά του ελληνισμού γενικότερα σχετίζεται με το βόδι. Ήδη από την αρχαιότητα ο ταύρος και το βόδι θεωρούνταν ιερά και ευλογημένα ζώα.
Στο Ριζοκάρπασο, οι γεωργοί συνήθιζαν το πρωί της Πρωτοχρονιάς να παίρνουν το καλύτερο βόδι που είχαν και να το βάζουν στο σπίτι τους. Το τάιζαν από το φαγητό που είχαν μαζί με κόλλυβα.
Σε άλλα χωριά, όπως το Τρίκωμο ή η Μεσαορία, εκτός από τα κόλλυβα οι γεωργοί άναβαν κεριά και τα τοποθετούσαν στα κέρατα των βοδιών. Την ίδια συνήθεια κανείς έβρισκε και στα χωριά Κρίτου Μαρότου και Άγιο Επίκτητο.
Η νύχτα που τα βόδια μιλούν
Πολλοί κάτοικοι πίστευαν πώς η νύχτα της Πρωτοχρονιάς ή των Φώτων σε άλλες περιοχές, ήταν η μόνη νύχτα που τα βόδια μίλαγαν και επαναλάμβαναν την ανθρώπινη ευχή για καλή χρονιά.
Στο χωριό Λύση τη στιγμή που οι ζευκαλάτες (γεωργοί) έδιναν τα κόλλυβα στα βόδια, ψιθύριζαν: «Φάτε να φάμεν που τους κόπους μας».
Αν τα βόδια είχαν το ίδιο χρώμα και την ίδια ηλικία ή αν ήταν αδέλφια, τότε πιστεύεται πως τα βόδια απαντούσαν «Θα φάγομεν τζι εμείς που τον κόπον μας». 
Το ευλογημένο ζώο
Το βόδι, ήδη από την αρχαιότητα ανήκε στα ευλογημένα ζώα.
Στη Μινωική Κρήτη ο ταύρος ήταν ιερό ζώο και τα κέρατά του ιερό σύμβολο.
Στη χριστιανική θρησκεία, το βόδι είναι ευλογημένο αφού παρευρέθηκε στη γέννηση του Χριστού στον στάβλο.
Βέβαια, το βόδι ήδη από την Εποχή του Χαλκού που εξημερώθηκε, βοηθούσε τους ανθρώπους στις γεωργικές εργασίες και πάντα έδινε φαγητό στον άνθρωπο.
Με πληροφορίες από: Κωνσταντίνος Γ. Γιαγκουλλής, Κυπριακά Ήθη κι Έθιμα
Διαβάστε επίσης στη ΜτΧ: Καλικάντζαροι, σκαλαπούνταροι, κουρκούντζελλοι. Οι διάφορες ερμηνείες γύρω από τα δαιμόνια που πρέπει να «φαν λουκάνικα και λοκμάδες» για να εξαφανιστούν
