Ποιο είναι το χαριτωμένο παιδάκι που έγινε διάσημος ηθοποιός και είπε επί σκηνής: «Γαμ.. τους πολιτικούς». Χαρακτηρίσθηκε ως «μανούλι και ο πιο συναρπαστικός άνθρωπος στην Αγγλία». Έχει πέσει και θύμα απαγωγής

Στην τηλεόραση ξεκίνησε να παίζει το 2001. Αρχικά οι ρόλοι του ήταν μικροί και άνευ σημασίας.
Το 2004 τα πράγματα άλλαξαν, όταν υποδύθηκε τον διάσημο φυσικό Στίβεν Χόκινγκ στην τηλεοπτική σειρά «Ηawking».
Η σειρά έκανε ρεκόρ τηλεθέασης, ενώ ο ηθοποιός απέσπασε το βραβείο «Βafta Α’ Ανδρικού Ρόλου».
Το 2006 έπαιξε για πρώτη φορά στον κινηματογράφο, στην ταινία «Amazing Grace».
Όταν οι κριτικοί πληροφορήθηκαν για τη συμμετοχή του στην παραγωγή, έδειξαν δισταγμό. «Πώς είναι δυνατόν ένας κλασικός ηθοποιός, με λαμπρή πορεία στο θέατρο, να τα καταφέρει στη βιομηχανία του κινηματογράφου; Είναι διαφορετική η φιλοσοφία», έλεγαν.
Όταν όμως η ταινία κυκλοφόρησε στο σινεμά, άλλαξαν γνώμη. Η ερμηνεία του χαρακτηρίστηκε ως «θαύμα».
Αν και ο ρόλος του δεν ήταν μεγάλος, απέσπασε υποψηφιότητα για το βραβείο «British Breakthrough Acting Award».
Από εκείνη τη στιγμή και έπειτα, ο καλλιτέχνης έγινε περιζήτητος.
Έχει εμφανιστεί στα ταινίες «Εξιλέωση», «Και Ο Κλήρος Έπεσε Στον Σμάιλι», «Άλογο του Πολέμου», «12 Χρόνια Σκλάβος», «Αύγουστος» και «Ανίερη Συμμαχία».
Το 2012, ο σκηνοθέτης Πήτερ Τζάκσον του ζήτησε πρωταγωνιστήσει στις ταινίες «Χόμπιτ» και να χαρίσει τη «βαριά» φωνή του στο δράκο.
Ο ηθοποιός φόρεσε ειδική στολή και τοποθέτησε στο πρόσωπό του κάμερες με ψηφιακά σκάνερ και λέιζερ, ώστε να σκιαγραφηθούν οι μορφασμοί, οι εκφράσεις του προσώπου και οι κινήσεις του σώματός του.
«Πρέπει να δώσεις ότι έχεις και δεν έχεις στο στούντιο. Σε σημείο που να μην αντέχεις άλλο. Να σου φύγει το σκ…, που λέμε. Ήμουν μόνος μου σε ένα green room με τις κάμερες, τα μηχανήματα και τους αισθητήρες», δήλωσε χαρακτηριστικά στην πρεμιέρα της ταινίας «Χόμπιτ: Η Ερημιά Του Νοσφιστή».
Υποδύθηκε τον «Καάν» στο «Star Trek Into Darkness» του Τζέι Τζέι Έιμπραμς και εξέπληξε κοινό και κριτικούς με τη φυσικότητα του. Αν και ήταν ο κακός της υπόθεσης, κατάφερε να γίνει συμπαθής στους θεατές.
Έχει ηχογραφήσει το τραγούδι «Can’t Keep It Inside» για το soundtrack της ταινίας «Αύγουστος».
Ο ηθοποιός πρωταγωνίστησε στο «Παιχνίδι Της Μίμησης» το 2014 και ήταν υποψήφιος για «Χρυσή Σφαίρα», «Βραβείο Bafta», «Βραβείο SAG» και «Όσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου».
Έχει συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα του κινηματογράφου, όπως με τους Μέριλ Στριπ, Τζόνι Ντεπ, Κέιτ Μπλάνσετ, Τίλντα Σουίντον, Τομ Χίντλεστον, Μπραντ Πιτ, Τζούλια Ρόμπερτς, Τζόελ Έτζερτον και Τζέιμς Μάκαβοϊ.
Έχει κάνει πολλές αφηγήσεις στο ραδιόφωνο του BBC, σε παραγωγές του National Geographic και του Discovery Channel.
Ο καλλιτέχνης έχει εμφανιστεί στη σκηνή με τον Ντέιβιντ Γκίλμουρ των Pink Floyd, κατά τη διάρκεια συναυλίας στο Λονδίνο και τραγούδησε το κομμάτι «Comfortably Numb».
Έχει δική του εταιρεία παραγωγής, που φέρει την ονομασία «SunnyMarch Ltd».
Τα τελευταία χρόνια πρωταγωνιστεί με μεγάλη επιτυχία στην τηλεοπτική σειρά «Sherlock» με το Μάρτιν Φρίμαν.
Έχει χαρακτηριστεί ως ο «πιο σέξι άνδρας του κόσμου» και «μανούλι για κάθε γυναίκα».
Το 2012, τον παρακολουθούσε ένας φαν, ο οποίος μετέδιδε ζωντανά μέσω Twiter την κάθε του κίνηση, ακόμα και μέσα στο σπίτι του.
Το 2013, ανακηρύχθηκε ως ο «πιο συναρπαστικός άνθρωπος» στην Αγγλία, ξεπερνώντας τη Δούκισσα του Κέιμπριτζ και τη βασίλισσα Ελισάβετ.
Το Δεκέμβριο του 2014, η  γνωστή εταιρεία παραγωγής ταινιών «Marvel Entertainment» ανακοίνωσε ότι ο 40χρονος καλλιτέχνης υπέγραψε 5ετές συμβόλαιο. Έχει υποδυθεί το νευροχειρουργό Στίβεν Στρέιντζ στην ομώνυμη ταινία «Doctor Strange» και αναμένεται να εμφανιστεί σε άλλες τέσσερις παραγωγές  της εταιρείας μέχρι το 2019.
Κατά τη διάρκεια διακοπών στη νότια Αφρική, ο ηθοποιός έπεσε θύμα απαγωγής από ντόπιους. Τον σημάδεψαν με όπλο, αλλά τον άφησαν αμέσως ελεύθερο, χωρίς καμία εξήγηση.
«Πήρα ένα μάθημα από αυτό το γεγονός. Έρχεσαι σε αυτόν εδώ τον κόσμο και είσαι μόνος. Ζεις όπως ζεις, αλλά είσαι μόνος. Έτσι λοιπόν είπα, ότι θα ζήσω μια ζωή λιγότερο συνηθισμένη», έλεγε σε συνέντευξή του.
Έχει υποστηρίξει ανοιχτά το γάμο μεταξύ ομοφύλων και έχει παραδεχτεί ότι έχει πειραματιστεί σεξουαλικά.
«Όταν ήμουν στο οικοτροφείο πειραματιζόμουν. Δεν έλεγα ποτέ ότι ‘’πω, πω, αυτό είναι εκείνο’’. Ήταν αγόρια με πέη και κορίτσια με κόλπους και στήθη. Δεν ήταν θέμα επιθυμίας και έλξης», είπε στη συνέντευξη τύπου για την ταινία «Το Παιχνίδι Της Μίμησης».
Το 2015, ο γνωστός πρωταγωνιστής καταδίκασε την απόφαση της βρετανικής κυβέρνησης να δεχθεί μόνο 20.000 πρόσφυγες μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια.
Κατά τη διάρκεια της θεατρικής παράστασης «Άμλετ», δήλωσε επί σκηνής :«Γαμ.. τους πολιτικούς». Στη συνέχεια απήγγειλε απόσπασμα από το ποίημα «Home» του Γουόρσαν Σάιρ: «Κανείς δεν θα έβαζε τα παιδιά του σε βάρκα, εκτός αν το νερό ήταν πιο ασφαλές απ’ τη στεριά».

Ο εικονιζόμενος είναι ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς.

Γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1976, αλλά μεγάλωσε στο Τσέλσι.
Γονείς του είναι οι ηθοποιοί Τίμοθι Κάρλτον και Γουάντα Μπέρθαμ.
Από μικρός λάτρευε το θέατρο και ήθελε να γίνει ηθοποιός.
Σε ηλικία 8 ετών οι γονείς του τον έβαλαν στο οικοτροφείο «Harrow School», ώστε να λάβει καλύτερη εκπαίδευση και παιδεία.
Όταν ήταν 12 ετών, έκανε το θεατρικό του ντεμπούτο, στην σχολική παράσταση «Όνειρο Θερινής Νυχτός» του Σαίξπηρ. Ο δάσκαλος του Μάρτιν Τάιρελ τον χαρακτήρισε ως «το πιο ταλαντούχο μαθητή που είχε συναντήσει ποτέ στην καριέρα του».
Όταν αποφοίτησε από το «Harrow», ο νεαρός εργάστηκε για ένα χρόνο εθελοντικά, ως καθηγητής αγγλικών στο μοναστήρι «Τibetan» στην Ινδία.
Λίγους μήνες μετά την επιστροφή του, άρχισε να σπουδάζει υποκριτική στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ.
Επειδή ήταν τελειομανής, συνέχισε την εκπαίδευση του ως κλασικός ηθοποιός στην ανώτερη σχολή «London Academy of Music and Dramatic Art».
Μέχρι και το 2001, έπαιζε μόνο στο θέατρο. Έχει λάβει μέρος σε πολλές παραστάσεις του «Royal National Theatre» και του «Οld Vic Theatre», ενώ έχει αποσπάσει εξαιρετικές κριτικές για τις ερμηνείες του.
Το όνειρο του ήταν να παίξει στο «Triple Crown of London Theatre». Τα κατάφερε. Πρωταγωνίστησε στην παράσταση «Frankenstein» και απέσπασε 3 βραβεία για την «εκπληκτική», σύμφωνα με τους κριτικούς ερμηνεία του: το «Οlivier», το «Evening Standard Award» και το «Critic’s Circle Theatre Award».
Τα υπόλοιπα ήταν θέμα χρόνου και ταλέντου.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: