Ένα ασυνήθιστο θέμα ξεσήκωσε τους λουόμενους στην Βραζιλία και προκάλεσε την άμεση κινητοποίησή τους. Ένα κοπάδι 30 δελφινιών «ξεβράστηκε» στις ακτές του Αχαϊάλ Ντου, λίγο βορειότερα από την πολιτεία του Ρίο Ντε Τζανέιρο.
Τα δελφίνια βρέθηκαν στην ακτή λόγω έντονου παλιρροϊκού ρεύματος και δεν μπορούσαν να επιστρέψουν στη θάλασσα.
Ένας γερμανός τουρίστας είχε δει ότι τα δελφίνια έρχονταν προς την ακτή και άρχισε να μαγνητοσκοπεί το παράδοξο γεγονός.
Οι λουόμενοι στην αρχή «μούδιασαν», καθώς προσπαθούσαν να αντιληφθούν γιατί συνέβη αυτό, αλλά στη συνέχεια σηκώθηκαν και έτρεξαν για να σώσουν τα παγιδευμένα θηλαστικά. Ο ένας μετά τον άλλον τραβούσαν τα δελφίνια προς τη θάλασσα και τα απελευθέρωναν.
Πράγματι μέσα σε λίγα λεπτά τα δελφίνια επέστρεψαν στη θάλασσα και κολύμπησαν μακριά. Τότε όλοι άρχισαν να πανηγυρίζουν.
Οι κάτοικοι δήλωσαν σε δημοσιογράφους ότι αυτό συμβαίνει συχνά σε αυτή τη θαλάσσια περιοχή, όπου δελφίνια και άλλα θηλαστικά παγιδεύονται στις ακτές. Ωστόσο, οι ειδικοί δεν ξέρουν γιατί ακριβώς συμβαίνει αυτό, αν και τα δελφίνια απομακρύνονται καμιά φορά σε ολόκληρες ομάδες, εξαιτίας της στενής κοινωνικής τους δομής.
Η κοινωνική ζωή είναι ιδιαίτερα σημαντική για τα δελφίνια. Ζουν σε «κοπάδια» όπου τα μέλη τους αριθμούν δεκάδες ή και εκατοντάδες.
Στις ομάδες υπάρχει ιεραρχική δομή που έχει ως κορυφή της ένα αρσενικό ενώ από τα υπάρχοντα θηλυκά ένα αναλαμβάνει κυρίαρχο ρόλο.
Τα θηλυκά δελφίνια δείχνουν μεγάλη αφοσίωση στα μικρά τους. Η μητέρα φροντίζει το μικρό επί δύο περίπου χρόνια, αλλά παραμένει μαζί του για 3-8 περίπου χρόνια.
Η συμβίωση σε ομάδες εξασφαλίζει την ασφάλεια των νεαρών δελφινιών και την αποτελεσματική άμυνα απέναντι σε στους καρχαρίες.
Επίσης, η ομαδικότητα εξασφαλίζει επιτυχία στην εύρεση τροφής.
Πολλές φορές τα μέλη μιας ομάδας περικυκλώνουν ένα μεγάλο κοπάδι μικρών ψαριών, εγκλωβίζοντάς τα σε μια μικρή περιοχή. Στη συνέχεια, τα δελφίνια ορμούν στο κοπάδι και τρέφονται, ενώ τα υπόλοιπα περιφρουρούν τη λεία τους.
Τα δελφίνια δεν μπορούν να παραμείνουν πολύ ώρα έξω από το νερό γιατί το δέρμα τους αφυδατώνεται και μπορεί να πεθάνουν.
Επίσης, δεν μπορούν να παραμείνουν πολύ ώρα κάτω από το νερό διότι πρέπει κατά διαστήματα να ανεβαίνουν στην επιφάνεια για να αναπνεύσουν, αφού είναι θηλαστικά.
Τα δελφίνια διαθέτουν καταπληκτικές ικανότητες ηχοεντοπισμού.
Μπορούν να παράγουν ηχητικά σήματα που λειτουργούν όπως στις συσκευές σόναρ. Με τον τρόπο αυτό αντιλαμβάνονται μια τρισδιάστατη «εικόνα» του χώρου, «βλέπουν» τα αντικείμενα, αλλά αντιλαμβάνονται και το τι είναι κάθε αντικείμενο.
Με τη βοήθεια αυτού του συστήματος μπορούν να κινούνται σε πλήρες σκοτάδι και με μεγάλες ταχύτητες, με απόλυτη ασφάλεια.
Το σύστημα αποσυντονίζεται όταν παρεμβάλλονται εξωτερικοί ήχοι υψηλής συχνότητας που προέρχονται από ανθρώπινη τεχνολογία και τότε συχνά χάνουν τον προσανατολισμό τους και μπορεί να βρεθούν σε κίνδυνο κοντά σε ακτές.
Το παιχνίδι είναι η αγαπημένη ενασχόληση των δελφινιών κάθε ηλικίας και περνούν τον περισσότερο χρόνο τους με αυτό. Παίζουν μεταξύ τους ή με αντικείμενα που βρίσκουν στη θάλασσα, ενώ άλλες φορές παίζουν με μικρά ψάρια, με θαλάσσιες χελώνες, με σουπιές ή και με πτηνά.
Δείχνουν ιδιαίτερη συμπάθεια και περιέργεια προς τον άνθρωπο και υπάρχουν πολλά καταγεγραμμένα περιστατικά στα οποία τα δελφίνια έχουν σώσει ανθρώπους από πνιγμό και από καρχαρίες.