Βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της μάχης το 1914. Η άνιση μάχη με το ψύχος του στέρησε τα πόδια, αλλά ποτέ την ψυχή. Βρήκε τη δύναμη, επέστρεψε στην Κύπρο και με την προσθήκη τεχνητών ποδιών άσκησε το επάγγελμα του υποδηματοποιού. Αν και δεν μπορούσε να αγωνιστεί ξανά στα χαρακώματα, συνέχιζε τον αγώνα του για τους πολεμιστές της Ελλάδας με εράνους.
Ο λόγος για τον Αγαθοκλής Χατζηχριστοδούλου από την επαρχία Λευκωσίας, του οποίου η συγκλονιστική ιστορία δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη.
Το ξέσπασμα του πολέμου και η κυπριακή αποστολή
Οι Κύπριοι «μουλάρηδες», μετά από μια σύντομη στρατιωτική εκπαίδευση στους στρατώνες της Θεσσαλονίκης, υπηρέτησαν σχεδόν αποκλειστικά, στο Μακεδονικό Μέτωπο. Ανάμεσα σε αυτούς, ήταν και ο Αγαθοκλής. Πολέμησε ως ημιονηγός με αριθμό μητρώου 10020 μαζί με τους αδελφούς του, τον Γεώργιο και τον Πέτρο, στο Μακεδονικό Μέτωπο στη γραμμή Δοϊράνης.
Μέσα στην κόλαση των χαρακωμάτων, τις ψείρες, τις στερήσεις, τα κρυοπαγήματα και τον πυρετό. Ο Κύπριος «μουλάρης» από την επαρχία Λευκωσίας έπαθε κρυοπαγήματα και οι γιατροί αναγκάστηκαν να του κόψουν τα πόδια. Ο νεαρός βίωσε το φρικτό πρόσωπο του πολέμου και επέστρεψε στην Κύπρο.
Ο άνθρωπος που έχασε τα πόδια του και εργάστηκε ως υποδηματοποιός
Άνθρωπος γενναίος και εργατικός καθώς ήταν δεν το βάζει κάτω. Αν και η νέα του πραγματικότητα είναι δύσκολη, ο ίδιος καταφέρνει να βρει προχειροδουλειές για να ζήσει. Με τις πενιχρές του οικονομίες, τη στήριξη των φίλων του αλλά και τη βοήθεια της πολιτείας, καταφέρνει να αποκτήσει τεχνητά πόδια ούτως ώστε να μπορεί να κινείται, έστω και με δυσκολία. Αν και η ζωή του επιφύλαξε δυσκολίες, ο ίδιος αγωνίστηκε και δούλεψε ως υποδηματοποιός. Μάλιστα βρήκε το ψυχικό σθένος να ενισχύσει έμπρακτα στον αγώνα των Ελλήνων.
Με ξένα πόδια περπατώ, τα φυσικά μου λείπουν περικαλώ τους φίλους μου να μην με εγκαταλείπουν. Εις τον στρατόν μου κόψασιν τα πόδια εμένα και περπατώ πάνω στην γην σήμερον με τα ξένα. Αγαπητοί μου Έλληνες πάρτε και αναγνώστε κι αν είναι για την πληρωμήν ότι αγαπάτε δώστε. Εγώ αυτό δεν το καμα χρήματα να κερδίσω αλλ’ όσον χρήμα μαζευθή στο έθνος θα δωρίσω
Αγώνας μέσω της ποίησης
Παρά τα ανεπανόρθωτα τραύματά του, βρίσκει το κουράγιο και συνεχίζει να αγωνίζεται υπέρ της Ελευθερίας και της Ελλάδας. Με το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ξεκινάει τον δικό του προσωπικό αγώνα. Μέσω της πένας του, ξεκινάει έρανο για τους αγωνιστές που μάχονται κατά του ναζισμού. Πουλάει τις ποιητικές του συλλογές, όχι για να ζήσει ο ίδιος αλλά για να μαζέψει και να στείλει χρήματα στους συναγωνιστές του που μάχονται στα χαρακώματα ενάντια στο φασισμό. Η υπεράσπιση της Ελευθερίας αποτελούσε τον σκοπό της ζωής του.
Πηγή: europeana1914-1918.eu
Διαβάστε επίσης στη ΜτΧ:
Ο 15χρονος που έφυγε από την Κύπρο για να πολεμήσει στους Μακεδονικούς αγώνες. Υπηρέτησε στην πρώτη γραμμή και δεν ξεπέρασε ποτέ το γεγονός ότι αναγκάστηκε να σκοτώσει έναν εχθρό….
