Ο Χίτλερ ήταν εθισμένος στην κοκαΐνη και τις αμφεταμίνες! Πάθαινε κρίσεις υστερίας και στις ερωτικές συναντήσεις με την Εύα Μπράουν έκανε «ενέσεις ανδρισμού»

Ο γνωστός ιστορικός Giles Milton στο καινούργιο του βιβλίο  αποκαλύπτει, ότι ο Χίτλερ ήταν εθισμένος στην κοκαΐνη και μάλιστα κατά τη διάρκεια της εισβολής στην Ρωσία έκανε χρήση 80 διαφορετικών ναρκωτικών ουσιών.

Ο Milton σε μια σειρά βιβλίων ερευνά άγνωστες πτυχές ιστορικών γεγονότων και προσωπικοτήτων μεταξύ των οποίων είναι και ο Χίτλερ για τον οποίο αποκαλύπτει πως ήταν εξαρτημένος από ηρεμιστικά και υπακτικά χάπια, καθώς επίσης από ναρκωτικές ουσίες και στεροειδή.
Επίσης χρησιμοποιούσε σταγόνες για τα μάτια με ανεπίτρεπτα υψηλή περιεκτικότητα σε κοκαΐνη, ένα παρασκεύασμα από ανθρώπινο πλακούντα και ενέσεις τύπου βιάγκρα από αλεσμένους όρχεις και σπέρμα ταύρου.

Οι ενέσεις άρχιζαν αμέσως μετά το πρωινό γεύμα.

Μόλις ο Χίτλερ τελείωνε το μπολ με τα κουάκερ και το λιναροσπορέλαιο καλούσε τον προσωπικό του γιατρό , Theodor Morell, στο δωμάτιο. Αμέσως ο γιατρός σήκωνε το μανίκι του Χίτλερ και του χορηγούσε με ένεση ένα κοκτέηλ ισχυρών φαρμάκων που στην εποχή μας θεωρούνται επικίνδυνα, εθιστικά και παράνομα.

Κάθε μέρα επί 9 χρόνια , ο γιατρός χορηγούσε στον Χίτλερ αμφεταμίνες, βαρβιτουρικά και όπιο σε τέτοιες ποσότητες ώστε έγινε γνωστός ως ο «Μάστορας του Ράιχ στις ενέσεις». Κάποιοι μάλιστα από τον κύκλο του Χίτλερ ανησυχούσαν μήπως ο γιατρός προσπαθούσε να σκοτώσει τον Φύρερ.

Όμως ο γιατρός ήταν πιστός και αφοσιωμένος στον Χίτλερ και δεν είχε πρόθεση να τον δολοφονήσει. Επρόκειτο για έναν παχύσαρκο κομπογιαννίτη που λέγεται ότι η δύσοσμη αναπνοή και η μυρωδιά του σώματός του δεν περνούσαν απαρατήρητα. Οι δύο άντρες είχαν γνωριστεί σε ένα πάρτυ στην οικία του Χίτλερ στις Άλπεις το 1936. Ένα χρόνο αργότερα ανέλαβε τα καθήκοντα του προσωπικού του γιατρού .

Ο Χίτλερ υπέφερε από νεαρή ηλικία από κράμπες στο στομάχι, διάρροια και εντερικά προβλήματα σε τέτοιο βαθμό ώστε μετά από κάθε γεύμα σηκωνόταν βιαστικά από το τραπέζι και εξαφανιζόταν από την αίθουσα για ευνόητους λόγους. Επειδή αυτό το πρόβλημα έφερνε σε δύσκολη θέση τον επίδοξο και ανερχόμενο τότε πολιτικό αποφάσισε κατόπιν προσωπικής έρευνας να στραφεί στα λαχανικά, πιστεύοντας ότι έτσι θα μειώνονταν οι ενοχλήσεις στην κοιλιακή χώρα και τακτικά έκανε μόνος του κλύσμα με χαμομήλι.
Έβαλε στην διατροφή του την αγγινάρα, το κουνουπίδι, το τυρί κότατζ, τα ψητά μήλα και τα σπαράγγια.
Θεωρούσε τα μαγειρευτά φαγητά καρκινογόνα και τα είχε αποκλείσει από την διατροφή του. Όσον αφορά το κρέας, το είχε αποκλείσει αυστηρά από την διατροφή του το 1931, όταν του σέρβιραν ζαμπόν μία μέρα μετά την αυτοκτονία της ανιψιάς του.
Ο συνειρμός ήταν καταλυτικός. Έσπρωξε το πιάτο λέγοντας ότι το ζαμπόν του θύμιζε ανθρώπινη σάρκα. Έκτοτε έτρωγε μεγάλες ποσότητες μόνο πολτοποιημένων λαχανικών μη γνωρίζοντας ότι αυτή η επιλογή επιδείνωνε την κατάστασή του.

Μια μέρα ο εν λόγω γιατρός παρατήρησε τον Φύρερ να τρώει ένα τέτοιο γεύμα και στη συνέχεια παρακολούθησε τις συνέπειες.
Αναφέρει χαρακτηριστικά : «ο Χίτλερ παρουσίασε δυσκοιλιότητα και μετεωρισμό σε τέτοιο βαθμό που ποτέ δεν είχα αντιμετωπίσει ως γιατρός στο παρελθόν «. Τότε διαβεβαίωσε τον Χίτλερ πως είχε θαυματουργά φάρμακα που μπορούσαν να τον γιατρέψουν.

Άρχισε την αγωγή χορηγώντας του κάποια «κομπογιαννίτικα » μικρά μαύρα χάπια για τα αέρια που ονομάζονταν τα χάπια του Dr Kuster.
Ο Χίτλερ έπαιρνε 16 χάπια την ημέρα επειδή προφανώς δεν γνώριζε ότι περιείχαν μεγάλες ποσότητες στρυχνίνης (τοξική ουσία που σε μεγάλες ποσότητες λειτουργεί ως δηλητήριο). Αν και τον ανακούφισαν από τα εντερικά του προβλήματα , είναι πολύ πιθανό να ευθύνονται για το ωχρό του δέρμα και τις διαλείψεις από τις οποίες υπέφερε τα τελευταία του χρόνια. Τα χάπια αυτά περιείχαν επίσης και ατροπίνη που προκαλούσε μεγάλες μεταπτώσεις στη διάθεσή του.

Στη συνέχεια ο γιατρός του συνταγογράφησε ένα προβιοτικό που περιείχε ένα στέλεχος του ιού E. coli ονόματι Mutaflor που μάλλον του περιόρισε τα εντερικά του προβλήματα. Ο Χίτλερ έμεινε πολύ ευχαριστημένος από το αποτέλεσμα σε συνδυασμό με το γεγονός ότι είδε βελτίωση και από ένα έκζεμα στο πόδι και έκτοτε ο γιατρός μπήκε στο στενό κύκλο του Φύρερ και ήταν πάντα στο πλάι του.
Όταν μάλιστα ο Χίτλερ αρρώστησε σοβαρά από ίκτερο, τρεις άλλοι ναζί γιατροί προσπάθησαν να απολύσουν τον Morell. Ο Χάινριχ Χίμλερ φοβήθηκε πως ο γιατρός ήταν κατάσκοπος και δηλητηρίαζε τον Χίτλερ εσκεμμένα. Ανέκρινε τότε τον βοηθό του γιατρού στο αρχηγείο της Γκεστάπο. » Αποκλείεται» τον διαβεβαίωσε ο βοηθός. Είναι πολύ δειλός για κατάσκοπος.
Ο Χίτλερ όμως είχε τέτοια εξάρτηση από τον Morell που τελικά έδιωξε τους τρεις γιατρούς, αντί του προσωπικού του γιατρού. 

Εκτός από τις κράμπες στο στομάχι , ο Χίτλερ υπέφερε από πρωινή ατονία. Για να αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα, ο γιατρός του έκανε ενέσεις με ένα υγρό παρασκεύασμα που έφτιαχνε με μία μυστική σκόνη που κρατούσε σε ειδικές θήκες. Το αποκαλούσε Vitamultin και φαίνεται ότι επρόκειτο για κάτι πολύ αποτελεσματικό αφού μέσα σε λίγα λεπτά , ο Χίτλερ πεταγόταν από το κρεβάτι του γεμάτος ενέργεια. Όμως αυτό το θαυματουργό φάρμακο ήταν ένα κοκτέηλ από μεθαμφεταμίνες, κωδεϊνη (οπιούχο αναλγητικό) και άλλες επικίνδυνες ουσίες.

Ένας άλλος γιατρός των SS , ο Schenck, άρχισε να υποπτεύεται τον Morell και γι ´αυτό έκλεψε ποσότητα του φαρμάκου και το ανέλυσε στα εργαστήρια. Εντόπισε αμφεταμίνες. Όμως ο Χίτλερ δεν προβληματίστηκε, ούτε ανησύχησε. Αυτό που τον ενδιέφερε ήταν να είναι τα φάρμακα αποτελεσματικά. Η παρατεταμένη χρήση τους όμως είχε σοβαρές παρενέργειες.

Την εποχή της εισβολής στη Ρωσία, είχε φτάσει να χρησιμοποιεί 80 διαφορετικά φάρμακα.

Όμως το φάρμακο που εκπλήσσει περισσότερο από εκείνα που του χορηγούσε ο γιατρός του, ήταν η κοκαΐνη. Στην Γερμανία της δεκαετίας του 30, η χρήση κοκαΐνης ήταν συνηθισμένη για κάποιες σοβαρές ασθένειες, αλλά σε πολύ χαμηλή δοσολογία και σε περιεκτικότητα όχι άνω του 1%. Ο Morell άρχισε να την χορηγεί υπό την μορφή σταγόνων για τα μάτια.
Επειδή γνώριζε ότι ο Χίτλερ θα ένιωθε καλύτερα με αυτό το ισχυρό φάρμακο, δεκαπλασίασε την δοσολογία.

Πιθανόν η ψυχωτική συμπεριφορά που παρουσίασε αργότερα ο Φύρερ να οφείλεται στην χρήση κοκαΐνης.

Ο Φύρερ βρήκε το φάρμακο εξαιρετικά δραστικό. Σύμφωνα με απόρρητα έγγραφα που ήρθαν στο φως στην Αμερική το 2012, μεταξύ των οποίων και μιας 47σελιδης αναφοράς του Morell και κάποιων άλλων γιατρών που παρακολουθούσαν τον Φύρερ, φαίνεται ότι ο Χίτλερ άρχισε να παρουσιάζει συμπτώματα εθισμού στην κοκαΐνη και να την επιζητά απεγνωσμένα.

Σύντομα άρχισε να ρουφάει από την μύτη κοκαΐνη σε σκόνη για να καθαρίσει τα ρουθούνια και να καταπραΰνει τον λαιμό του.

Η κοκαΐνη μπορεί να του προσέφερε ένα αίσθημα ευεξίας αλλά δεν τον βοηθούσε στην σεξουαλική του ζωή που ήταν προβληματική. Για να τον βοηθήσει και σε αυτόν τον τομέα, ο γιατρός του έκανε ενέσεις «ανδρισμού «. Οι ενέσεις αυτές περιείχαν σπέρμα και αδένες από όρχεις ταύρου καθώς επίσης και τεστοστερόνη. Οι ενέσεις αυτές γίνονταν πάντα τις νύχτες που περνούσε ο Χίτλερ με την ερωμένη του Εύα Μπράουν.

Η μακροχρόνια και συστηματική λήψη αυτών των φαρμάκων και κυρίως των αμφεταμινών του προκάλεσε εν καιρώ αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά. Χαρακτηριστική ήταν η συμπεριφορά που παρουσίασε σε μία συνάντηση που είχε με τον Μουσολίνι στην Βόρεια Ιταλία. Ενώ προσπαθούσε να πείσει τον Μουσολίνι να παραμείνει σύμμαχος του, έγινε υστερικός. Σύμφωνα με έναν ιστορικό του Τρίτου Ράιχ , τον Ρίτσαρντ Έβανς, είναι βέβαιο ότι ο γιατρός πριν την συνάντηση είχε χορηγήσει στον Χίτλερ χάπια που του προκάλεσαν ακατάσχετη φλυαρία και υπερβολικές αντιδράσεις.

Καθώς ο πόλεμος πλησίαζε προς το τέλος , η υγεία του Χίτλερ είχε επιδεινωθεί. Ένα ανεξέλεγκτο τρέμουλο στο αριστερό του χέρι ήταν ένδειξη για αρχή Πάρκινσον. Τα χέρια του ήταν τρύπια από τις ενέσεις και γι ´αυτό η Εύα Μπράουν κατηγορούσε τον γιατρό πως είχε εμμονή με τις ενέσεις. Είχε εθίσει τον Χίτλερ στα ναρκωτικά . Ωστόσο ο γιατρός δεν έχασε ποτέ την εμπιστοσύνη του Χίτλερ και παρέμεινε μαζί του ως το τέλος.

Με το τέλος του πολέμου ο γιατρός συνελήφθη από Αμερικανούς οι οποίοι επί δύο σχεδόν χρόνια τον ανέκριναν. Ένας από τους Αμερικανούς αξιωματικούς που συμμετείχε στις ανακρίσεις, δήλωσε αηδιασμένος από την έλλειψη προσωπικής υγιεινής του κρατουμένου.

Ο γιατρός δεν κατηγορήθηκε για εγκλήματα πολέμου και πέθανε από εγκεφαλικό το 1948, λίγο μετά την απελευθέρωσή του. Άφησε πίσω του ιατρικά έγγραφα που μαρτυρούσαν τον εθισμό του Φύρερ.

Είναι παράδοξο πως αυτός ο άνθρωπος που προσπαθούσε να αποκαταστήσει την υγεία του Χίτλερ τελικά συνέβαλε στην πτώση του.

Πηγές: When Hitler took cocaine, historyextra ,  telegraph

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: