Αγανακτισμένοι με την αγγλική κατοχή και καταπίεση οι κάτοικοι της Λεμεσού ξεσηκώθηκαν και επιχείρησαν να κάψουν ζωντανούς τον Εγγλέζο διοικητή, την γυναίκα και την κόρη του. Από το 1928 που ανέλαβε τη διακυβέρνηση του νησιού ο Ρόναλντ Στορρς, οι κάτοικοι δεινοπάθησαν. Ο Κυβερνήτης της Αγγλίας επέβαλλε αυστηρά μέτρα, ενώ προσπαθούσε να αφελληνίσει την Κύπρο. Επέβαλλε την εκμάθηση των Αγγλικών σε βάρος των ελληνικών, με αποτέλεσμα να προκαλέσει γενικό ξεσηκωμό.
Ο Μητροπολίτης Κιτίου Νικόδημος Μυλωνάς έδωσε το έναυσμα ώστε να αντιδράσει ο αγανακτισμένος λαός και να συμβούν τα περίφημα Οκτωβριανά. Ήταν 17 Οκτωβρίου του 1931 όταν ο ιεράρχης αποχώρησε από το νομοθετικό συμβούλιο και έκανε δημόσιες δηλώσεις κατά της αποικιοκρατίας: «Εμπρός και ο θεός, που δεν έπλασε τους λαούς του και τα πλάσματα του να είναι δούλοι των άλλων λαών, είναι μαζί μας», έλεγε.
Σαν σήμερα, στις 18 Οκτωβρίου του 1931, ιδρύθηκε η Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση Κύπρου (ΕΡΕΚ) και πραγματοποιήθηκαν μαζικές συγκεντρώσεις σε Λευκωσία και Λεμεσό.
Το βράδυ της 21ης Οκτωβρίου πλήθος κόσμου οδηγήθηκε στο Κυβερνείο ώστε να διαδηλώσει και να διαμαρτυρηθεί στον κυβερνήτη Στορρς. Πολλοί κρατούσαν στα χέρια τους πέτρες και ξύλα.
Αστυνομικές δυνάμεις έσπευσαν αμέσως στο κτίριο, τους περικύκλωσαν, αλλά ήταν αδύνατη η συγκράτηση τους και η επιβολή της τάξης.
Σύντομα, οι διαδηλωτές άρχισαν να πετούν πέτρες προς το Κυβερνείο, ενώ ένας μαθητής σκαρφάλωσε στην είσοδο του κτιρίου, κατέβασε την αγγλική σημαία και την αντικατέστησε με την ελληνική. Η κατάσταση βγήκε εκτός ορίων και η αστυνομία, ύστερα από διαταγή του Στορρς, άνοιξε πυρ κατά του πλήθους.
Τα επεισόδια πήραν μεγάλες διαστάσεις. Σε κάποια στιγμή, ξέσπασε πυρκαγιά σε ορισμένα από τα δωμάτια του Κυβερνείου, το οποίο ήταν ξύλινο και η φωτιά επεκτάθηκε σε όλο το κτίριο και το έκαψε. Το πλήθος τελικά διαλύθηκε ύστερα από την παρέμβαση βρετανικών στρατευμάτων. Ο απολογισμός των επεισοδίων ήταν 15 τραυματισμοί και ο θάνατος του 17χρονου αγρότη Ονούφριου Κληρίδη.
Η επόμενη μέρα
Την επόμενη μέρα, στην κηδεία του νεαρού Κληρίδη ξέσπασαν επεισόδια, τα οποία όμως ήταν μικρής έκτασης και περιορίστηκαν άμεσα.
Δεν συνέβη ωστόσο το ίδιο και στο υπόλοιπο νησί, το οποίο βρισκόταν σε αναβρασμό. Εκτεταμένα επεισόδια σημειώθηκαν στην Πάφο, τη Λάρνακα, και την Αμμόχωστο, όπου πολίτες κατέστρεψαν κτίρια και πετροβόλησαν Άγγλους αξιωματούχους. Η αστυνομία άνοιξε πυρ με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του ο 18χρονος Χαράλαμπος Φιλίππου.
Τότε κάτοικοι της Λεμεσού επιχείρησαν να κάψουν ζωντανούς έναν Άγγλο διοικητή, τη γυναίκα του και την κόρη του. Σώθηκαν την τελευταία στιγμή.
Τα απάνθρωπα μέτρα του Στορρς
Ο Στορρς ωστόσο, δεν αρκέστηκε με την απομάκρυνση των εξεγερμένων. Έλαβε πολύ σκληρά μέτρα για το λαό. Επέβαλε τον κατ’ οίκον περιορισμό. Όλοι οι Ελληνοκύπριοι ήταν υποχρεωμένοι να παραμείνουν στα σπίτια τους μέχρι την ανατολή του ηλίου, χωρίς φωτισμό και με τα παράθυρα ερμητικά κλειστά.
Στη συνέχεια, απαγορεύτηκαν οι επάρσεις σημαιών, πλην της αγγλικής, οι συναθροίσεις άνω των 5 ατόμων και ο οποιοσδήποτε θόρυβος ή μουσική.
Την ίδια περίοδο, επικράτησε λογοκρισία σε όλες τις κυπριακές εφημερίδες, ενώ επιβλήθηκαν και πρόστιμα συνολικού ύψους 34 χιλιάδων λιρών, σε όλους του Χριστιανούς πολίτες της Κύπρου για την «επανόρθωση της κυβερνητικής περιουσίας».
Ο Κυβερνήτης Ρόναλντ Στορρς χαρακτηρίστηκε «αποτυχημένος». Τον διαδέχτηκε ο Χέρμπερτ Ρίτσμοντ Πάλμερ, ο οποίος εφάρμοσε πολύ σκληρότερα μέτρα ως νέος κυβερνήτης. Η περίοδος της διακυβέρνησης του ονομάστηκε «Παλμεροκρατία» και διήρκεσε μέχρι το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
