Στις 24 Ιουλίου του 1963, ένας 16χρονος γνώρισε από κοντά τον Πρόεδρο των Η.Π.Α. Τζον Κένεντι.
Ο νεαρός πάλεψε για να βρεθεί στην πρώτη σειρά, που θα έσφιγγε το χέρι του Προέδρου.
Ο φωτογράφος απαθανάτισε τη χειραψία, αλλά και τη στιγμή αμέσως μετά, όταν ο νεαρός κοιτά το χέρι του και παίρνει τη μεγαλύτερη απόφαση της ζωής του.
Κάποια μέρα, θα γινόταν και αυτός Πρόεδρος της Αμερικής.
Ο νεαρός βρέθηκε στον Λευκό Οίκο με τον οργανισμό «Boy’s Nation», που μάθαινε σε μαθητές σχολείων πώς
Στις 24 Ιουλίου του 1963, ένας 16χρονος γνώρισε από κοντά τον Πρόεδρο των Η.Π.Α. Τζον Κένεντι.
Ο νεαρός πάλεψε για να βρεθεί στην πρώτη σειρά, που θα έσφιγγε το χέρι του Προέδρου.
Ο φωτογράφος απαθανάτισε τη χειραψία, αλλά και τη στιγμή αμέσως μετά, όταν ο νεαρός κοιτά το χέρι του και παίρνει τη μεγαλύτερη απόφαση της ζωής του.
Κάποια μέρα, θα γινόταν και αυτός Πρόεδρος της Αμερικής.
Ο νεαρός βρέθηκε στον Λευκό Οίκο με τον οργανισμό «Boy’s Nation», που μάθαινε σε μαθητές σχολείων πώς λειτουργούσαν οι μηχανισμοί του κράτους.
Ο Κένεντι τους καλωσόρισε με ένα σύντομο, αλλά θερμό λόγο: «Θέλω να σας καλωσορίσω στον Λευκό Οίκο, γιατί ανήκει σε όλου σας και γιατί είναι τόσο στενά συνδεδεμένος με τους καλύτερους της αμερικάνικης ιστορίας».
Ο νεαρός εκπροσώπευε την πολιτεία του αμερικανικού νότου, Αρκάνσας, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε.
Ήταν απ’ τους λίγους υποστηρικτές που είχε ο Κένεντι στον νότο, όπου τον θεωρούσαν υπερβολικά «γενναιόδωρο» προς τους μαύρους.
Τέσσερις μήνες μετά τη χειραψία, ο Κένεντι δολοφονήθηκε και ο νεαρός θυμάται τη στιγμή που το έμαθε.
Βρισκόταν στο σχολείο και τους ανακοίνωσε ο καθηγητής τους.
Ο νεαρός ένιωσε ότι έχασε τη γη κάτω από τα πόδια του, αλλά οι συμμαθητές του δεν συμμερίζονταν τον πόνο του.
Μία καλή του φίλη σχολίασε: «Ίσως να κάνει καλό στη χώρα».
Για τους νότιους, ένας νεκρός πρόεδρος ήταν καλύτερος από έναν πρόεδρο που υποστήριζε ίσα δικαιώματα μεταξύ λευκών και μαύρων.
Τρεις δεκαετίες πέρασαν από τη χειραψία και ο νεαρός τα κατάφερε.
Έγινε ο 42ος Πρόεδρος των Η.Π.Α.
Ο Μπιλ Κλίντον κατάφερε να μοιάσει και σε κάτι άλλο με το είδωλό του.
Και οι δύο έγιναν γνωστοί ως οι πιο «γυναικάδες» πρόεδροι των Η.Π.Α που οι σύζυγοι τους είχαν εξίσου ισχυρή προσωπικότητα, αλλά ο γάμος τους ήταν μια πασιφανής αποτυχία.
