ΠΗΓΗ: Συναρπαστικές πολεμικές ιστορίες που δεν ειπώθηκαν ποτέ, Rick Beyer, εκδόσεις Κλειδάριθμος
Το 1314, ο βασιλιάς Εδουάρδος Β’ της Αγγλίας εξέδωσε ένα βασιλικό διάταγμα που απαγόρευε το παιχνίδι του ποδοσφαίρου. Ο λόγος δεν ήταν ότι ήταν ηθικά αντίθετος προς το παιχνίδι, αλλά το ότι πίστευε πως η δημοτικότητά του παιχνιδιού αποτελούσε απειλή για το βασίλειό του. Έτσι διέταξε αυστηρές ποινές φυλάκισης για όποιον έπαιζε το παιχνίδι.
«Διατάζουμε και απαγορεύουμε εν ονόματι του Βασιλέως, επί ποινή φυλακίσεως, τη χρήση τέτοιων παιχνιδιών»
Το παράδειγμά του ακολούθησαν και άλλοι Βρετανοί βασιλιάδες. Ο Εδουάρδος Γ’, ο Ριχάρδος Β’ και ο Ερρίκος Δ’ εξέδωσαν τις δικές τους απαγορεύσεις. Το 1457 ο βασιλιάς Ιάκωβος Β’ της Σκωτίας απαγόρευσε το ποδόσφαιρο και το γκολφ. Το 1491 ο Σκοτσέζος βασιλιάς Ιάκωβος Δ’ εξέδωσε το ακόλουθο διάταγμα: «Νομοθετείται και διατάσσεται ότι σε κανένα σημείο της επικράτειας δεν θα χρησιμοποιείται το ποδόσφαιρο, το γκολφ ή άλλα ανεπικερδή αθλήματα.»
Ποια ήταν όμως η τόσο μεγάλη απειλή από το ποδόσφαιρο, το γκολφ και τα «άλλα» αθλήματα;
Οι βασιλιάδες θεωρούσαν αυτές τις δραστηριότητες «ανεπικερδείς» επειδή αποσπούσαν τους άντρες από την εξάσκηση στην τοξοβολία, που ήταν απαραίτητη για την άμυνα των χωρών τους. Χωρίς πληθώρα εκπαιδευμένων τοξοτών, ούτε η Αγγλία ούτε η Σκωτία θα μπορούσαν να παρατάξουν αποτελεσματικό στρατό σε καιρό κρίσης.
Ωστόσο, τα διατάγματα των βασιλιάδων δεν αποδείχτηκαν ικανά να εξαλείψουν το πάθος των αντρών για τα αθλήματα. Οι νόμοι αγνοήθηκαν και τελικά ξεχάστηκαν.
Το ποδόσφαιρο και το γκολφ συνέχισαν να ευημερούν, παρά τους βασιλιάδες που τα έβλεπαν ως εφιαλτική απειλή για την εθνική ασφάλεια.
ΠΗΓΗ: Συναρπαστικές πολεμικές ιστορίες που δεν ειπώθηκαν ποτέ, Rick Beyer, εκδόσεις Κλειδάριθμος
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 
