«Ήμουν ο αλλόκοτος κοκαλιάρης με τα σπυράκια. Δεν άρεσα, δεν ένιωθα άνετα και δεν ανήκα ποτέ στη ‘δημοφιλή’ κλίκα».
Τον αποκαλούσαν ‘καθυστερημένο’, επειδή σε έναν αγώνα δρόμου, τον πέρασε ένα παιδί που έπασχε από νοητική στέρηση.
Σε ένα μάθημα βιολογίας, κόντεψε να λιποθυμήσει, όταν αναγκάστηκε να ανοίξει έναν βάτραχο στα δύο.
Τελικά, έμεινε έξω από την αίθουσα, μαζί με όλους τους άλλους μαθητές που δεν άντεχαν το θέαμα. Εκτός από αυτόν, όλες οι άλλες ήταν κορίτσια.
Βρήκε διέξοδο στον κινηματογράφο και άρχισε να γυρίζει ερασιτεχνικές ταινίες.
Η πρώτη του ταινία ήταν ένα γουέστερν, με τίτλο «Η Τελευταία Μονομαχία». Βοηθοί του ήταν οι τρεις αδελφές του.
Μέχρι τα 14, είχε φτάσει να γυρίσει ταινίες 40 λεπτών και στα 16, ολοκλήρωσε την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του.
Ήταν μία δίωρη ταινία επιστημονικής φαντασίας, με τίτλο «Λάμψη Φωτιάς».
Εκείνη την περίοδο, βρήκε και έναν τρόπο να γλιτώσει από τα πειράγματα των συμμαθητών του.
Όποτε κάποιος πήγαινε να τον κοροϊδέψει, του πρόσφερε έναν ρόλο στην επόμενη ταινία του.
Στα 19, επισκέφτηκε το στούντιο της Universal και συζήτησε για αρκετή ώρα με τον επικεφαλής του τμήματος μοντάζ.
Όταν του είπαν ότι έπρεπε να αποχωρήσει από τα στούντιο γιατί είχε λήξει η άδεια επίσκεψης, ντύθηκε με κουστούμι, πήρε ένα χαρτοφύλακα στο χέρι και εμφανιζόταν στην πύλη κάθε μέρα, σαν να δούλευε εκεί. Έτσι απέκτησε μέχρι και δικό του γραφείο.
Αφού κατέλαβε κρυφά ένα άδειο δωμάτιο, έγραψε πάνω στην πόρτα το όνομά του.
Με το θράσος του κέρδισε ένα επταετές συμβόλαιο με τη Universal.
Παράτησε το πανεπιστήμιο και στρώθηκε στη δουλειά.
Ξεκίνησε σκηνοθετώντας επεισόδια για τηλεοπτικές σειρές και το 1974, γύρισε την πρώτη κινηματογραφική του ταινία.
Είχε τίτλο «Εξπρές του Σούγκαρλαντ» και, αν και δεν πέτυχε εμπορικά, ικανοποίησε τους κριτικούς και το στούντιο.
Η πραγματική επιτυχία ήρθε τον επόμενο χρόνο.
Το 1975, μετά από μια συγκλονιστικά δύσκολη παραγωγή, όπου πολλοί συντελεστές έφτασαν στα όριά τους, προβλήθηκε στους κινηματογράφους η ταινία «Τα Σαγόνια του Καρχαρία», που έσπασε τα ταμεία.
Ο εικονιζόμενος δεν είναι άλλος απ’ τον σκηνοθέτη, Στίβεν Σπίλμπεργκ.
