Το 1972, ο Μπαρτ Ρέινολτς συνάντησε την αρχισυντάκτρια του περιοδικού Cosmopolitan, Χέλεν Γκέρλι Μπράουν, στην εκπομπή «The Tonight Show».
Ο Ρέινολντς βρισκόταν εκεί για να προωθήσει τη νέα του ταινία, «Όταν Ξέσπασε η Βία», στην οποία συμπρωταγωνιστούσε με τους Γιον Βόιτ και τον Νεντ Μπίτι.
Όλα έδειχναν πως η ταινία θα καταξίωνε τον Ρέινολντς και ως ένα ταλαντούχο ηθοποιό και όχι απλά έναν «γόη», όπως ήταν γνωστός μέχρι τότε.
Όταν γνωρίστηκε με την Μπράουν, η αρχισυντάκτρια του πρότεινε να φωτογραφηθεί για το εξώφυλλο του περιοδικού.
Κατενθουσιασμένη, του είπε ότι ήθελε έναν γυμνό άντρα στο εξώφυλλο του Cosmopolitan.
Επέμενε ότι οι γυναίκες ήθελαν να απολαύσουν το αντρικό σώμα, όπως και οι άντρες που αγόραζαν μανιωδώς το Playboy.
Θα ήταν σταθμός στην σεξουαλική επανάσταση της δεκαετίας, του εξήγησε.
Ο Ρέινολντς ήταν διστακτικός στην αρχή, αλλά μετά από μερικές βότκες, συμφώνησε.
«Μακάρι να μπορούσα να πω ότι το έκανα για να υποστηρίξω τα δικαιώματα των γυναικών, αλλά απλά πίστευα ότι θα έχει πλάκα», δήλωσε ο ηθοποιός.
Φωτογράφος ήταν ο Ιταλός Φραντσέσκο Σκαβούλο, που συνεργαζόταν συχνά με το περιοδικό.
Δοκίμασαν διάφορες πόζες, με τον Ρέινολντς να κρύβει το «ευαίσθητο» σημείο με ένα καπέλο, με ένα σκύλο ή και με τα ίδια του τα χέρια.
«Αν ήθελα να «πουλήσω» κάτι, γιατί να καλυφτώ με τα χέρια μου;», σχολίασε, «Έχω πολύ μικρά χέρια!»
Η φωτογραφία που δημοσιεύτηκε επιλέχτηκε απ’ τον Ρέινολντς, ο οποίος αποκάλυψε ότι το χαμόγελο του ήταν αποτέλεσμα του αλκοόλ που είχε καταναλώσει κι όχι οδηγία απ’ τον φωτογράφο.
Το περιοδικό κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1972 και έγινε ανάρπαστο. Πουλήθηκαν περισσότερα από 1,5 εκατομμύρια αντίτυπα.
Ο Ρέινολντς έγινε σύμβολο του σεξ και κέρδισε τεράστια δημοσιότητα.
Όμως, τέσσερις δεκαετίες αργότερα, ο ηθοποιός είπε ότι έχει μετανιώσει για το εξώφυλλο.
Επισκίασε την ταινία «Όταν Ξέσπασε η Βία» και ο κόσμος, αντί να σχολιάζει την ποιότητα του έργου και την ερμηνεία του, σχολίαζε τη γυμνή φωτογραφία.
Πιστεύει ότι εξαιτίας του δεν πήρε Όσκαρ και γι’ αυτό, κατά την άποψή του, όλοι οι ρόλοι που ακολούθησαν βασίζονταν αποκλειστικά στην εξωτερική του εμφάνιση και καθόλου στο ταλέντο του.
Βέβαια, ο Ρέινολντς, μετά το εξώφυλλο, έγινε ένας από τους πιο ακριβοπληρωμένους ηθοποιούς στο Χόλιγουντ, οπότε η καριέρα του δεν εξελίχθηκε και τόσο άσχημα.
Κυριαρχούσε στα box office τη δεκατία του ’70 και στις αρχές του ’80.
Προς τα τέλη της δεκαετίας όμως, η καριέρα του πήρε καθοδική πορεία καθώς έχασε πολλά κιλά μετά από ένα σοβαρό ατύχημα και αμέσως, κυκλοφόρησαν φήμες ότι έπασχε από AIDS.
Τις διέψευσε, αλλά όπως έχει πει, έχασε πολλούς «δήθεν» φίλους και η καριέρα του ζημειώθηκε.
Το 1997, επέστρεψε δυναμικά με την ταινία «Boogie Nights», όπου πρωτοεμφανίστηκε ο Μαρκ Γουόλμπεργκ.
Τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα, καθώς και προβλήματα υγείας.
Μίλησε ανοιχτά για τη ζωή του, τις σχέσεις του με τις γυναίκες, καθώς και για την ηθοποιό Σάλι Φιλντ με την οποία είχε δεσμό για πέντε χρόνια.
Την αποκάλεσε τον «έρωτα της ζωής του» και την πιο ταλαντούχα ηθοποιό που γνωρίζει.
Παραδέχτηκε ότι δεν φοβάται τον θάνατο, αλλά τον τρομάζει να είναι άρρωστος και να επιβαρύνει τους αγαπημένους του ανθρώπους, που τον φροντίζουν.
Αποκάλυψε ότι τα πυκνά γκρίζα μαλλιά του δεν είναι φυσικά, αλλά περούκα.
Αστειευόμενος είπε ότι θα γράψει στη διαθήκη: «Δώστε την στο αδερφό μου, την έχει μεγάλη ανάγκη!»
Διαβάστε ακόμα: 
