Ο Δημοσθένης έγινε δεινός ρήτορας της αρχαιότητας παρά την αδυναμία που είχε στην άρθρωση. Γεννήθηκε το 384 π.Χ και σε ηλικία 7 ετών ορφάνεψε από γονείς. Οι μετέπειτα κηδεμόνες του, καταχράστηκαν την περιουσία του και τον παραμέλησαν, πράγμα που προκάλεσε την οργή του. Όταν μεγάλωσε, μαθήτευσε στο πλευρό του Ισαίου και έμαθε την τέχνη του λόγου για να τους εκδικηθεί.
«Δεν μπορεί κανένας ν’ αποκτήσει δύναμη σταθερή με αδικίες, επιορκίες και ψευτιές» έλεγε ο Δημοσθένης
Συνέταξε λόγους και τους έστειλε σε δίκη, την οποία κέρδισε δίχως όμως να καταφέρει να πάρει πίσω την περιουσία του.
Η συγγραφή λόγων του απέφερε καλά χρήματα, αλλά δεν του αρκούσε.
Επιθυμούσε να ρητορεύει στην εκκλησία του Δήμου. Για να το καταφέρει έπρεπε να νικήσει τον τραυλισμό του. Έκανε καθημερινή εξάσκηση με χαλίκια στο στόμα, ώστε να βελτιώσει το πρόβλημά του.
Ξεκίνησε να ρητορεύει με σκοπό την συσπείρωση των Αθηναίων εναντίον των Περσών, αλλά και των Μακεδόνων.
Ο Δημοσθένης φημιζόταν για την εχθρική του στάση απέναντι στον βασιλιά Φίλιππο. Για να υποστηρίξει τις θέσεις του συνέταξε τους περίφημους φιλιππικούς λόγους, προσπαθώντας να πείσει τους Αθηναίους να μην υποταχθούν στους Μακεδόνες και να συμμαχήσουν με τους Θηβαίους.
Η ρητορική του ήταν η αιτία, που όταν ο Μέγας Αλέξανδρος ανέλαβε την εξουσία, απαίτησε την παράδοση του.
Οι Αθηναίοι κατάφεραν να το αποτρέψουν και ο Δημοσθένης παρέμεινε στην Αθήνα.
Σκάνδαλο των «Αρπαλείων χρημάτων»
Το οικονομικό σκάνδαλο που ξέσπασε το 324 π.Χ. ενοχοποιούσε τον Δημοσθένη, ο οποίος παρά τη ρητορική του δεινότητα δεν κατάφερε να πείσει για την αθωότητα του.
Όλα ξεκίνησαν, όταν ο Άρπαλος του Μαχάτα, ο έμπιστος διαχειριστής των θησαυρών του Μέγα Αλέξανδρου, άρπαξε ένα μεγάλο χρηματικό ποσό από τους Μακεδόνες και κατέφυγε στην Ασία. Δημιούργησε δικό του μισθοφορικό στρατό και κατευθύνθηκε προς την Αθήνα.
Οι Αθηναίοι, και κυρίως ο Δημοσθένης, δεν είδαν με καλό μάτι την έλευση του στην πόλη.
Τελικά έγινε δεκτός σαν ικέτης αλλά όταν ο στρατηγός των Μακεδόνων Αντίπατρος πληροφορήθηκε ότι ο Άρπαλος βρισκόταν στην Αθήνα, ζήτησε να τον παραδώσουν.
Οι Αθηναίοι, με προτροπή του Δημοσθένη, προτίμησαν να τον φυλακίσουν και να καταθέσουν τα χρήματά του στην Ακρόπολη. Ο Άρπαλος όμως κατάφερε να δραπετεύσει και τότε διαπιστώθηκε ότι το ποσό των χρημάτων ήταν λιγότερο από αυτό που έπρεπε.
Σύμφωνα με έρευνα που διενεργήθηκε σημαντικά πρόσωπα είχαν δωροδοκηθεί, ανάμεσα τους ο Δημοσθένης με 20 τάλαντα.
Οι Αθηναίοι τον καταδίκασαν να πληρώσει πρόστιμο 50 ταλάντων αλλά επειδή δεν είχε τα χρήματα τον φυλάκισαν.
Ο Δημοσθένης κατάφερε να δραπετεύσει και να καταφύγει στην Τροιζήνα. Με τον θάνατο του Μέγα Αλέξανδρου οι Αθηναίοι τον δέχτηκαν πίσω.
Όμως ο Μακεδόνας αντιβασιλέας Αντίπατρος, ένα χρόνο αργότερα διέταξε τον θάνατο του.
Ο Δημοσθένης, για να αποφύγει την σύλληψη, κατέφυγε στον Ναό του Ποσειδώνος στην Καλαυρεία, όπως ονομαζόταν στην αρχαιότητα ο Πόρος και αυτοκτόνησε πίνοντας κώνειο.