Ο εικονιζόμενος είναι ο ηθοποιός Ντίνος Καρύδης με μακροχρόνια καριέρα στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Στη φωτογραφία τον βλέπουμε να ζωγραφίζει τον Μίκι Μάους στον τοίχο του παιδικού δωματίου της κόρης του Σμαράγδας, στην οποία έχει ιδιαίτερη αδυναμία.
Ο Ντίνος Καρύδης γεννήθηκε το 1938 στην Αθήνα και μεγάλωσε σε φτωχή οικογένεια. Γι’ αυτό αναγκάστηκε να δουλεύει από μικρή ηλικία.
Τη δεκαετία του 1960 εργαζόταν ως υπάλληλος σε ένα κατάστημα, όταν ένας φίλος του, του πρότεινε να εργαστεί στον κινηματογράφο ως κομπάρσος, προκειμένου να εξασφαλίσει λίγα παραπάνω χρήματα.
Το επιχείρημα που έπεισε τον νεαρό ήταν ότι, όπως του είπε ο φίλος του, στα διαλείμματα προσέφεραν και δωρεάν φαγητό.
«Για μένα ήταν μεγάλη υπόθεση να φάω και μόνο γι’ αυτό τον λόγο πήγα» ανέφερε ο ίδιος σε συνέντευξή του.
Μέχρι τότε δεν του είχε περάσει από το μυαλό να γίνει ηθοποιός.
Η πρώτη ταινία στην οποία πήρε μέρος ως κομπάρσος ήταν «Η Αλίκη στο Ναυτικό», του Αλέκου Σακελλάριου.
Ο νεαρός υποδύθηκε έναν από τους πολλούς δόκιμους ναύτες, που πλαισίωναν τους Βουγιουκλάκη- Παπαμιχαήλ- Κωνσταντάρα, που πρωταγωνιστούσαν.
Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας εντόπισε το ταλέντο του και τον σύστησε προσωπικά στον Σακελλάριο, με σκοπό να τον πάρει στη δραματική σχολή και μάλιστα με μειωμένα δίδακτρα.
Ένας από τους καθηγητές του στη σχολή, ήταν ο Ντίνος Ηλιόπουλος, τον οποίο μέχρι σήμερα αποκαλεί «δάσκαλό» του και θεωρεί πως ήταν ένας από τους καλύτερους Έλληνες ηθοποιούς.
Ολοκλήρωσε τη δραματική σχολή ως αριστούχος και έκανε το θεατρικό του ντεμπούτο στον πρωτοποριακό θίασο της Δωδεκάτης Αυλαίας, στο έργο «Το Σαλιγκάρι».
Πήρε μέρος στην θρυλική «Οδό Ονείρων» και θυμάται ένα περιστατικό από τη συνεργασία του με τον Χορν, που έχει αφηγηθεί: Κάθε βράδυ στα παρασκήνια αναστέναζε: ‘Δεν μπορώ. Πέθανα! Δεν βγαίνει η φωνή μου!’. Ερχόταν μετά σε εμένα και μου έλεγε: ‘Αύριο θα κάνεις εσύ τον ρόλο μου’. Έτρεμα, τότε δεν είχα καν ούτε άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος», θυμάται.
«Μια φορά ο Χορν τραγουδούσε το «Ηθοποιός σημαίνει φως», ακούστηκε ένα γιούχα από κάτω: ‘Αίσχος’. Βουβαμάρα στην πλατεία, παγωνιά. Τότε απλώνει τα χέρια του κι αμέσως από κάτω ξεσπά ένα χειροκρότημα, σαν βομβαρδισμός. Ακόμη το έχω στα αυτιά μου. Δεν έχω ακούσει από τότε τέτοιο βροντερό χειροκρότημα. Ποτέ μου…».
Η καριέρα του ηθοποιού συνεχίστηκε με επιτυχία.
Στο τέλος της δεκαετίας του’60 παντρεύτηκε με την ηθοποιό Τζούλια Αργυροπούλου με την οποία απέκτησε την κόρη του, Σμαράγδα.
