Το Λούνα Παρκ Τίβολι, υπήρξε το σήμα κατατεθέν της κυπριακής ψυχαγωγίας.
Μικροί και μεγάλοι, από το 1967 ψυχαγωγούνταν στο πρωτοποριακό λούνα παρκ, που είχε δημιουργήσει ο Περικλής Χριστοφίδης από την Πάφο.
Η ιδέα δημιουργήθηκε το 1959, όταν σε ένα ταξίδι στην Ευρώπη με την οικογένειά του είδε κάποιους τύπους να στήνουν ένα Λούνα Παρκ.
Η δουλειά του φάνηκε δύσκολη, όταν όμως την επόμενη ημέρα το είδε να σφύζει από ζωή, γέλια και κόσμο γοητεύτηκε. «Αυτό θα κάνω στην Κύπρο», σκέφτηκε και προχώρησε στο επόμενο βήμα.
Το πρώτο Λούνα Παρκ, δημιουργήθηκε το 1965 στην περιοχή που βρισκόταν η πρώτη Παλιά Έκθεση, όπου σήμερα είναι οι κήποι του Μετοχίου της Μονής Κύκκου.
«Δεν ήταν κανονικό λούνα παρκ», λέει στη ΜτΧ, ο γιος του Σωκράτης Περικλέους, «ήταν μία πίστα με συγκρουόμενα. Το λειτουργήσαμε συνεταιρικά με κάποιον άλλο αλλά δεν λειτούργησε καλά και το κλείσαμε».
Ο κ. Περικλής, γνωστός και ως «κύριος Τίβολι» ήταν σε όλα πρώτος. Γεννημένος την 1η Ιανουαρίου 1929, ήρθε από το Λειβάδι της Πάφου στη Λευκωσία για να μην γίνει βοσκός. Αρχικά, έζησε στον Πύργο τρία χρόνια όπου έμαθε την τέχνη του σκαρπάρη, όμως είχε το μικρόβιο της καινοτομίας και σε ηλικία 13 ετών βρέθηκε στη Λευκωσία.
Η οδός «Περικλέους» στον Στρόβολο στην οποία ζει μέχρι σήμερα, οφείλει το όνομά της στον ίδιο, αφού ήταν ο πρώτος κάτοικός της.
Ήταν και ο πρώτος που έφερε τις αντιπροσωπείες μηχανημάτων για πλυντήρια αυτοκινήτων.
Ο «κύριος Τίβολι» μίλησε στη Μηχανή του Χρόνου, για τη δημιουργία του πρώτου κυπριακού λούνα παρκ.
«Έκαμα ένα ταξίδι Μάλτα-Λιβύη το 1959, τότε που έφερνα μηχανήματα για πλυντήρια αυτοκινήτων. Στη Μάλτα είχε ένα Λούνα Παρκ και το παρακολουθούσα πώς στηνόταν: κουραστική δουλειά. Το 1966 αποφάσισα να κάνω αυτή τη δουλειά. Έκανα ένα γύρο της Ευρώπης οικογενειακώς, 54 μέρες και γύρισα όλα τα Λούνα Παρκ. Κατέληξα πως τα καλύτερα εργοστάσια παραγωγής παιχνιδιών, ήταν της Ιταλίας. Έφερα τα πρώτα παιχνίδια και τα στέγασα στου Μόρφου για λίγους μήνες και μετά σε έναν τόπο στο παλιό αεροδρόμιο Λευκωσίας, στον δρόμο του Μόρφου. Ήταν ο μόνος δρόμος για να πας παντού. Για αυτό και ερχόταν κόσμος από όλη την Κύπρο.
Οικογένειες, μικροί, μεγάλοι, παιδιά, γέλια, χαρές.
Το Λούνα Παρκ ήταν διαρκώς γεμάτο».
Το Λούνα Παρκ του τρόμου
Δυο μέρες μετά την εισβολή, τη μέρα της εκεχειρίας, ο Περικλής Χριστοφίδης, πήγε να ελέγξει το Λούνα Παρκ.
Ήξερε πως τα πράγματα ήταν επικίνδυνα, αφού το πάρκο βρισκόταν δίπλα από το αεροδρόμιο Λευκωσίας, το οποίο ο τουρκικός στρατός ήθελε να καταλάβει πάση θυσία.
Πηγαίνοντας συνάντησε τον Χαραλαμπίδη, ο οποίος τον ενημέρωσε πως στον χώρο του Τίβολι υπάρχουν δύο άρματα με ελληνικές σημαίες.
Ο κύριος Περικλής απόρησε.
«Διερωτήθηκα πού βρέθηκαν τα άρματα με τις ελληνικές σημαίες. Έμαθα αργότερα. Είχαν κάνει επίθεση οι δικοί μας για να καταλάβουν το Κιόνελι τις προηγούμενες μέρες, αλλά τα άρματα εγκλωβίστηκαν μέσα σε τάφρο. Οι Τούρκοι τα έστησαν εκεί, κοντά στο «Τίβολι» με ελληνικές σημαίες για να δώσουν την εντύπωση ότι η περιοχή ήταν ασφαλής, ώστε να προελάσουν ανενόχλητοι, πιάνοντας στον ύπνο τούς δικούς μας στρατιώτες. Το αεροδρόμιο το υπερασπίζονταν καμιά 30ριά στρατιώτες με ελαφρύ οπλισμό».
Πλησιάζοντας είδε δύο πτώματα Ελληνοκυπρίων στρατιωτών και τεσσάρων Τούρκων ρώτησε τους στρατιώτες τι συμβαίνει.
Κανείς δεν του απάνταγε, παρά μόνο του έγνεφαν να φύγει.
Ο Περικλής προχώρησε ακόμη λίγο και ρώτησε κάποιον στα τουρκικά τι γίνεται.
-Είσαι Τούρκος; τον ρώτησαν.
-Όχι, είπε.
Ένας αξιωματικός τον άφησε να φύγει. Ποτέ δεν κατάλαβε γιατί.
Φεύγοντας πρόσεξε ανθρώπους μέσα στο Λούνα Παρκ.
Έμαθε αργότερα ότι ήταν 48 άτομα, αιχμάλωτοι «στην πίστα του Τίβολι» για 24 ώρες.
Ο κ. Περικλής δεν έμαθε ποτέ πόσοι επέστρεψαν ζωντανοί από την πίστα του πάρκου.
Το νέο Τίβολι
Από το 1975 έως το 1978, το Τίβολι είχε μεταφερθεί στο κέντρο της Λευκωσίας, κοντά στην εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνος.
Το 1978 κατόπιν πρότασης της Κρατικής Έκθεσης, ο κ. Περικλής νοίκιασε τον χώρο στον οποίο στέγασε το Τίβολι ξανά.
Ο Γενικός Διευθυντής της Κρατικής Έκθεσης είχε υποσχεθεί στον κ. «Τίβολι» πως θα είχαν μία εξαιρετική συνεργασία.
Μετά από 16 χρόνια, σταμάτησαν να του ζητάνε ενοίκιο ενώ επίσης δεν του ανανέωναν το συμβόλαιο.
Τότε ο Γενικός Διευθυντής επανήλθε με μία επιστολή καταπέλτη, στην οποία καταλόγιζε στον κ. Περικλή ότι αυτός δεν πλήρωνε για καιρό το ενοίκιό του. Μαζί με την επιστολή κι ένα πρόστιμο που ανερχόταν στις 72.000 λίρες.
Με δάνειο ξεχρέωσε όλο το ποσό όταν πάλι, κανείς δεν του ζήταγε ενοίκιο.
Το 2006 τον οδήγησαν στα δικαστήρια για έξωση.
Η δικαστική διαμάχη κράτησε μέχρι το 2012 όπου οι Αρχές αποφάσισαν το κλείσιμό του Λούνα πάρκ. Η Κρατική Έκθεση, ήθελε το οικόπεδο για να κτίσει κάτι άλλο στον χώρο.
Το Τίβολι παραμένει από τότε κλειδωμένο στο ίδιο σημείο και κάποια από τα παιχνίδια στην αποθήκη-γραφείο του κ. Περικλή.
Κάποιοι ακόμα παίρνουν τηλέφωνο, για να κάνουν κράτηση για παιδικά γενέθλια.
Διαβάστε επίσης στη ΜτΧ: Το θρυλικό συγκρότημα «Isadoras» που ξεκίνησε από την Αμμόχωστο και ξεσήκωνε το κοινό. Η καριέρα τους στη Φινλανδία
