Όσοι είναι άνω των 30 θυμούνται νοσταλγικά τη δεκαετία του ΄80 και σίγουρα ταυτίστηκαν σε κάποιο βαθμό με την τετραμελή παρέα αγοριών και τις περιπέτειες που έζησαν στην ταινία «Stand by me» (Στάσου Πλάι μου).
Το έργο του του Ρομπ Ράινερ δεν επηρέασε μόνο μια ολόκληρη γενιά αλλά και τους ίδιους τους πρωταγωνιστές, οι περισσότεροι από τους οποίους το 1986 δεν είχαν κλείσει τα 15. Ο Ρίβερ Φοίνιξ έχασε την παρθενιά του, ο Κόρεϊ Φέλντμαν είχε μεγαλώσει με έναν βίαιο πατέρα και ο Τζέρι Ο΄ Κόνελ δοκίμασε για πρώτη φορά μαριχουάνα.
Η επιτυχημένη ταινία που λίγο έλειψε να μην γίνει
Βασισμένη στη νουβέλα του Στίβεν Κινγκ, το έργο περιγράφει την περιπέτεια τεσσάρων παιδιών, το καλοκαίρι του 1959, στην προσπάθειά τους να βρουν ένα αγνοούμενο αγόρι, που θεωρείται νεκρό. Οι τέσσερις φίλοι μέσα σε 48 ώρες περνούν καταπράσινες περιοχές του Όρεγκον και γραμμές τρένων, λίμνες γεμάτες με βδέλες και απέραντα λιβάδια μέχρι να βρουν το πτώμα του παιδιού. Σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού, δεν λείπουν τα πειράγματα, οι «κοκορομαχίες» και συζητήσεις για «φλέγοντα» ζητήματα, όπως τι ζώο είναι ο Γκούφι ή ποιος θα νικούσε σε μια μάχη ανάμεσα στον Σούπερμαν και τον «Mighty Mouse»! Βέβαια, δεν λείπουν και οι στιγμές έντονης φόρτισης, όπου τα τέσσερα παιδιά εξομολογούνται τους φόβους τους και τα μεγαλύτερα προβλήματά τους.
Η ταινία προβλήθηκε στις αμερικανικές αίθουσες τον Αύγουστο του 1986 και έγινε αμέσως τεράστια εμπορική επιτυχία. Μόνο στις ΗΠΑ ξεπέρασε τα 50 εκατομμύρια δολάρια σε ελάχιστες ημέρες, ενώ την επόμενη χρονιά η ταινία ήταν υποψήφια για Όσκαρ Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου.
Ωστόσο, μέχρι να ολοκληρωθούν τα γυρίσματα, προέκυψαν πολλές δυσκολίες.
Αρχικός σκηνοθέτης του έργου είχε οριστεί ο Άντριαν Λιν. Ο βρετανός σκηνοθέτης όμως, μόλις είχε ολοκληρώσει την ταινία «9 1/2 εβδομάδες» και αποφάσισε να μην ασχοληθεί με τίποτα άλλο για τους επόμενους έξι μήνες. Οι παραγωγοί του έργου δεν μπορούσαν να περιμένουν τόσο πολύ και τελικά αποφάσισαν να προσλάβουν τον Ρομπ Ράινερ.
Με το που άρχισε ο Ράινερ τις οντισιόν για τους κύριους χαρακτήρες, ο παραγωγός Νόρμαν Λίαρ πούλησε την εταιρεία του, «Embassy Communications» στην «Coca- Cola». Η εταιρεία αναψυκτικών δεν είδε κάποιο πιθανό κέρδος από το γύρισμα του φιλμ και αποφάσισε να σταματήσει την παραγωγή.
Ο Λίαρ, όμως, που είχε συνεργαστεί με τον Ράινερ στο παρελθόν, χρηματοδότησε από την τσέπη του το έργο, με ένα ποσό που άγγιξε τα 8 εκατομμύρια δολάρια. Ο Ράινερ την ολοκλήρωσε και ο πρώτος που την είδε ήταν ο Στίβεν Κινγκ. Ο συγγραφέας, συγκινημένος ζήτησε να φύγει από την αίθουσα και μετά από ένα τέταρτο επέστρεψε, λέγοντας στον σκηνοθέτη «ότι είναι η καλύτερη μεταφορά βιβλίου του σε ταινία μέχρι εκείνη τη στιγμή».
Οι νεαροί που υποδύθηκαν τους εαυτούς τους
Το πρωταγωνιστικό κουαρτέτο απαρτιζόταν από τον 12χρονο τότε Γουίλ Γουίτον, τον 14χρονο Ρίβερ Φοίνιξ, τον 13χρονο Κόρεϊ Φέλντμαν και τον 11χρονο Τζέρι Ο΄Κόνελ. Ο Ρομπ Ράινερ συναντήθηκε με τα τέσσερα αγόρια τον Ιούνιο του 1985. Προτού ξεκινήσουν τα γυρίσματα έβαλε τους μικρούς πρωταγωνιστές να μείνουν μαζί και να παίζουν διάφορα βιωματικά παιχνίδια με στόχο να χτίσουν δεσμούς εμπιστοσύνης ανάμεσά τους. Κάτι που πέτυχε.
Παράλληλα, οι χαρακτήρες των αγοριών ήταν τόσο πειστικοί, διότι στην ουσία τα παιδιά ενσάρκωσαν σε μεγάλο βαθμό τους εαυτούς τους.
Ο Γουίτον, που υποδύθηκε τον ήσυχο και μελετηρό Γκόρντι, δήλωσε αργότερα ότι ο λόγος που η ηθοποιία τους φαινόταν τόσο φυσική ήταν το γεγονός ότι δεν χρειάστηκε να παίξουν κάποιον χαρακτήρα.
Πράγματι, ο Κόρεϊ Φέλντμαν ενσάρκωσε τον σπασίκλα, αλλά βαθιά προβληματικό Τέντι. Όπως ο Τέντι, έτσι και ο Κόρεϊ μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον, όπου η ενδοοικογενειακή βία ήταν παρούσα.
«Υποδύθηκα ένα χαρακτήρα που είχε πολλές ομοιότητες με εμένα. Βίωσα τον εκφοβισμό και είχα αυτοκτονικές τάσεις. Σε αντίθεση όμως με τον Τέντι, ήμουν γεμάτος φόβο και ντροπή για την καθημερινότητα μου», ανέφερε σε συνέντευξη ο ενήλικος πιο, Φέλντμαν.
Ο Ράινερ γι’ αυτόν τον λόγο θεώρησε ως κατάλληλη επιλογή τον Κόρεϊ για τον Τέντι.
«Όταν πέρασε την πόρτα και αντίκρισα τα μάτια του, είδα πόνο και οργή. Και ήταν το μοναδικό παιδί που θα μπορούσε να παίξει τον Τέντι. Ασυνείδητα, μου είπε πολλά πράγματα που περνούσε εκείνη την περίοδο», είπε ο σκηνοθέτης.
Αν και η παιδική ηλικία του Φέλντμαν ήταν άσχημη, η εμπειρία που κέρδισε στα γυρίσματα της ταινίας ήταν λυτρωτική, καθώς ο ίδιος την χαρακτήρισε σαν μια στιγμή που «επιτέλους το πουλί απελευθερώνεται από το κλουβί του».
Ο Φοίνιξ έχασε την παρθενιά του και χρειάστηκε ψυχολόγο
Με το «Στάσου Πλάι μου» δεν ήταν λίγα τα κορίτσια που εντυπωσιάστηκαν από τα όμορφα χαρακτηριστικά του μυστηριώδη Ρίβερ Φοίνιξ. Σε μία σκηνή ο Φοίνιξ, χρειαζόταν να κλάψει.
Ο Ράινερ συχνά έβρισκε περίεργους τρόπους για να πυροδοτήσει τον συναισθηματικό κόσμο των παιδιών. Στην σκηνή, όπου ο Ο΄Κόνελ και ο Γουίτον είναι έτοιμοι να τους χτυπήσει ένα τρένο, ο σκηνοθέτης τους φώναξε τόσο πολύ, με αποτέλεσμα τα δυο παιδιά να φαίνονται πραγματικά φοβισμένα, παρόλο που δεν υπήρχε κανένας κίνδυνος.
Παρόμοια, όταν οι τέσσερις φίλοι ανακαλύπτουν το πτώμα, η αντίδραση τους είναι τρομερά αυθόρμητη, διότι δεν ήξεραν τι θα αντιμετώπιζαν μέχρι τη στιγμή που έγινε το γύρισμα.
Για να κάνει τον Φοίνιξ να κλάψει, ο Ράινερ του είπε να σκεφτεί έναν ενήλικο που σε κάποια στιγμή της ζωής του τον απογοήτευσε. Ο Φοίνιξ, ως Κρις πλέον, ακουμπά σε ένα δέντρο και ξεσπάει σε λυγμούς γιατί θεωρεί ότι είναι άχρηστος.
Μετά το τέλος των γυρισμάτων, ο Ρίβερ δεν μπορούσε να σταματήσει να κλαίει και χρειάστηκε ο Ράινερ να τον πάρει αγκαλιά για τον ηρεμήσει. Ο Φοίνιξ ποτέ δεν αποκάλυψε ποιον ή τι ακριβώς σκεφτόταν εκείνη τη στιγμή.
Αλλά και μόλις η ταινία ολοκληρώθηκε ο Φοίνιξ δήλωσε ότι ένιωθε «ερείπιο» και πως αν δεν είχε οικογένεια να γυρίσει πίσω, θα χρειαζόταν ψυχίατρο!
Βέβαια, υπήρχαν και διασκεδαστικές στιγμές κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων.
Ο Φοίνιξ που τότε ήταν 14 ετών, έχασε την παρθενιά του, από μια οικογενειακή φίλη που «του έδειξε τα πάντα και πέρασαν ένα αξέχαστο βράδυ κάτω από τα αστέρια». Παράλληλα, ο Φοίνιξ και ο Φέλντμαν δοκίμασαν για πρώτη φορά μαριχουάνα, ενώ τα γυρίσματα σταμάτησαν για μια ολόκληρη ημέρα, καθώς ο Ο΄Κόνελ είχε «μαστουρώσει» τόσο πολύ που δεν μπορούσε να σταθεί όρθιος!
Οι Γκόρντι, Κρις, Τέντι και Βερν παραμένουν ακόμη και σήμερα επίκαιροι, σε μια ταινία ενηλικίωσης, την οποία ο σκηνοθέτης θεωρεί ως την «καλύτερη κινηματογραφική του δουλειά. Και που πάντα τον πιάνουν τα κλάματα όταν παρακολουθεί ξανά τις σκηνές που έπαιξε ο εκλιπών Φοίνιξ».
Διαβάστε στη «ΜτΧ»: Πέθανε στο μπαρ του Τζόνι Ντεπ, ήταν φίλος του Φλι των Red Hot Chili Peppers και ο πιο ανερχόμενος ηθοποιός της γενιάς του. Ρίβερ Φοίνιξ, ο αδελφός του Χοακίν, που έφυγε στα 23, «με την κιθάρα στο χέρι»…
