Η Ελλάδα, κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821 έκανε μεγάλη προσπάθεια να αντεπεξέλθει στις ανάγκες του αγώνα και μπροστά στο οικονομικό αδιέξοδο αναγκάστηκε να συνάψει δύο δάνεια με την Αγγλία, που η διαχείρισή τους δίχασε και τελικά υπονόμευσε την εθνική προσπάθεια.
Το 1824 ο επαναστατημένος λαός ζήτησε εξωτερική βοήθεια από την Αγγλία. Οι τραπεζίτες τότε θεώρησαν ότι ίσως άξιζε να «επενδύσουν» σ’ αυτήν την προσπάθεια.
800.000 λίρες ήταν το πρώτο ονομαστικό δάνειο. Ωστόσο, το ποσό που έφτασε τελικά στα ελληνικά ταμεία ήταν λιγότερο από το μισό.
Αναμφίβολα, το δάνειο είχε θετικές αλλά και αρνητικές συνέπειες. Η Αγγλία έχοντας δανείσει μια χώρα που ουσιαστικά δεν υπήρχε ακόμα, αναγνώριζε ουσιαστικά το ελληνικό κράτος και βοηθούσε στην απελευθέρωσή του. Είχε κάθε λόγο να υπάρχει γιατί έτσι θα εξασφάλιζε την αποπληρωμή του χρέους και την είσπραξη τόκων.
Με το δάνειο όμως, ξεκίνησε μία περίοδος διαφθοράς και ροπής στην κερδοσκοπία, η οποία διατηρήθηκε με πολλές μορφές μέχρι σήμερα.
Το μεγάλο ποσό του δανείου προκάλεσε συγκρούσεις στην ηγεσία και οδήγησε στο ξέσπασμα των δύο εμφυλίων πολέμων.
Η αγνότητα του αγώνα σύντομα διεφθάρη από τη συνεχή προσπάθεια να ελεγχθεί το ταμείο της επανάστασης από τις πολιτικές και στρατιωτικές προσωπικότητες.
Η διαχείριση του δημόσιου χρήματος αποδείχθηκε καταστροφική και σύντομα εμφανίστηκαν γνωστά φαινόμενα, όπως καταχρήσεις, σπατάλες και δωροδοκίες.
Δείτε στο βίντεο της «Μηχανής του Χρόνου», τα πάθη και τα μίση που προκάλεσαν τα χρήματα του δανείου, τα οποία οδήγησαν σε εμφύλιο το 1823 μέσα στην Επανάσταση
