Ο επτανήσιος Νικόλαος Γαλάτης χρησιμοποιήθηκε από τη Φιλική Εταιρεία για τον προσηλυτισμό επιφανών Ελλήνων του εξωτερικού. Ήταν νεαρός, γεμάτος ενθουσιασμό και πατριωτισμό.
Παράλληλα όμως, ήταν φοβερά φιλόδοξος, επιπόλαιος και αρχομανής. Όταν πήγε στην Πετρούπολη για να μυήσει τους εκεί Έλληνες, έκανε τόσο αισθητή την παρουσία του, ώστε απελάθηκε από την αστυνομία.
Από επιπολαιότητα συχνά αποκάλυπτε μυστικά της Εταιρείας, με αποτέλεσμα να τη θέτει συνεχώς σε κίνδυνο. Είχε αντιληφθεί ότι την ανώτατη «αόρατη αρχή», που άφηναν να εννοηθεί ότι αποτελούσαν ο ρώσος τσάρος ή τουλάχιστον ο Καποδίστριας, στην πραγματικότητα την αποτελούσαν οι τρεις έμποροι που είχαν ιδρύσει την Εταιρεία και απαιτούσε να συμπεριληφθεί και ο ίδιος.
Οι Φιλικοί, μπροστά στις καταστάσεις που δημιουργούσε, τον έστειλαν μαζί με τον Τσακάλωφ και τον οπλαρχηγό Δημητρόπουλο στη Μάνη. Οι εντολές ήταν να συλληφθεί εκεί και στη συνέχεια να εκτελεστεί.
Φαίνεται όμως ότι κάτι υποπτέυτηκε και ζήτησε να πάνε πρώτα στην Τρίπολη. Ο Τσακάλωφ φοβήθηκε μήπως στην Τρίπολη κατέδιδε τα μυστικά της Εταιρείας και γι’ αυτό διέταξε τον Δημητρόπουλο να του ρίξει μια σφαίρα στο κεφάλι.
Το 1820 ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης έστειλε τον Κυριακό Καμαρινό στην Κωνσταντινούπολη με σκοπό τη συγκέντρωση χρημάτων από τους πλούσιους Έλληνες. Όμως, η διαγωγή του αποκάλυπτε έναν τυχοδιωκτικό χαρακτήρα, με συνέπεια να μην τον παίρνει κανείς στα σοβαρά.
Στη συνέχεια πήγε στην Οδησσό και την Πετρούπολη, όπου συνάντησε και τον Καποδίστρια, στον οποίο όμως ήταν ήδη γνωστή η επιπολαιότητα και η τυχοδιωκτική συμπεριφορά του.
Στην Πετρούπολη ο Καμαρινός γλεντούσε με την ψυχή του. Σε μια από τις άσωτες νύχτες του κάποια πόρνη του έκλεψε έγγραφα της Φιλικής Εταιρείας τα οποία είχε μαζί του και τα παρέδωσε στην αστυνομία. Όταν έμαθε ο Καποδίστριας το περιστατικό, έδωσε εντολή να τον διώξουν από τη Ρωσία.
Ο ηγεμόνας της Βλαχίας Αλέξανδρος Σούτσος μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και αρχικά τουλάχιστον έδειξε μεγάλο ζήλο. Στη συνέχεια όμως άλλαξε στάση και οι Φιλικοί φοβήθηκαν μήπως προδώσει τα μυστικά της οργάνωσης στους Τούρκους. Για τον λόγο αυτό, έδωσαν εντολή σε περισσότερο έμπιστους του περιβάλλοντός του να τον εκτελέσουν με όποιον τρόπο νόμιζαν.
Αυτοί έπεισαν τον προσωπικό του γιατρό Μιχαήλ Χρισταρή να νοθεύει κάποια καυτηρίαση που του έκανε με δηλητήριο. Το δηλητήριο με τον καιρό προκάλεσε γάγγραινα, που τον οδήγησε στον θάνατο στις αρχές του 1821.
Όταν βρισκόταν στα τελευταία του, οι δικοί του κάλεσαν τον φημισμένο γιατρό Δεπάλτο και αφού τον εξέτασε, τους είπε: «Δεν μπορώ να κάνω τίποτα, γιατί τον θάνατο του τον προετοίμαζαν από καιρό άλλοι».
Διαβάστε επίσης: «Ο πολιτικός ωφελείται όταν μοιράζει υποσχέσεις, αλλά βλάπτεται όταν τις πραγματοποιεί». Η μαύρη αγορά του Κωλέττη στην Αθήνα. Γιατί ανέλαβε τρία υπουργεία ως πρωθυπουργός και δεν διόριζε κανέναν;
