Η Χουάνα Μπαράτσα έχει χαρακτηριστεί ως «δολοφόνος των ηλικιωμένων κυριών», επειδή τα θύματα της ήταν άνω των 60 ετών. Έγινε ο φόβος και ο τρόμος των κατοίκων του Μεξικού και εκτιμάται ότι σκότωσε πάνω από τριάντα γυναίκες. Καταδικάστηκε για δεκαέξι φόνους σε κάθειρξη 759 ετών.
Τα δύσκολα παιδικά της χρόνια
Η Χουάνα Μπαράτσα γεννήθηκε το 1958 στην πολιτεία Ιντάλγκο στο Μεξικό. Ο πατέρας της ήταν αστυνομικός και η μητέρα της αλκοολική ιερόδουλη. Λίγους μήνες μετά τη γέννησή της, η μητέρα της εγκατέλειψε το σύζυγό της και σύναψε σχέση με τον πατριό της.
Η Μπαράτσα δεν έμαθε ποτέ να διαβάζει. Η σχέση της με την μητέρα της δεν ήταν καλή. Λέγεται πως όταν ήταν ακόμα 12 ετών, η μητέρα της την έδωσε στον Χοσέ Λούγκο με αντάλλαγμα τρεις μπύρες. Ο Λούγκο την βίαζε για τέσσερα χρόνια. Η Χουάνα έμεινε έγκυος και απέκτησε ένα αγόρι, το οποίο αργότερα πέθανε όταν του επιτέθηκε συμμορία.
«Η κυρία της σιωπής»
Μετά το θάνατο της μητέρας της, πήγε να μείνει στην πόλη του Μεξικού. Η Μπαράτσα έκανε κάποιους αποτυχημένους γάμους, από τους οποίους απέκτησε ακόμα τρία παιδιά. Έκανε διάφορες δουλειές για να μπορέσει να τα μεγαλώσει.
Τελικά έγινε και επαγγελματίας παλαιστής, όπου απέκτησε το παρατσούκλι «η κυρία της σιωπής.
Φορούσε ολόσωμη ροζ στολή και μια μάσκα σε σχήμα πεταλούδας. Αργότερα αποκάλυψε στην αστυνομία ότι είχε επιλέξει αυτό το όνομα γιατί ήταν ντροπαλή και πολύ ήσυχη.
Το 1995, άρχισε να κάνει μικροκλοπές σε μαγαζιά και λίγο αργότερα συμμετείχε σε διαρρήξεις σπιτιών.
Η Μπαράτσα μαζί με μια φίλη της, την Αρασέλι Τάπια Μαρτίνεζ, είχαν οργανώσει επιχείρηση κλοπής ηλικιωμένων γυναικών. Ντύνονταν νοσοκόμες για να κερδίσουν την εμπιστοσύνη τους και να τις κλέψουν.
Σε μια περίπτωση η Μπαράτσα λήστεψε μόνη της μια ηλικιωμένη, αλλά δεν της βγήκε σε καλό. Η Τάπια που διατηρούσε σχέση με έναν αστυνομικό την απείλησε ότι θα την αποκάλυπτε αν δεν της έδινε όλα τα χρήματα.
Οι δολοφονίες και η σύλληψή της
Η αστυνομία εκτιμά πως η δράση της ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του ’90. Το πρώτο διαπιστωμένο θύμα της ήταν η Μαρία δε λα Λουζ Γκονζάλες Ανάγια, το 2002. Η Γκονζάλες έκανε υποτιμητικά σχόλια και η Μπαράτσα νευρίασε, την ξυλοκόπησε και μετά την έπνιξε με γυμνά χέρια.
Έπειτα από το περιστατικό αυτό, δεν μπορούσε να σταματήσει να σκοτώνει. Ο τύπος μιλούσε για έναν κατά συρροή δολοφόνο, κανένας όμως δεν υποψιαζόταν την ήρεμη και εργατική μητέρα.
Η Χουάνα Μπαράτσα δολοφονούσε μοναχικές γυναίκες, κυρίως άνω των 60 ετών. Οι ειδικοί πίστευαν ότι είχε εμμονή με αυτές τις γυναίκες, διότι στο πρόσωπό τους έβλεπε τη μητέρα της που μισούσε για όλα όσα της είχε κάνει.
Προσποιούνταν ότι ήταν νοσοκόμα ή κοινωνική λειτουργός για να την εμπιστευτούν και να την αφήσουν να μπει στο σπίτι. Πολλές φορές πριν να τις σκοτώσει, τις χτυπούσε. Χρησιμοποιούσε τις τεχνικές που ήξερε από την πάλη.
Οι γυναίκες δεν μπορούσαν να αμυνθούν. Τις έπνιγε είτε με τα χέρια της είτε με πράγματα που έβρισκε μέσα στο σπίτι, όπως καλώδια και καλσόν. Ύστερα, έκλεβε τα πράγματα των θυμάτων και έφευγε αφού κανένας δεν υπήρχε για να την σταματήσει.
Το τελευταίο θύμα της ήταν η 82χρονη Άννα Μαρία δε λος Ρέχες Αλφάρο, το 2006. Την ρώτησε αν μπορούσε να έχει ένα ποτήρι νερό και εκείνη της επέτρεψε να μπει μέσα στο σπίτι. Η Μπαράτσα πήρε ένα στηθοσκόπιο που βρήκε πάνω στο τραπέζι και την έπνιξε.
Αυτή τη φορά όμως δεν γλίτωσε. Ένοικος του σπιτιού βρέθηκε στο κατάλληλο μέρος την κατάλληλη στιγμή. Η Μπαράτσα πέρασε από μπροστά του και, έπειτα από λίγο, ο ένοικος είδε την σπιτονοικοκυρά του νεκρή στο πάτωμα. Κάλεσε αμέσως την αστυνομία και έδωσε ακριβή περιγραφή της δολοφόνου. Ένα περιπολικό ήταν πάρα πολύ κοντά και την εντόπισε.
Η σύλληψή της καθυστέρησε, γιατί οι τοπικές αρχές στην αρχή της έρευνας δεν παραδέχονταν ότι είχαν να κάνουν με κατά συρροή δολοφόνο. Αργότερα, πίστευαν πως ο δράστης ήταν άνδρας και ίσως τραβεστί. Οι έρευνες αποπροσανατολίστηκαν και σπατάλησαν πολύ χρόνο σε ανακρίσεις αθώων ανθρώπων.
Στο σπίτι της βρέθηκαν τα πλαστά έγγραφα που έδειχνε στις ανυποψίαστες γυναίκες για να τις πείσει ότι είναι κοινωνική λειτουργός ή νοσοκόμα, αλλά και αντικείμενα των θυμάτων της. Η Μπαράτσα κρατούσε αποκόμματα των εφημερίδων που έγραφαν για τις δολοφονίες.
Η Χουάνα δεν παραδέχτηκε ποτέ τις δολοφονίες. Ομολόγησε μόνο για την τελευταία, αφού δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά. Η Μπαράτσα είχε πει: «Σκότωσα μόνο μια γριά. Όχι τις άλλες. Είναι άδικο να ρίχνετε το φταίξιμο σε εμένα». Όταν την ρώτησαν γιατί το έκανε, εκείνη απάντησε πως ήταν θυμωμένη.
Η Χουάνα Μπαράτσα καταδικάστηκε σε κάθειρξη 759 ετών, για 16 φόνους. Οι δικαστικές αρχές βασίστηκαν στα δακτυλικά αποτυπώματα που βρέθηκαν πάνω στα θύματα και στα σπίτια τους. Υπολογίζεται ότι θα εκτίσει ποινή 60 ετών, τη μεγαλύτερη καταδίκη που προβλέπει η μεξικανική νομοθεσία.
Ο κατά συρροή δολοφόνος που συνελήφθη από ένα σκίτσο. Υποστήριξε ότι σκότωσε περισσότερους από 70 ανθρώπους, αλλά ο δικαστής απάντησε ότι «εμπαίζει το δικαστήριο». Καταδικάστηκε σε θάνατο για 22 δολοφονίες… 
