Οι κοινωνίες του 18ου αιώνα, ήταν καλά ζυμωμένες με τον θάνατο. Οι επιδημίες ήταν αρκετά συχνές και οι πηγές κάνουν λόγο για εκατοντάδες θύματα τα οποία έχαναν τη μάχη με τις ασθένειες της πανούκλας και του τυφοειδούς πυρετού.
Γύρω στα μέσα της δεκαετίας του ’80 μία τέτοια επιδημική ασθένεια έπληξε και την πόλη της Θεσσαλονίκης.
Οι νέες ασθένειες σπάνια άφηναν πίσω τους ανθρώπους.
Όσους δεν είχε αποδεκατίσει η πανούκλα των προηγούμενων χρόνων, κατατρόπωνε μέχρι τελικής πτώσεως η νέα ασθένεια με επιθετικό πυρετό ο οποίος επέστρεφε ξανά και ξανά και χαρακτηριζόταν ως «βρωμερός και κακοήθης».
Από την επιδημία, πολύ λίγοι Θεσσαλονικείς κατάφεραν να γλυτώσουν ενώ κάποιοι από αυτούς αποφάσισαν να φύγουν από την πόλη για να μην προσβληθούν.
Ο πρώτος κάτοικος Αγίας Νάπας
Ένας από αυτούς που γλύτωσαν ήταν ο ναυτικός Νικόλαος Κεμιτζιής.
Σύμφωνα με την παράδοση, μπήκε με τον γιο του και άλλους 17 άντρες σε ένα πλοίο με σκοπό να βρουν μία ασφαλή νέα πατρίδα.
Δεν φάνηκαν όμως όλοι τυχεροί αφού έφεραν μαζί τους το μικρόβιο του θανάτου και πέθαναν σχεδόν όλοι μόλις έφτασαν στην Κύπρο.
Μόνοι επιζήσαντες ήταν ο Νικόλας Κεμιτζιής και ο γιος του.
Ο γιος του, γνώρισε μία κοπέλα από την Παναγιά και την παντρεύτηκε. Όμως η νέα οικογένεια δεν μπορούσε να κατοικήσει στο χωριό λόγω μιας διαµάχης µεταξύ του ιερέα της Παναγίας, Παπαζαχαρία και του Καϊµακάµη, διοικητή της Αµµοχώστου, που οδήγησε στη σφαγή πολλών ανθρώπων.
Οι τρεις τους επέστρεψαν ξανά στην ακατοίκητη περιοχή γύρω από το μοναστήρι της Αγίας Νάπας και αποφάσισαν να μείνουν εκεί.
Η αγία του Δάσους
Αγία Νάπα σημαίνει Άγιο Δάσος. Η ονομασία της περιοχής προήλθε από την Εικόνα της Νάπης, που βρέθηκε στο Μοναστήρι της περιοχής.
Η εικόνα, βρέθηκε κρυμμένη σε μία σπηλιά, μάλλον κατά την περίοδο της Εικονομαχίας. Στο σημείο εκείνο χτίστηκε το μεσαιωνικό μοναστήρι.
Έτσι, η περιοχή ονομάστηκε Αγία Νάπα.
Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: Visit Cyprus
Διαβάστε επίσης στη ΜτΧ: Πως τα κουτσομπολιά μιας γριάς ζητιάνας διέλυσαν ένα χωριό και στη συνέχεια δημιουργήθηκε το Όμοδος. Τι αναφέρει η παράδοση για τον Ριχάρδο Λεοντόκαρδο και τον Βυζαντινό δεσπότη της Κύπρου
