Στις 17 Μαϊου 1963, το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου (ΡΙΚ) είχε ανακοινώσει την επέκταση της Κυπριακής Τηλεόρασης σε ολόκληρο το νησί, γεγονός πρωτοφανές για τα δεδομένα της κυπριακής κοινωνίας την περίοδο εκείνη.
Ο τότε πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΡΙΚ, Φρίξος Πετρίδης, με ανακοίνωσή του γνωστοποιούσε την ιστορική απόφαση, με την Κύπρο να μπαίνει σε μία νέα εποχή στον τομέα της ενημέρωσης.
«Όταν το συμβούλιο του ΡΙΚ ανέλαβε καθήκοντα τον Αύγουστο του 1960, αμφισβητήθηκε απο πολλούς η διατήρηση της Τηλεοπτικής Υπηρεσίας. Έχοντας, όμως, συναίσθηση της σημασίας που διαδραματίζει η τηλεόραση ως μέσο πολιτισμού και προόδου στη σύγχρονη κοινωνία, κρίναμε ότι το δίκτυο έπρεπε να επεκταθεί και να καλύψει ολόκληρο το νησί…»
Τη δεκαετία του ΄60 σε ολόκληρη την Ευρώπη υπήρξε μία ραγδαία αύξηση των τεχνικών μέσων, γεγονός το οποίο συνέβαλε στην ομαλή επέκταση του δικτύου στην Κύπρο.
Η Κρατική Ραδιοτηλεόραση, είχε υπογράψει συμφωνία με την αγγλική εταιρεία Παϊ για την προμήθεια των μηχανημάτων, αλλά και για την παροχή τεχνογνωσίας. Το ποσό της συμφωνίας ανερχόταν στις 180.000 λίρες, ενώ το συμβόλαιο προνοούσε την ανέγερση δύο σταθμών για την εγκατάσταση των μηχανημάτων, στο Τρόοδος και την κατεχόμενη σήμερα Καντάρα, την ηλεκτρική σύνδεση των σταθμών και την κατασκευή δρόμου προς αυτούς.
Η καχυποψία και η αύξηση των τηλεοράσεων στο νησί
Οι τηλεοπτικές συσκευές στην Κύπρο στα τέλη της δεκαετίας του ΄50 ήταν πολύ λίγες, αφού οι Κύπριοι είχαν εκλάβει το συγκεκριμένο μέσο ως προπαγανδιστικό όργανο των Βρετανών αποικιοκρατών, κυρίως κατά τη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα.
Οι εφημερίδες της εποχής δεν αφιέρωσαν πολλές γραμμές για το καινούριο τότε μέσο και οι πανηγυρικές εκδηλώσεις που γίνονταν στο νησί απο την αποικιοκρατική κυβέρνηση καλύπτονταν κυρίως απο αγγλικές εφημερίδες.
Στο τέλος του αγώνα της ΕΟΚΑ και λίγο πριν την ανεξαρτησία, το 1959, στην Κύπρο υπήρχαν μόνο 314 συσκευές τηλεόρασης, ενώ απο το 1960 μέχρι το 1963 αγοράστηκαν 6.140 νέες συσκευές.
Η Κυπριακή Τηλεόραση μετρά πάνω απο 60 χρόνια ζωής σήμερα και έχει βρεθεί στην καρδιά πολλών γεγονότων τα οποία σημάδεψαν τον τόπο, κυρίως το μαύρο καλοκαίρι του 1974, αλλά και νωρίτερα κατά τη διάρκεια των διακοινοτικών ταραχών την περίοδο 1963 – 1964.
Αρχική φωτογραφία: reporter.com.cy
Διαβάστε επίσης:
«Η κοιλάδα των δακρύων όπου οι άνθρωποι παραφρονούν από τα μαρτύρια». Τα αιματηρά αντίποινα των Άγγλων στην Αμμόχωστο για τον φόνο δύο Βρετανίδων…
