Οι πρώτες προεδρικές εκλογές του νησιού πραγματοποιήθηκαν στις 13 Δεκεμβρίου 1959. Υποψήφιοι ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος Γ’ και ο Ιωάννης Κληρίδης πατέρας το Γλαύκου.
Ο Γλαύκος όμως δεν στήριξε τον πατέρα του, αλλά στρατεύθηκε με τον Μακάριο.
Η μεταβατική περίοδος
Οι πρώτες εκλογές πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου προς την Ανεξαρτησία.
Ο αγώνας της ΕΟΚΑ είχε λήξει και είχαν υπογραφεί οι Συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου στις 19 Φεβρουαρίου 1959, τις οποίες υπέγραψαν οι δύο κοινότητες του νησιού και οι τρεις εγγυήτριες δυνάμεις: Ελλάδα, Τουρκία και Μεγάλη Βρετανία.
Ιωάννης Κληρίδης: το αντίπαλο δέος
Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος είχε τη στήριξη της πλειονότητας του λαού και των αγωνιστών της ΕΟΚΑ, ενώ ο Ιωάννης Κληρίδης στηρίχθηκε από τις δυνάμεις του ΑΚΕΛ και όσων ήταν ενάντιοι στις υπογραφές Ζυρίχης-Λονδίνου.
Τις εκλογές κέρδισε με ποσοστό 66,29% ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, έναντι 32,92% του Ιωάννη Κληρίδη.
Ταυτόχρονα, πραγματοποιήθηκαν εκλογές για την τουρκοκυπριακή κοινότητα, η οποία εξέλεξε στη θέση του αντιπροέδρου τον Φαζίλ Κιουτσούκ χωρίς ανθυποψήφιο.
Ο γιος που έβαλε την πατρίδα πάνω από τον πατέρα του
Αυτό που έκανε εντύπωση ήταν ότι ο Γλαύκος δεν στήριξε τον πατέρα του και τον πίεζε να αποσύρει την υποψηφιότητά του.
Χαρακτηριστικά στο βιβλίο του «Η κατάθεσή μου» αναφέρει τα εξής:
«Η συνάντηση έγινε στην παλιά αρχιεπισκοπή στις αρχές Νοεμβρίου 1959, έξι εβδομάδες πριν από τις προεδρικές εκλογές…
Ο Μακάριος άρχισε τη συζήτηση καλωσορίζοντας τον Γιάννη Κληρίδη. Ύστερα, αποφεύγοντας το θέμα των συμφωνιών, είπε ξαφνικά:
– Κύριε Κληρίδη, έχετε έναν πολύ πειστικό γιο. Με έπεισε ότι για το καλό της Κύπρου πρέπει να ζητήσω από ορισμένους επικριτές μου να γίνουν σύμβουλοί μου…
Ο Γιάννης Κληρίδης απάντησε ότι γνώριζε τη λογική των επιχειρημάτων μου. Δήλωσε ότι είχε δώσει τον λόγο του στις αντιπολιτευόμενες ομάδες πως θα κατέβαινε ως υποψήφιος τους και ότι δεν θα υπαναχωρούσε παρά μόνον εάν και εκείνοι συμφωνούσαν με την πρότασή μου. Είπε ακόμα ότι είχε ζητήσει συνάντηση για να συζητηθεί το θέμα και ότι θα βοηθούσε πολύ αν μπορούσε να διαβεβαιώσει τις αντιπολιτευόμενες ομάδες ότι μετά τη χωρίς αντίπαλο εκλογή του, ο Μακάριος θα διόριζε νέο υπουργικό συμβούλιο και θα αντιμετώπιζε τους σημερινούς υπουργούς ως προσωρινούς.
Η ερώτηση αυτή με αιφνιδίασε. Αιφνιδίασε επίσης και τον Μακάριο, ο οποίος με κοίταξε περιμένοντας να επέμβω ως κοινός γνωστός. Πράγμα που έκανα. Είπα ότι αυτό που συζητούσαμε ήταν η πρότασή μου να διοριστούν ορισμένες πολιτικές προσωπικότητες ως σύμβουλοι κι όχι ως υπουργοί.
Η πρότασή μου δεν προέβλεπε αλλαγή υπουργών, αλλά την ανάμειξη της πείρας με το καινούργιο πνεύμα που δημιούργησε ο αγώνας και εξέφρασαν αυτοί που πήραν μέρος. Ο Μακάριος γύρισε στο Γιάννη Κληρίδη και του είπε:
– Νομίζω ότι ο γιος σας απάντησε στην ερώτησή σας, κ. Κληρίδη. Και ο πατέρας μου του αποκρίθηκε:
– Ναι, μου απάντησε…».
Ο Γλαύκος Κληρίδης κατηγορήθηκε από τον πατέρα του πώς παραβίαζε τη χριστιανική εντολή «τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου». Εκείνος απάντησε με το αρχαιοελληνικό «πατρός τε και μητρός τε και των άλλων προγόνων απάντων τιμιότερον και αγιότερον εστίν η πατρίς».
Διαβάστε επίσης στη ΜτΧ: Οι πρόωρες εκλογές του ’85 που απαίτησε ο ΔΗΣΥ επειδή «ο Κυπριανού δεν απολαμβάνει της εμπιστοσύνης του Σώματος». Όσοι υποστήριξαν τη σύμπραξη Δεξιάς-Αριστεράς διαγράφηκαν από το Κόμμα …
