Το όνομά του συνδέθηκε με τα μεγαλύτερα ιστορικά γεγονότα της κυπριακής ιστορίας, αλλά και με το μεγαλύτερο κομμάτι της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο Γλαύκος Κληρίδης, γεννημένος στις 24 Απριλίου 1919 στη Λευκωσία, ήταν ο δεύτερος γιος του διαπρεπούς νομικού Ιωάννη Κληρίδη και της Έλσης Αργυρίδου. Είχε άλλα δύο αδέλφια, τη Χρυσάνθη και τον Ξάνθο.
Τα μακριά μαλλιά και το σχολείο
Ως παιδί ήταν αρκετά ατίθασος και ζωηρός. Η μητέρα του δεν ήθελε να τον αφήσει να πάει σχολείο γι΄ αυτό ο Νέαρχος Κληρίδης του παρείχε μαθήματα στο σπίτι. Όμως και ο ίδιος ο Γλαύκος αρνιόταν να πάει αν δεν έκοβε τα μακριά μαλλιά που η μητέρα του αρνιόταν να του κουρέψουν.
Έτσι οι δυο τους συμβιβάστηκαν μέχρι την Έκτη Δημοτικού που η διδασκαλία γίνονταν στο σπίτι. Με το τέλος της δημοτικής εκπαίδευσης, έδωσε εξετάσεις για το Γυμνάσιο, έκοψε τα μαλλιά και πήγε στην Αστική Σχολή Αγίου Σάββα.
Όμως, δεν ήταν ο πιο αγαπητός μαθητής του καθηγητικού συλλόγου. Σε κάθε ευκαιρία έκανε αστεία και πείραζε μαθητές και καθηγητές, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που αντιμιλούσε.
Κάποια στιγμή στο Γυμνάσιο, ο θεολόγος είπε στους μαθητές πως όταν βρίσκουν αντικείμενα στον δρόμο, θα έπρεπε αυτός που το βρίσκει να φροντίζει να μάθει ποιος το έχασε γιατί μπορεί να σήμαινε πολλά για εκείνον. Έτσι, ο Γλαύκος μια μέρα περνώντας από την τάφρο, μάζεψε ένα σωρό άχρηστα πράγματα, «σχεδόν σκουπίδια» και πηγαίνοντάς τα στην τάξη, είπε στον θεολόγο «πώς κάποιος μπορεί να τα έχασε και να σήμαιναν πολλά για εκείνον».
Η αποβολή
Κάποια περίοδο, η Σχολική Εφορία απαγόρευσε τη χρήση της δημοτικής γλώσσας στα γραπτά και επέβαλε την καθαρεύουσα. Ο Γλαύκος αντέδρασε έντονα γράφοντας την έκθεσή του στη δημοτική. Μηδενίστηκε και έμεινε ανεξεταστέος στο μάθημα των Νέων Ελληνικών.
Όταν τον Σεπτέμβριο πήγε να ξαναδώσει το μάθημα, του είπαν πως αν έγραφε πάλι στη δημοτική θα τον άφηναν στάσιμο. Και τον άφησαν.
Ως αντίδραση ξεκίνησε να αρθρογραφεί στον Τύπο εναντίον της Σχολικής Εφορίας.
Ο γυμνασιάρχης Κατσουρός μαζί με τη Σχολική Επιτροπή τον απέβαλαν για 15 μέρες. Ο Γλαύκος δεν πτοήθηκε και τους ρώτησε «αν λείψω από το σχολείο 15 μέρες θα διορθωθώ;» και του απάντησαν καταφατικά για να λάβουν ξανά την απάντηση του «αυθάδους» μαθητή: «E, με την ίδια λογική αν δεν γυρίσω θα γίνω ο άριστος των ανθρώπων».
Έτσι, προς διαμαρτυρία αποφάσισε να εγκαταλείψει το Γυμνάσιο και να πάει στην Αγγλία όπου συνέχισε το σχολείο.
Ο Γλαύκος Κληρίδης συνέχισε τις σπουδές του στο Λονδίνο. Εκεί τον βρήκε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος όπου υπηρέτησε στην αεροπορία, πιάστηκε αιχμάλωτος των Γερμανών και οι εφημερίδες της Κύπρου ανακοίνωσαν λανθασμένα τον θάνατό του.
Επιστρέφοντας στην Κύπρο, έγινε συνήγορος της ΕΟΚΑ και βρέθηκε πολλές φορές αντίδικος του αιώνιου εχθρού του Ντενκτάς.
Με τη λήξη του αγώνα, στις πρώτες εκλογές της Κυπριακής Δημοκρατίας, τάχθηκε στο πλευρό του Μακαρίου αντί του πατέρα του που κατέβαινε και ο ίδιος υποψήφιος.
Στις δύσκολες μέρες του ’74, ανέλαβε τα καθήκοντα του Προέδρου της Δημοκρατίας και δυο χρόνια μετά ίδρυσε τον Δημοκρατικό Συναγερμό.
Από το 1993 έως το 2003 υπήρξε Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, με βασικό του στόχο τη λύση του Κυπριακού προβλήματος. Πέθανε πλήρης ημερών στις 15 Νοεμβρίου 2013, σε ένα σπίτι κοντά στη θάλασσα σε ηλικία 95 ετών.
Με πληροφορίες από Φιλελεύθερο
Διαβάστε επίσης στη ΜτΧ: «Κύριε Κληρίδη ξέρω ότι είσαι πολύ καλός άνθρωπος και βοηθάς τον κόσμο…». Η συγκινητική επιστολή που έστειλε άγνωστος το 1975 από τις φυλακές της Τουρκίας στον Γλαύκο Κληρίδη. Ζητούσε οικονομική βοήθεια
