Τη δεκαετία του 1920 στις ΗΠΑ οι πολίτες και ειδικά οι γυναίκες συλλαμβάνονταν, αν δεν ήταν ντυμένες ευπρεπώς. Και αυτό δεν ήταν σχετικό καθώς υπήρχε και νομοθεσία.
Στις αρχές του 1900, οι νόμοι περί σεμνότητας και μετριοπάθειας ήταν άκρως αυστηροί. Απαιτούσαν από τις γυναίκες να φοράνε μακριά ρούχα που να καλύπτουν τους μηρούς των ποδιών και χοντρές κάλτσες ή καλτσόν.
Ακόμα και οι άνδρες υπόκειντο σε περιορισμούς. Απαγορευόταν να κυκλοφορούν στις παραλίες του Ατλάντικ Σίτι και του Νιου Τζέρσεϋ χωρίς μπλουζάκι, έστω κοντομάνικο, επειδή σύμφωνα με τη νομοθεσία, οι πόλεις «δεν είχαν ανάγκη από γορίλες στις παραλίες».
Η παραπάνω φωτογραφία καταγράφει τη σύλληψη γυναικών από την αστυνομία στο Σικάγο το 1922, επειδή τόλμησαν και φόρεσαν αποκαλυπτικό μαγιό σε κοινή θέα. Άλλωστε την ίδια εποχή (1924), η δικτατορία του Πάγκαλου είχε βγάλει την αστυνομία να μετρά το μήκος των γυναικείων φορεμάτων στην Αθήνα.
Τα μαγιό της εποχής
Εκείνη την περίοδο το κολύμπι αποτελούσε αγαπημένη συνήθεια και διασκέδαση, αλλά τα μαγιό ήταν άβολα. Τις περισσότερες φορές ήταν κατασκευασμένα από μαλλί, κάλυπταν το λαιμό και τα χέρια, ενώ το κάτω μέρος έπρεπε να είναι παντελόνι ή μακρύ σλιπ με φουστάκι απ΄ έξω.
Το 1907 η ηθοποιός του Χόλιγουντ και κολυμβήτρια Ανέτ Κέλλερμαν συνελήφθη στη Βοστόνη και απασχόλησε την κοινή γνώμη επειδή φόρεσε ένα εφαρμοστό μαγιό χωρίς φουστάκι και αποκάλυψε τα καλλίγραμμα πόδια της. Το είχε προμηθευτεί από την Αγγλία και έμοιαζε με το ανδρικό μαγιό της εποχής, με τα χέρια, τα πόδια και τον λαιμό να είναι εκτεθειμένα.
Παρά τις αντιδράσεις, τα μαγιό έγιναν δημοφιλή, ενώ πολύ σύντομα άρχισαν να συρρικνώνονται και να γίνονται πιο μοντέρνα.
Πρώτα έγιναν αμάνικα. Τα πόδια φαίνονταν πλέον από το γόνατο και κάτω. Το κολάρο στον λαιμό έδωσε τη θέση του στο ντεκολτέ.
Τα πρατήρια μαγιό ξεφύτρωναν το ένα μετά το άλλο και άρχισαν να λανσάρουν πληθώρα νέων σχεδίων, άνετων και πρακτικών.
Τη δεκαετία του 1930 τα μαγιό κατασκευάζονταν από νάιλον και λάτεξ. Ήταν εξώπλατα και αρκετά αποκαλυπτικά. Τα τιραντάκια μπορούσαν να αφαιρεθούν, ώστε οι κυρίες να κάνουν ηλιοθεραπεία και ομοιόμορφο μαύρισμα στις παραλίες.
Αυτό δε σημαίνει ότι αυτομάτως σταμάτησε και το κυνηγητό από την αστυνομία, αλλά σταδιακά περιορίστηκε και μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και την άνοδο του Χόλιγουντ οι νόμοι χαλάρωσαν και οι γυναίκες απόλαυσαν καλύτερα το μπάνιο τους. Η δεκαετία του ΄60 με την πλήρη απελευθέρωση πλησίαζε.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
