Φόνοι, διαμελισμοί, μακάβρια μνήματα, βασανιστήρια κρύβονται πίσω από τα παραμύθια της Ντίσνεϋ.

Ο Πινόκιο καταδικάζεται σε θάνατο επειδή είναι πολύ άτακτος. Το σκάει από τον Τσεπέτο και όσο ο ξυλουργός τον κυνηγά, συλλαμβάνεται από αστυνομικό και μπαίνει φυλακή για κακοποίηση μαριονέτας. Στη συνέχεια, ο Πινόκιο επιστρέφει στο σπίτι για να συναντήσει ένα γρύλο ηλικίας 100 ετών που τον προειδοποιεί πως αν συνεχίσει να είναι άτακτος θα μεταμορφωθεί σε γαϊδούρι. Τότε ο Πινόκιο παίρνει ένα μαχαίρι και τον σκοτώνει.
Τελικά, ο Πινόκιο, με τις κακές του πράξεις, γίνεται όντως γαϊδούρι και περνά φριχτές στιγμές σε τσίρκο. Ένας μουσικός προσπαθεί να τον σκοτώσει για να του πάρει το δέρμα και να το κάνει τύμπανο, τον ρίχνει στον ωκεανό με μια πέτρα δεμένη στο λαιμό, όπου ένα ψάρι κατατρώει τις σάρκες του και αφήνει μόνο τον ξύλινο σκελετό του.
Η συνέχεια είναι όπως και στο γνωστό παραμύθι που γνωρίζαμε, δηλαδή ο Πινόκιο καταλήγει στο στομάχι του κήτους, συναντά εκεί τον Τσεπέτο και μετά ζουν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

Στην τρίτη σειρά ταινιών της Ντίσνεϊ παρουσιάζεται ο Κασίμ, ο πατέρας του Αλαντίν που είναι και αδερφός του Αλί Μπαμπά. Όταν Αλί Μπαμπά ανακαλύπτει το μαγικό σύνθημα για τη σπηλιά των 40 κλεφτών, το αποκαλύπτει στον Κασίμ που με απληστία τρέχει να ξαφρίσει τη σπηλιά, ξεχνά το σύνθημα κατά την έξοδο και οι κλέφτες τον βρίσκουν και τον σκοτώνουν διαμελίζοντας το σώμα του.
Ο Αλί Μπαμπά βρίσκει το διαμελισμένο σώμα του αδερφού του και ζητά από μια δούλα να τον βοηθήσει ώστε να φανεί πως πέθανε από φυσικά αίτια.

Άλλη μια ιστορία των αδερφών Γκριμ, η οποία όμως στην ορίτζιναλ εκδοχή είχε πολύ περισσότερη ίντριγκα και αίμα.
Η πρώτη μητριά δολοφονείται μετά από παραπλανητικές συμβουλές της Διοικητή του βασιλείου, από την ίδια τη Σταχτοπούτα που της φυτεύει ένα ξύλινο μπαούλο στο λαιμό.
Η Διοικητής εμφανίζεται στη συνέχεια, παντρεύεται τον πατέρα της Σταχτοπούτας και με τις επτά κόρες της, κακομεταχειρίζονται τη Σταχτοπούτα βάζοντάς την να τους κάνει όλες τις δουλειές.
Η συνέχεια είναι όπως τη γνωρίζουμε… αλλά προηγουμένως η ηρωίδα έχει έναν τρομερό φόνο «κρίμα» στο λαιμό της (ή μάλλον στο λαιμό της άμοιρης πρώτης μητριάς).

Φαίνεται πως η όμορφη βασιλοπούλα που αποκοιμήθηκε, αφού τρυπήθηκε από τη βελόνα, όπως έλεγε η κατάρα, δεν ήταν ξαπλωμένη σε ένα πανέμορφο κρεβάτι, αλλά περικυκλωμένη από μια φονική περικοκλάδα με τεράστια αγκάθια.
Δεκάδες βασιλόπουλα προσπαθούν να πλησιάσουν την κοιμωμένη στα 100 χρόνια του ύπνου της και βρίσκουν τραγικό θάνατο από τα σουβλερά αγκάθια.
Ώσπου να βρεθεί το κατάλληλο παλικάρι που θα περάσει όλες τις δυσκολίες, η όμορφη νεαρή βρίσκεται εν μέσω πτωμάτων.

Στην αρχική ιστορία πάνω στην οποία βασίστηκε και ο ίδιος ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, η γοργόνα ήταν πνεύμα του νερού που παντρεύεται έναν ιππότη και παίρνει ανθρώπινη ψυχή.
Στο τέλος, η γοργόνα-πνεύμα αυτοκτονεί για να σώσει το σύζυγό της, παρά το γεγονός πως εκείνος την απατά με την ετεροθαλή αδερφή της.
Όμως όταν πεθαίνει, επιστρέφει στην αρχική της υπόσταση ως πνεύμα. Όταν λοιπόν ο σύζυγός της παντρεύεται την αδερφή της, ο νόμος των πνευμάτων την υποχρεώνει να τον σκοτώσει και να ζήσουν μαζί στον κόσμο των πεθαμένων για πάντα.

Τότε ο αδερφός της βρήκε το κλειδί άνοιξε τα φέρετρα και ανακάλυψε πως η κόρη της αδερφής του ζούσε και μεγάλωνε μέσα στο φέρετρο. Ήταν ήδη μια κανονική γυναίκα.
Η γυναίκα όμως του θείου της Χιονάτης ζηλεύει, πιστεύει πως ο άντρας της κρατούσε τη νεαρή κοπέλα κλειδωμένη για να κάνει σεξ μαζί της και έτσι τραβά το σώμα της έξω και σπάει τα μάγια. Η Χιονάτη ξυπνάει για να την κάνει δούλα της η βασίλισσα, που την δέρνει καθημερινά.
Όταν η νεαρή κοπέλα προσπαθήσει να αυτοκτονήσει, ο θείος της θα καταλάβει τις δολοπλοκίες της γυναίκας του, θα τη διώξει από το παλάτι και θα την παντρέψει με έναν πλούσιο άντρα.

Φυσικά ο μύθος του Ηρακλή λίγο έχει να κάνει με το παραμυθάκι της Ντίσνεϊ. Ο μυθικός ημίθεος θα φορέσει το χιτώνιο που είχε ποτίσει η Δηιάνειρα με το αίμα του νεκρού κένταυρου Νέσσου, πράγμα που θα του προκαλέσει αφόρητους πόνους, με αποτέλεσμα να αυτοπυρποληθεί και να καεί ζωντανός.
Βέβαια, ο πατέρας του Δίας δεν τον άφησε να κατέβει στον Άδη, τον αποθέωσε και τον έκανε θεό της δύναμης και της ρώμης.

Ο γοητευτικός Φοίβος δεν είναι παρά ένας παθιασμένος μοιχός που επιθυμεί να κάνει σεξ με την Εσμεράλδα, χωρίς να έχει βλέψεις για κάτι παραπάνω αφού είναι παντρεμένος. Τελικά, ο κακός Φρόλο θα καταδώσει την Εσμεράλδα για το φόνο του Φοίβου που ο ίδιος διέπραξε και εκείνη θα καταλήξει νεκρή στα μπουντρούμια (παρά το γεγονός πως την έσωσε δις ο Κουασιμόδος). Ο Κουασιμόδος θα την αναζητήσει και όταν τη βρει νεκρή θα μείνει εκεί αγκαλιασμένος μαζί της και θα πεθάνει.

Η Ποκαχόντας δεν είχε, όπως και εκατομμύρια Ινδιάνων, την ευτυχή κατάληξη της ταινίας κινουμένων σχεδίων. Αρχικά ο Σμιθ δεν κρατήθηκε ποτέ όμηρος από τους γηγενείς Ινδιάνους στη φυλή των οποίων ανήκε και η Ινδιάνα Ποκαχόντας. Ο ίδιος δήλωνε αρχικά πως του φέρθηκαν πολύ ευγενικά. Φυσικά τα αγγλικά στρατεύματα δεν ενδιαφέρονταν για την ευγένεια…
Έτσι όταν η Ποκαχόντας έγινε 17 ετών απήχθη από τους Εγγλέζους και υπέστη κακοποίηση και βιασμούς κατεξακολούθηση για χρόνια.
Σε μια από τις εγκυμοσύνες της, τη βάφτισαν με το ζόρι Χριστιανή και την πάντρεψαν με έναν καλλιεργητή καπνού που την πήρε μαζί του στην Αγγλία. Εκεί την έντυσαν με ευρωπαϊκά ρούχα και κορσέδες και την παρουσίαζαν ως το «παράδειγμα του εκπολιτισμού της Βιρτζίνια».
Μετά από δύο χρόνια στην Αγγλία ο άντρας της Ποκαχόντας αποφάσισε να επιστρέψει παίρνοντας και εκείνη μαζί του. Όλως τυχαίως η άτυχη Ινδιάνα πέθανε από τρομακτικούς σπασμούς πριν καν το πλοίο απομακρυνθεί από τον ποταμό Τάμεση. Λέγεται πως τα χρόνια της παραμονής της εκεί, η Ινδιάνα είχε συλλάβει το σχέδιο εξόντωσης της φυλής της από τους Άγγλους και τη δηλητηρίασαν προκειμένου να μην προφτάσει να το αναφέρει στους δικούς της.