Στη φωτογραφία απεικονίζεται το εξαφανισμένο είδος, κουάγκα στον ζωολογικό κήπο του Λονδίνου. Τραβήχτηκε το 1875 και δείχνει το μοναδικό ζώο του είδους του που απαθανατίστηκε ζωντανό. Συνολικά, το φωτογράφισαν πέντε φορές.
Στις λεζάντες των φωτογραφιών αναφερόταν ότι το συγκεκριμένο κουάγκα είχε πιο σκούρες ρίγες από το συνηθισμένο.
Τον περισσότερο χρόνο που είχε ζήσει ένα κουάγκα, αιχμάλωτο ήταν 21 χρόνια και τέσσερις μήνες.
Το τελευταίο γεννήθηκε το 1867 και πέθανε στις 12 Αυγούστου 1883 σε ζωολογικό κήπο στο Άμστερνταμ. Αξίζει να σημειωθεί ότι όταν πέθανε, οι επιστήμονες δεν πίστευαν πως ήταν το τελευταίο.
Θεωρούσαν ότι θα έβρισκαν και άλλα κουάγκα στην Αφρική, καθώς οι ντόπιοι αποκαλούσαν με το όνομα αυτό, όλες τις ζέβρες. Δυστυχώς, δεν είχε μείνει κανένα ζωντανό στην αφρικανική ήπειρο.
Τα κουάγκα ήταν μισό ζέβρα και μισό άλογο
Είχαν έντονες ρίγες στο μπροστινό μέρος του σώματός τους, οι οποίες σταδιακά έσβηναν και κατέληγαν σε καφέ χρώμα. Η χαίτη τους είχε καφέ και άσπρες ρίγες και είχαν ύψος 1,3 μέτρα και μήκος 2,57 μέτρα. Ζούσαν σε αγέλες στη νότια Αφρική και ταξίδευαν όλα μαζί. Μετά την εγκατάσταση των Ευρωπαίων στη νότια Αφρική άρχισαν να μειώνονται αισθητά.
Τα κουάγκα κυνηγήθηκαν από τους Μπόερς για το κρέας και το δέρμα τους, αλλά και επειδή έτρωγαν την τροφή των αιγοπροβάτων. Οι κυνηγοί μπορούσαν εύκολα να τα βρουν και να τα σκοτώσουν.
Μέχρι το 1850 υπήρχαν ελάχιστα ζωντανά στην Ελεύθερη Πολιτεία της Οράγγης – εξαφανίστηκαν μια εικοσαετία αργότερα.
Πολλά μεταφέρθηκαν στο Λονδίνο, όπου τα συναντούσες να σέρνουν κάρα στο κέντρο της πόλης και σε ζωολογικούς κήπους ως αξιοθέατα.
Οι άνθρωποι που τα φρόντιζαν στους ζωολογικούς έλεγαν ότι ήταν ήσυχα ζώα και πιο υπάκουα από τις ζέβρες.
Οι επιστήμονες αποπειράθηκαν προγράμματα αναπαραγωγής, τα οποία όμως δεν είχαν επιτυχία.
Το τελευταίο κουάγκα πέθανε το 1883 αλλά οι επιστήμονες πρόλαβαν να κάνουν ανάλυση του DNA του.
Ήταν το πρώτο εξαφανισμένο ζώο στο οποίο έγινε ανάλυση DNA.
Όπως διαπιστώθηκε αρχικά, η γνήσια ζέβρα και το κουάνγκα είχαν τον ίδιο πρόγονο πριν από 3-4 εκατομμύρια χρόνια.
Νέα έρευνα ανέφερε ότι είχε συγγένεια με την κοινή ζέβρα, αν και μετέπειτα μελέτη έδειξε το αντίθετο, ότι αποτελεί υπο-είδος ζέβρας.
Αυτό έδωσε ελπίδες στους επιστήμονες, οι οποίοι το 1987 ξεκίνησαν προσπάθεια για να φέρουν πίσω το εξαφανισμένο ζώο και να ζήσει ξανά στη νότια Αφρική.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΤΗ ΜΤΧ: Το κυνήγι των απολιθωμάτων. Πώς ανακάλυψαν οι άνθρωποι τα εξαφανισμένα ζώα. Τι σημαίνει δεινόσαυρος και πώς άλλαξε την άποψη για την ηλικία της Γης…
