Τον Αύγουστο του 2013 ένας 47χρονος πυροβόλησε την κόρη του στο Άργος. Το έγκλημα συγκλόνισε την ελληνική κοινωνία. Ο δράστης ήταν προμηθευτής τσιγάρων σε περίπτερα της περιοχής και ήταν σε διάσταση με τη σύζυγό του τα τελευταία πέντε χρόνια.
Εκείνη την ημέρα η Ασπασία συναντήθηκε με τον πατέρα της για να φάνε μαζί σε εστιατόριο, στο κέντρο της πόλης. Αφού γευμάτισαν, ανέβηκε στο μηχανάκι του. Μόλις πέρασαν από την πλατεία, του ζήτησε να σταματήσει στο περίπτερο για να αγοράσει τα τσιγάρα που της έχει ζητήσει η μητέρα της. Αγόρασε τα τσιγάρα και όταν έστρεψε το πρόσωπό της, ο πατέρας της σε απόσταση αναπνοής της είπε “σε αγαπώ πολύ” και την πυροβόλησε δύο φορές στο κεφάλι.
Η μια σφαίρα την βρήκε στον αυχένα και η δεύτερη στο πρόσωπο. Ο πατέρας την άφησε αιμόφυρτη στο δρόμο και επέστρεψε σπίτι του. Εκεί αυτοπυροβολήθηκε και λίγες ημέρες αργότερα πέθανε στη μονάδα εντατικής θεραπείας του Τζάνειου νοσοκομείου.
Πριν αυτοκτονήσει έγραψε επιστολή, στην οποία ανέφερε ότι πυροβόλησε την κόρη του για να εκδικηθεί τη εν διαστάσει γυναίκα του. Κατηγορούσε τη σύζυγό του για τη διάλυση του γάμου τους και την οικονομική του καταστροφή.
Ανέφερε: «Σκοτώνω την κόρη μας για να μην γίνει σαν και εσένα. Κανονικά, θα έπρεπε να σκοτώσω εσένα αλλά επειδή θα ζήσεις όσο ζήσεις με το βάρος του θανάτου της, θα είναι καλύτερα».
Σκοπός του ήταν να τη σκοτώσει, γι’αυτό την πυροβόλησε στο κεφάλι. Ωστόσο, τα σχέδια του δεν πραγματοποιήθηκαν. Η Ασπασία επέζησε και κέρδισε τη μάχη. Σήμερα συνεχίζει τον αγώνα της σε κέντρο αποκατάστασης στη Λάρισα.
Τα Σημάδια για την πρόληψη του εγκλήματος
Η Δρ. Τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Παν/μίου Αθηνών, Αγγελική Καρδαρά προσέγγισε με ευαισθησία την υπόθεση και ενέταξε στην μελέτη της, χρήσιμες παρατηρήσεις για το ψυχό-εγκληματολογικό προφίλ του δράστη – τιμωρού. Παράλληλα προσπάθησε να αναδείξει τα σημάδια τα οποία συνοδεύουν τέτοιου είδους εγκλήματα.
Στο βιβλίο της «Εγχειρίδιο εγκληματολογίας για τον αστυνομικό και δικαστικό συντάκτη» αναφέρεται αναλυτικά στην σχέση του δράστη με την εν διαστάσει σύζυγό του, η οποία θα μπορούσε να συνοψιστεί σε μια ακραία σχέση «πάθους-μίσους». Αυτό που φωτίζει η έρευνα είναι ότι το έγκλημα ήταν προσχεδιασμένο, άρα θα μπορούσε να προληφθεί.
Η Φατούρου αποκάλυψε στην εγκληματολόγο ότι ως ζευγάρι ήταν πολλά χρόνια σε διάσταση, αλλά κάτω από την ίδια στέγη. «Δεν έπαιρνα την απόφαση να φύγω», είπε χαρακτηριστικά. Όταν έφυγε από το σπίτι “γκρέμισε” όλο τον κόσμο για τον πατέρα της Ασπασίας. Η φράση που της είπε ήταν “Κάποτε μας ζηλεύανε, τώρα θα σε λυπούνται”. Όταν, σήμερα, αναλογίζεται τη συγκεκριμένη φράση, κατανοεί ότι πίσω από αυτά τα λόγια κρύβονται τα αρνητικά του συναισθήματα που τον οδήγησαν στην αποτρόπαια πράξη του.
Η Αγγελική Καρδαρά περιγράφει το προφίλ του δράστη ως “πατέρα-τιμωρό” και εξηγεί ότι λειτουργεί σαν το χέρι της “θείας δίκης” και επιβάλλει την δική του τάξη πραγμάτων και τους δικούς του “νόμους.
«Στο πρόσωπο του πατέρα της Ασπασίας, “βλέπω” έναν άνθρωπο που έχει πάθος προς τον ίδιο του τον εαυτό. Ο υπέρμετρος εγωισμός του και το νοσηρό του άγχος “για το τι θα πει η τοπική κοινωνία για το χωρισμό του” καθιστούν τη ζωή του και ολόκληρη την ύπαρξή του ανυπόφορες. Δεν αντέχει να ζει με αυτούς τους όρους που, σύμφωνα με την δική του ιδεοληψία και διαστρεβλωμένη κοσμοθεωρία, τον ταπεινώνουν και τον εξευτελίζουν στα μάτια των τρίτων και επιλέγει την αυτοκτονία. Για την εν διαστάσει σύζυγό του επιλέγει -όχι το θάνατο, όπως η ίδια φοβόταν πως θα την βλάψει- αλλά μια μαρτυρική ζωή, ενώ το παιδί του το θέλει μαζί του στο θάνατο».
Η μητέρα της Ασπασίας, Σ.Φατούρου, παραβρέθηκε στην παρουσίαση του βιβλίου και έκανε μια συγκινητική δήλωση:
«Η Ασπασία δέχτηκε, δυστυχώς, δύο σφαίρες από τον ίδιο της τον πατέρα. Αυτό που θέλω να περάσω σε όλους, είναι ότι τίποτα δεν γίνεται ξαφνικά. Υπάρχουν σημάδια, μικρές λεπτομέρειες, τις οποίες ή δεν αξιολογούμε σωστά ή δεν θέλουμε να τις δούμε. Είναι πάρα πολύ σημαντικό να παρακολουθούμε και να αφουγκραζόμαστε τα σημάδια. Οτιδήποτε μας κάνει να νιώθουμε άσχημα, πρέπει να αφήσουμε χώρο στο ένστικτό μας να λειτουργήσει. Στη δική μας περίπτωση υπήρχαν σημάδια, τα οποία μάλλον εγώ δεν αξιολόγησα όπως έπρεπε και φτάσαμε στο σημείο που φτάσαμε. Αυτό είναι το πιο σημαντικό. Πρέπει όλοι μας να εμπιστευόμαστε το ένστικτό μας».
Αντλήθηκαν πληροφορίες από το βιβλίο: «Εγχειρίδιο εγκληματολογίας για τον αστυνομικό και δικαστικό συντάκτη», Αγγελική Φ. Καρδαρά, εκδόσεις Παπαζήση
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Τρεις φόνοι και μια αυτοκτονία στη Λεμεσό. Οι γυναίκες που πίστευαν ότι τους είχαν κάνει μαύρη μαγεία και σκόρπισαν το θάνατο…
