Όταν έφτασε η αστυνομία, τα όπλα και ένα σφυρί βρέθηκαν σκονισμένα στο πάτωμα, ενώ ο Μπράιαν έτρωγε τον εγκέφαλο του νεκρού φίλου του σε ένα τηγάνι.
Μία από τις χειρότερες υποθέσεις κανιβαλισμού που συγκλόνισαν την κοινή γνώμη, ήταν αυτή του Πήτερ Μπράιαν, γιου μεταναστών από τα νησιά Μπαρμπέιντος ο οποίος ζούσε στο Λονδίνο.
Το 1994 ο Μπράιαν στάλθηκε στο ψυχιατρικό νοσοκομείο «Rampton Secure», μετά την ομολογία του για τη δολοφονία της 20χρονης Νίσα Σέθ, η οποία εργαζόταν σε κατάστημα και ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου με ένα σφυρί. Ο Μπράιαν είχε ομολογήσει το στυγερό έγκλημα και έμεινε έγκλειστος στη μονάδα μέχρι το 2001, χωρίς να προκαλέσει οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την πολύχρονη κράτησή του.
Η μεταφορά σε άλλο ίδρυμα και ο κανιβαλισμός
Τον Οκτώβριο του 2003, οι ψυχίατροι κατέληξαν ότι ο Μπράιαν, «παρουσίαζε μία συνεχή βελτίωση στην ψυχική του κατάσταση» και αποφάσισαν τη μεταφορά του σε ένα πιο ανεξάρτητο ίδρυμα. Τον Ιανουάριο του 2004, μεταφέρθηκε σε «κατάλυμα χαμηλής υποστήριξης», ενώ οι λειτουργοί τον χαρακτήρισαν ως έναν καλό άνθρωπο, μόνο, χωρίς φίλους.
Ωστόσο, μετά από λίγες μέρες ο Μπράιαν μεταφέρθηκε στην ψυχιατρική κλινική «Newham General» με την κατηγορία της κακοποίησης ενός 16χρονου κοριτσιού.
Τον Φεβρουάριο του 2004 και αφού είχε πλέον απολυθεί από τη μονάδα, επέστρεψε στο ανατολικό Λονδίνο και κανιβάλισε τον φίλο του Τσέρυ, αφού τον δολοφόνησε άγρια με τουλάχιστον 24 χτυπήματα στο κεφάλι με ένα σφυρί.
Εκείνο το βράδυ, μία φίλη του θύματος είχε μπεί στο διαμέρισμα του μετά από πολλές κλήσεις που του είχε κάνει. Στον διάδρομο αντίκρισε τον Πήτερ Μπράιαν γυμνόστηθο, κρατώντας ένα μαχαίρι είπε: «Ο Τσέρυ είναι νεκρός».
Εκείνη δεν τον πίστεψε, μέχρι που ειδε το σώμα του φίλου της διαμελισμένο.
Όταν έφτασε η αστυνομία, ο Μπράιαν στεκόταν ακόμα στον διάδρομο πνιγμένος στα αίματα, ενώ ακόμα κρατούσε το μαχαίρι. Στην κουζίνα οι αστυνομικοί βρήκαν ένα μικρό κομμάτι ανθρώπινης σάρκας σε ένα τηγάνι, το οποίο ήταν μέρος από τον εγκέφαλο του Τσέρυ. Ο δολοφόνος είπε στους στους ότι έφαγε το μυαλό του φίλου του με λίγο βούτυρο και ήταν πραγματικά ωραίο.
Το τελευταίο θύμα στις φυλακές
Στις φυλακές του «Pentonville», ο Μπράιαν είπε σε έναν σωφρονιστικό υπάλληλο ότι ήθελε να φάει τη μύτη κάποιου άλλου συγκρατούμενου του. Παρά τον κίνδυνο, οι γιατροί πίστευαν ότι θα έπρεπε να μεταφερθεί σε θάλαμο μέσου κινδύνου. Έτσι, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο «Broadmoor», όπου σκότωσε το τελευταίο του θύμα, έναν 60χρονο ασθενή, τον Richard Loudwell. Ο κανίβαλος τους είχε πει ότι αν δεν τον είχαν διακόψει, θα είχε φάει τη σάρκα του Loudwell.
Στις 15 Μαρτίου 2005, ο Μπράιαν ομολόγησε την ενοχή του για τις πράξεις του και καταδικάστηκε σε δια βίου φυλάκιση. Στο δικαστήριο, ο δικαστής Giles Forreste απευθυνόμενος στον Μπράιαν, χωρίς ωστόσο να πάρει κάποια απάντηση, είπε: «Σκότωσες σε αυτές τις δύο περιπτώσεις, διότι ένιωσες συγκίνηση και μία αίσθηση δύναμης όταν έφαγες ανθρώπινη σάρκα».
Η αρχική φωτογραφία είναι από το σκίτσο της Priscilla Coleman, «Peter Bryan Brain’s Art»