Έχει χαρακτηριστεί ως ο «πιο μοχθηρός άνθρωπος που έχει ζήσει ποτέ», αφού βίασε, βασάνισε και σκότωσε περισσότερους από 20 νεαρούς άνδρες και ανήλικα παιδιά.
Ο λόγος για τον κατά συρροή, δολοφόνο Γουίλιαμ Μπόνιν. Έχει μείνει γνωστός ως ο «μακελάρης του αυτοκινητοδρόμου», αφού πολλά θύματά του είχαν εντοπιστεί σε αυτοκινητοδρόμους στη νότια Καλιφόρνια.
Τα πρώτα χρόνια
Ο Μπόνιν γεννήθηκε στο Κονέκτικατ, το 1947. Οι γονείς του ήταν αλκοολικοί. Ο πατέρας του ήταν και τζογαδόρος και είχε βίαιη συμπεριφορά. Άνευ λόγου και αιτίας, γρονθοκοπούσε τη σύζυγο και τα παιδιά του, δημιουργώντας τους ψυχολογικά προβλήματα.
Οι γονείς δεν ενδιαφέρονταν για τη φροντίδα των παιδιών. Δεν ήταν λίγες οι φορές που τα άφηναν νηστικά και τους πρόσφεραν ένα πιάτο φαγητό οι γείτονες.
Το 1953, τα αδέρφια μπήκαν σε ορφανοτροφείο. Όσο χρονικό διάστημα παρέμειναν εκεί, πέρασαν πολύ δύσκολα. Όταν έκαναν αταξίες, η τιμωρία ήταν σκληρή. Τα χτυπήματα με ζώνη, ο ψυχολογικός πόλεμος, καθώς και η βύθιση του κεφαλιού τους σε κουβάδες με νερό, ήταν μόνο ορισμένα από τα βασανιστήρια στα οποία υποβάλλονταν.
Η εισαγωγή στο αναμορφωτήριο και η σεξουαλική κακοποίηση
Όταν ο Μπόνιν βγήκε από το ίδρυμα, σε ηλικία 10 ετών, συνελήφθη για κλοπή πινακίδων οχήματος και μπήκε σε αναμορφωτήριο.
Εκεί, ο ψυχολόγος με τον οποίον έκανε συνεδρίες, ασέλγησε σεξουαλικά σε βάρος του. Το γεγονός αυτό συγκλόνισε τον Μπόνιν και όταν αφέθηκε ελεύθερος, έπεσε με τα μούτρα στο ποτό για να το ξεπεράσει.
Όταν ενηλικιώθηκε, η μητέρα του τον πίεσε να παντρευτεί, παρά τη θέληση του.
Εκείνος δέχτηκε να της κάνει το χατίρι, αλλά πολύ σύντομα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι προτιμούσε να έχει σεξουαλικές σχέσεις με άνδρες και όχι με γυναίκες. Χώρισε έπειτα από λίγους μήνες.
Μετά το διαζύγιο, ο Μπόνιν κατετάγη στο στρατό και πολέμησε στο Βιετνάμ. Με κίνδυνο της ζωής του, προστάτεψε τους συναδέλφους του και γι’ αυτήν την ηρωική του στάση πήρε και παράσημο. Ωστόσο κανείς δεν γνώριζε ότι τους συντρόφους που είχε σώσει από βέβαιο θάνατο, τους είχε βιάσει στη συνέχεια υπό την απειλή όπλου.
Οι πρώτες καταδίκες
Το 1968, ο Μπόνιν βίασε και βασάνισε 4 ανήλικα αγόρια. Η τακτική που ακολουθούσε ήταν συγκεκριμένη. Πρώτα τα έδενε χειροπόδαρα, στη συνέχεια τους προκάλεσε πόνο, πιέζοντας τους όρχεις τους και στο τέλος ασελγούσε σεξουαλικά επάνω τους.
Το 1969, συνελήφθη και οδηγήθηκε σε δίκη με κατηγορίες για βιασμό, σοδομισμό και απαγωγή ανηλίκων. Κρίθηκε ένοχος, αλλά δεν φυλακίστηκε. Εισήχθη σε ψυχιατρική κλινική.
Το 1971, οι γιατροί αποφάνθηκαν ότι είχε πολύ ψηλό δείκτη ευφυίας, αλλά παρουσίαζε κενά μνήμης και ήταν ανεπίδεκτος θεραπείας. Τον έστειλαν στη φυλακή, όπου και παρέμεινε μέχρι το 1974.
«Δεν αποτελεί πλέον κίνδυνο για τη σωματική ακεραιότητα και την ασφάλεια άλλων ανθρώπων», έγραφε μεταξύ άλλων το απολυτήριο του.
Η αρχή της δολοφονικής του δράσης
Ωστόσο η αλήθεια ήταν πολύ διαφορετική. Μετά την αποφυλάκισή του, όχι μόνο συνέχισε την εγκληματική του δράση, βιάζοντας ανήλικα αγόρια, αλλά προχώρησε και ένα βήμα παραπέρα. Άρχισε να σκοτώνει τα θύματα του τα οποία τα μαχαίρωνε ή τα έπνιγε μέσα στο φορτηγάκι του.
Μετά τη δολοφονία τα πέταγε σε κεντρικούς αυτοκινητοδρόμους.
Σύλληψη
Το 1980, ο Μπόνιν συνελήφθη από την αστυνομία, την ώρα που προσπαθούσε να σύρει με τη βία μέσα στο φορτηγάκι 5 εφήβους.
Οι αρχές ύστερα από έρευνα στο εσωτερικό του αυτοκινήτου εντόπισαν ματωμένα στιλέτα, κατσαβίδια, σιδηρολοστούς και διάφορα άλλα στοιχεία, τα οποία συνέδεαν το δράστη με πολλούς φόνους.
Ομολογία
Παρά τα αδιάσειστες αποδείξεις, ο Μπόνιν αρνήθηκε την ενοχή του. Ωστόσο, λίγες μέρες μετά τη σύλληψή του, παραδέχτηκε ότι είχε δολοφονήσει 21 αγόρια και νεαρούς άνδρες, με τη βοήθεια συνεργών.
Δεν δήλωσε μεταμέλεια για τις πράξεις του. «Αν ήμουν ελεύθερος, θα συνέχιζα να σκοτώνω, να σκοτώνω. Δεν θα μπορούσα να σταματήσω. Θα σκότωνα, θα σκότωνα. Θα μου ήταν πολύ εύκολο, ύστερα από τόσους φόνους», παραδεχόταν αδιάντροπα σε δημοσιογράφους.
Δίκη
Τον Απρίλιο του 1981 οδηγήθηκε σε δίκη με κατηγορίες για 21 ανθρωποκτονίες εκ προμελέτης, ενώ υπήρχε η υπόνοια και για 15 ακόμα δολοφονίες, οι οποίες όμως δεν εξακριβώθηκαν.
Όπως ήταν αναμενόμενο, κρίθηκε ένοχος από το δικαστήριο και καταδικάστηκε σε θάνατο.
«Είναι ο πιο μοχθηρός άνθρωπος που έζησε ποτέ», είχε πει ο εισαγγελέας για το δράστη.
Εκτέλεση
Ο Μπόνιν εισήχθη στις φυλακές του Σαν Κουέντιν.
Ένα 24ωρο πριν την εκτέλεση του, σε συνέντευξή του σε ραδιοφωνικό σταθμό, δήλωσε: «Είμαι συμφιλιωμένος με την ιδέα ότι θα πεθάνω. Για το μόνο που μετανιώνω είναι ότι δεν ασχολήθηκα ποτέ, αν και είχα την ευκαιρία, με το μπόουλινγκ που τόσο αγαπούσα. Για τίποτα άλλο. Όσο για τις οικογένειες των θυμάτων, θεωρούν πως με το θάνατό μου θα ηρεμήσουν, πως θα λήξει η υπόθεση. Θα δούμε αν θα γίνει έτσι. Η θανατική ποινή δεν είναι η λύση στο πρόβλημα».
Ο Μπόνιν εκτελέστηκε με θανατηφόρο ένεση το 1996.
Το 2010 η ζωή και η δράση του Μπόνιν γυρίστηκε σε ταινία από την «Image Entertainment» με τίτλο «Freeway Killer».
Είχε κρυμμένο τον εραστή της στην σοφίτα για δέκα χρόνια χωρίς να το γνωρίζει ο άντρας της, μέχρι που τον δολοφόνησαν. Πως κατάφεραν να μείνουν ατιμώρητοι…
