Πέτρα του Ρωμιού
Ίσως η πιο γνωστή πέτρα όχι μόνο της Κύπρου, αλλά και της Μεσογείου είναι η Πέτρα του Ρωμιού. Η μεγάλη πέτρα που βρίσκεται στην παραλία της Πάφου, «Ακτή της Αφροδίτης», συνδέεται με τη βυζαντινή παράδοση.
Σύμφωνα με τον μύθο, ο Διγενής Ακρίτας, έριξε το κομμάτι του βράχου από τον Πενταδάκτυλο για να κατατροπώσει τους Σαρακηνούς πειρατές, που ετοιμάζονταν να λεηλατήσουν το νησί. Και εδώ συνδέεται και ο δεύτερος μύθος για τη μορφή του Πενταδακτύλου, καθώς λέγεται πως όταν έριξε την πέτρα κρατήθηκε από την κορυφή του βουνού με το ένα του χέρι, δίνοντας έτσι το σχήμα της παλάμης του στο βουνό. Στην πραγματικότητα, η Πέτρα του Ρωμιού αποτελεί μέρος τριών οροσειρών που αναδύονται από τον θαλάσσιο χώρο, μεταξύ της Κύπρου και της Αιγύπτου.
Πέτρα της Παναγιάς
Η Πέτρα της Παναγιάς, λιγότερο γνωστή στο κοινό, συνδέεται με τη θρησκευτική παράδοση του τόπου. Σύμφωνα με τον τέως Δήμαρχο Σάββα Ηλιοφώτου, η πέτρα αυτή βρίσκεται κοντά στο μοναστήρι της Παναγίας του Λάγνη, στην Κλήρου. Λέγεται πως πάνω στη μεγάλη πέτρα κάθισε η Παναγία και από τη θεία δύναμη σχίστηκε στα δύο.
Δυστυχώς, η πέτρα εξαφανίστηκε όταν κάποια στιγμή οι μπουλντόζες της οδοποιίας που προσπαθούσαν να ασφαλτώσουν τον δρόμο τη διέλυσαν και την εξαφάνισαν.
Πέτρα η στητή
Ακόμη μία πέτρα, γνωστή ίσως σε προηγούμενες γενιές, η οποία εξαφανίστηκε από τις μπουλντόζες της οδοποιίας, βρισκόταν στην Κοκκινοτριμιθιά. Όπως περιγράφει ο εκλιπών Σάββας Παύλου για την πέτρα της γενέτειράς του, πρόκειτο για μια λαξευμένη πέτρα πάνω από έναν παλιό τάφο της αρχαίας εποχής. Η πέτρα στεκόταν αιώνες εκεί όρθια τόσο που πλέον αποτελούσε το επίσημο όνομα της περιοχής. Αναφερόταν ακόμα και στους τίτλους ιδιοκτησίας των χωραφιών της περιοχής. Θα έστεκε ακόμη αν εκτός από αρμόδιους υπαλλήλους υπήρχαν και υπεύθυνοι!
Πέτρα των Χασαμπουλιών
Οι γνωστές πέτρες ή βράχοι που είναι βαμμένοι με αίμα στην περιοχή κοντά στα Μαμώνια , έμειναν εκεί για να θυμίζουν τις εποχές που η Πάφος έμοιαζε με σκηνικό από το «Έγκλημα και Τιμωρία». Η γνωστή εγκληματική ομάδα των Χασαμπουλιών, αποτελεί έναν θρύλο στην ιστορία του κυπριακού εγκλήματος. Στο σημείο που βρίσκονται οι επιβλητικοί βράχοι λέγεται πως κρύβονταν τα αδέλφια και λήστευαν τους περαστικούς. Με τη σειρά τους και αυτοί οι βράχοι κόντεψαν να εξαφανιστούν από τις μπουλντόζες. Όμως για καλή τους τύχη πρωτοστάτησε το οικολογικό κίνημα της Κύπρου και έτσι δεν χάθηκαν.
Με πληροφορίες από Σάββας Παύλου Ερυθροτερμνεύς
