Μετά την ελληνοτουρκική κρίση του «Χόρα» το 1976, η επόμενη κρίση εκδηλώθηκε τον Μάρτιο του 1987. Το πλοίο ήταν ακριβώς το ίδιο, αλλά με διαφορετικό όνομα και πιο εξελιγμένα μέσα.
Οι Τούρκοι το έβγαλαν στον Αιγαίο με το πρόσχημα ότι κάνει έρευνες για πετρέλαιο και την υφαλοκρηπίδα.
Τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης παρουσίασαν χάρτες με την πορεία που θα ακολουθούσε το πλοίο. Σαμοθράκη, Ίμβρος και Λήμνος. Στην Ελλάδα προκλήθηκε ένταση και η πολεμική μηχανή κινητοποιήθηκε άμεσα.
Ο πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου έδωσε εντολή στα πολεμικά πλοία να πάρουν θέση μάχης.
Στο διάγγελμά του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Εγώ είμαι ευτυχής που έχω μια ηγεσία αντάξια των δύσκολων στιγμών που περνά η πατρίδα μας. Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι τόσο ο ελληνικός λαός όσο και η κυβέρνηση της χώρας μας, θα συμπαρασταθεί στο δύσκολο έργο σας και είναι βέβαιο ότι θα κάνετε κάθε τι δυνατό και να προασπίσετε την χώρα σας σε περίπτωση που αυτό καταστεί απαραίτητο».
Ο κόσμος ως ένα βαθμό τρομοκρατήθηκε και έγινε η συνήθης επίθεση στα σούπερ μάρκετ για ανεφοδιασμό των νοικοκυριών σε περίπτωση πολέμου.
Η ειρήνη μεταξύ των δύο χωρών κρεμόταν από μια κλωστή.
Δείτε στο βίντεο της «Μηχανής του Χρόνου» όλο το ιστορικό της κρίσης του Σισμίκ και πως αυτή εκτονώθηκε τελικά μέσα σε ένα 24ωρο.
Το τέλος της κρίσης του «Σισμίκ» και ο πολιτικός χειρισμός για την εκτόνωσή της, θεωρήθηκε επιτυχία της Ελλάδας. Από τότε οι δύο χώρες εγκατέλειψαν σιωπηλά την ιδέα για γεωτρήσεις και νέες έρευνες στις αμφιλεγόμενες θαλάσσιες περιοχές. Η ειρήνη δεν ήταν ακριβώς ειρήνη, αλλά μη πόλεμος. Μέχρι το 1996 και την κρίση των Ιμίων.
